DOI issue:
Nr. 3/4
DOI article:Korespondencje - polemiki
DOI article:Marconi, Bohdan: Uzupełnienie artykułu o galerii Sułkowskich w Rydzynie
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.41524#0393
K O R E S P O N D E N C J E
P O L E M 1 K I
UZUPEŁNIENIE ARTYKUŁU O GALERII SUŁKOWSKICH W RYDZYNIE
W czasie drukiu mego artykułu o nieznanej galerii
Sułkowskich w Rydzynie (,,B. H. S.“ XIX, 11957, nr 2)
uzyskałem wiadomości O' dalszych (trzech obrazach zna-
czonych na odwrociu białym monogramem A. S.
Pierwszym jest portret Izabeli Duńskiej, przypi-
sywany Barentowi van Orley, znajdujący się w Mu-
zeum Narodowym w .Krakowie, Zbiory Czartoryskich 1
(11. 1 i 2I)1. Według •informacji, które zawdzięczam mgr
Irenie Grabowskiej i mgr Markowi Rostworowskiemu
(któremu również zawdzięczam fotografię), obraz ten
zakupiony został przez 'Adama Kazimierza Czartory-
skiego, generała ziem podolskich na przełomie w.
XVIII XIX i znajdował się w Domku Gotyckim w
Puławach. T. Mańkowski (wg mgr Grabowskiej) są-
dził, że: 1) obraz ten pochodził z Rydzyny i należał
również do galerii Stanisława Augusta, lecz nie figu-
rował w inwentarzu tak jaik i inne obrazy pochodzące
z Rydzyny, 2) nie jest obrazem wpisanym w galerii
królewskiej pod nr 1363. Mańkowski, którego w
r. 119510 powiadomiłem o znaczeniu białego monogramu
A. S., nie znał ostatecznych wyników mej pracy o ob-
razach z Rydzyny. Wynika z niej, że sześć z opisanych
jedenastu obrazów z galerii Sulikowskich jest zapisa-
nych w inwentarzu królewskiej galerii. Drugie twier-
dzenie Mańkowskiego' jest słuszne. W inwentarzu
z r. 1795' zapisane są dwa portrety, które pozornie, tyl-
ko mogłyby odpowiadać omawianemu, opatrzonemu
do r. 19)14 w lewym górnym rogu napisem: ANNA DE
II. 1. Barent van Orley(?), Portret Izabeli Duńskiej.
Kraków, Zb. Czartoryskich.
II. 2. Odwrocie portretu Izabeli Duńskiej.
(fot. B. Marconi)
II. 3. Malarz holenderski(?) w. XVIIIXVIII, „Śmiejąca
się kobieta". Warszawa, wł. prywatna, (fot. J. Bursze)
II. 4. Odwrocie obrazu „Śmiejąca się kobieta",
(fot. J. Bursze)
BOULEN. Są to (wg T. Mańkowskiego, Galeria Sta-
nisława Augusta):
218 Holfoeim Por.trait d.’Anna de Boulen 17, 1/2 X lil,l/2
1363 La reine ANNĘ DE BOULEN de profil et a mi
corps, cositume ancien). 13 X 1(0.
Obraz nr '21(8 jest znacznie większych wymiarów.
Nr 1368, z opisu podobny, nie wiele różni się 'rozmia-
rami (32,2X24,8 cm.). Jednak nie jest to obraz obec-
nie znajdujący się w zb. Czartoryskich. Decydującą
jest różnica czasu nabycia tego obrazu przez Czarto-
ryskiego i w kilkanaście (lat później sprzedaż obrazu
ze spuścizny królewskiej 'Krasińskiemu.
Drugim nowoodkrytym jest mały obrazek przed-
stawiający śmiejącą się kobietę, opatrzony w XIX w.
inicjałami F.. H., prawdopodobnie na skutek podobień-
stwa tematu do obrazu Franka Halsa „'Cyganika" z ga-
lerii Louvre w (Paryżu. Stanowi on własność prof. dr
inż. Tomasza Kluza w Warszawie (ii. 3 i 4). Obraz
ten, interesujący specjalnie ze względów techniczno-
badawczyclh, malowany olejno na mezzotincie i na-
klejony na deseczkę cedrową, pochodzi niewątpliwie
ze zbiorów Sułkowskich, a następnie z galerii Stani-
sława Augusta. W obydwu tych zbiorach miał on swo-
je pendant — „Śmiejącego się Mężczyznę". Podaję
i Wiadomość zawdzięczam Kons. Rudolfowi Kozłowskie-
mu, Kraków.
