DOI issue:
Nr. 2
DOI article:Ryszkiewicz, Andrzej: Portrety polskie François Gérarda
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.41524#0257
PORTRETY POLSKIE F. GERARDA
II. 12. F. Gerard (kopia), Portret Artura
Potockiego, 1819. Warszawa, Muz. Narodowe.
(Fot. E. Kozłowska-Tomczyk)
II. 13. A. Grabowski, Portret Artura Potockiego,
1864. Kraków, Arcybractwo Miłosierdzia.
(Fot. Wł. Gumuła)
zdjętą z oryginału, rejestrującą więc jego układ
barwny34. Na koniec — ładna mezzotinta Williama
Didkinsosna85 oraz, może według niej wytrawiona,
późniejsza akwaforta Adama36 przeznaczona do albu-
mu dzieł Gerarda, wreszoie dokładny francuski
światłodruk 37.
5.
Os-tatni z oałopostaciowych polskich wizerunków
artysty jest niewątpliwie słabszy od obu poprzed-
nich, konwencjonalnie pomyślany, płytki w charak-
terystyce i, jeśli można sądzić ze szkicu, brzydko
malowany. To portret romantycznej miłości Napo-
zeum w Lublinie nr s/63/M. L. Na odwrocie tektury, na któ-
rą naklejony Jest rysunek, napis z I poł. XIX w.: „Dessln
orlginal ćxćcutć au crayon d’apres naturę par Gerard 1’annće
1804 i Parls, comme pprojet pour le tableau qul a śte
ezecute ensuite de grandeur naturelle & 1’hulle, de la Com-
tesse Sophie Zamoyska, nee Prlncesse Czartoryska, avec ses
deux flis Constantin et Ladlslas Zamoyski" (pisownia ory-
ginału). Na ruchomym zapleczu oprawy napis ten powtórzono
po polsku. Muzeum w Lublinie posiada ponadto owalny olej-
ny portret Zamoyskiej, francuski, wykazujący pewne analogie
ze sztuką Gerarda, choć nie oryginalny —• nr s/218/M. L„
również z Kozłówki.
34 Olej, płótno, 276X193 cm. Zamek w Łańcucie, nr S 1211.
Obraz również pochodzi z Kozłówki. Kopię wykonał na zle-
cenie Konstantego Zamoyskiego jakiś malarz wiedeński
w ostatniej ćwierci XIX w.
leona — Mari z Łączyńskich Walewskiej (1786—1817).
Właśnie on, oczywiście ze względu na przedstawioną
osobę, był w swoim czasie najgłośniejszy. Miał po-
wstać, według drukowanych wzmianek, w r. 1812.
Ale data ta nie wydaje się pewna. W pamiętniku Po-
tockiej 38 przedrukowała autorka kartkę Charles de
Flahault: „Czy pozwoli mi Pani towarzyszyć sobie
jutro rano do atelier Gerarda? Wszyscy tam biegną
oglądać portret pani Walewskiej". Wiemy zaś, że
Anetka przyjechała do Paryża w marcu 1810 r., że
bawiła tu tylko kilka miesięcy, że w 1811 r. była już
z powrotem w Polsce, przede wszystkim zajęta Nato-
linem i że pozostała w kraju i w latach następ-
nych 39. Pani Walewska opuszcza Paryż właśnie wte-
35 Artysta zmarł w 1823 r. Mezzotinta 53,3X42,6 z napi-
sem „L’orlginal se trouve en Pologne dans le Cabinet de son
Excellence Monsieur le Comte Stanislas Ordinat Zamoyski";
Spis rycin .... Jw., nr 2169. Repr. w katalogu Wildera nr 15,
tabl. 7. Rycina ma zbliżony format do wymienionego ry-
sunku, który może pozostaje z nią w Jakimś związku.
36 Przy nazwisku malarza data 1806. Spis rycin .... Jw., nr
2166; E. Fiszer 1 D. Wrotnowska, Catalogue des estam-
pes, Bibl. Polonaise de Paris, cz. I, t. 2, Paris, 1948, nr 2.352.
37 Heliogr. Dujardin, Eudes et Chassepot Imp. Heliogra-
wiurę tę wykonano raczej z ryciny Dlckinsona, niż z obrazu.
38 Memoires de ... Potocka, jw., s. 264.
30 Bawiła jeszcze przelotnie w lipcu 1811 r. w Paryżu, ale
w 1812 nie opuszczała Polski. Por. AGAD, nr 294, Archiwum
publiczne Potockich.
245
II. 12. F. Gerard (kopia), Portret Artura
Potockiego, 1819. Warszawa, Muz. Narodowe.
(Fot. E. Kozłowska-Tomczyk)
II. 13. A. Grabowski, Portret Artura Potockiego,
1864. Kraków, Arcybractwo Miłosierdzia.
(Fot. Wł. Gumuła)
zdjętą z oryginału, rejestrującą więc jego układ
barwny34. Na koniec — ładna mezzotinta Williama
Didkinsosna85 oraz, może według niej wytrawiona,
późniejsza akwaforta Adama36 przeznaczona do albu-
mu dzieł Gerarda, wreszoie dokładny francuski
światłodruk 37.
5.
Os-tatni z oałopostaciowych polskich wizerunków