381
P O L E M 1 K I
UZUPEŁNIENIE ARTYKUŁU O GALERII SUŁKOWSKICH W RYDZYNIE
W czasie drukiu mego artykułu o nieznanej galerii
Sułkowskich w Rydzynie (,,B. H. S.“ XIX, 11957, nr 2)
uzyskałem wiadomości O' dalszych (trzech obrazach zna-
czonych na odwrociu białym monogramem A. S.
Pierwszym jest portret Izabeli Duńskiej, przypi-
sywany Barentowi van Orley, znajdujący się w Mu-
zeum Narodowym w .Krakowie, Zbiory Czartoryskich 1
(11. 1 i 2I)1. Według •informacji, które zawdzięczam mgr
Irenie Grabowskiej i mgr Markowi Rostworowskiemu
(któremu również zawdzięczam fotografię), obraz ten
zakupiony został przez 'Adama Kazimierza Czartory-
skiego, generała ziem podolskich na przełomie w.
XVIII XIX i znajdował się w Domku Gotyckim w
Puławach. T. Mańkowski (wg mgr Grabowskiej) są-
dził, że: 1) obraz ten pochodził z Rydzyny i należał
również do galerii Stanisława Augusta, lecz nie figu-
rował w inwentarzu tak jaik i inne obrazy pochodzące
z Rydzyny, 2) nie jest obrazem wpisanym w galerii
królewskiej pod nr 1363. Mańkowski, którego w
r. 119510 powiadomiłem o znaczeniu białego monogramu
A. S., nie znał ostatecznych wyników mej pracy o ob-
razach z Rydzyny. Wynika z niej, że sześć z opisanych
jedenastu obrazów z galerii Sulikowskich jest zapisa-
nych w inwentarzu królewskiej galerii. Drugie twier-
dzenie Mańkowskiego' jest słuszne. W inwentarzu
z r. 1795' zapisane są dwa portrety, które pozornie, tyl-
ko mogłyby odpowiadać omawianemu, opatrzonemu
do r. 19)14 w lewym górnym rogu napisem: ANNA DE
II. 1. Barent van Orley(?), Portret Izabeli Duńskiej.
Kraków, Zb. Czartoryskich.
II. 2. Odwrocie portretu Izabeli Duńskiej.
(fot. B. Marconi)
II. 3. Malarz holenderski(?) w. XVIIIXVIII, „Śmiejąca
się kobieta". Warszawa, wł. prywatna, (fot. J. Bursze)
II. 4. Odwrocie obrazu „Śmiejąca się kobieta",
(fot. J. Bursze)
BOULEN. Są to (wg T. Mańkowskiego, Galeria Sta-
nisława Augusta):
218 Holfoeim Por.trait d.’Anna de Boulen 17, 1/2 X lil,l/2
1363 La reine ANNĘ DE BOULEN de profil et a mi
corps, cositume ancien). 13 X 1(0.
Obraz nr '21(8 jest znacznie większych wymiarów.
Nr 1368, z opisu podobny, nie wiele różni się 'rozmia-
rami (32,2X24,8 cm.). Jednak nie jest to obraz obec-
nie znajdujący się w zb. Czartoryskich. Decydującą
jest różnica czasu nabycia tego obrazu przez Czarto-
ryskiego i w kilkanaście (lat później sprzedaż obrazu
ze spuścizny królewskiej 'Krasińskiemu.
Drugim nowoodkrytym jest mały obrazek przed-
stawiający śmiejącą się kobietę, opatrzony w XIX w.
inicjałami F.. H., prawdopodobnie na skutek podobień-
stwa tematu do obrazu Franka Halsa „'Cyganika" z ga-
lerii Louvre w (Paryżu. Stanowi on własność prof. dr
inż. Tomasza Kluza w Warszawie (ii. 3 i 4). Obraz
ten, interesujący specjalnie ze względów techniczno-
badawczyclh, malowany olejno na mezzotincie i na-
klejony na deseczkę cedrową, pochodzi niewątpliwie
ze zbiorów Sułkowskich, a następnie z galerii Stani-
sława Augusta. W obydwu tych zbiorach miał on swo-
je pendant — „Śmiejącego się Mężczyznę". Podaję
i Wiadomość zawdzięczam Kons. Rudolfowi Kozłowskie-
mu, Kraków.
381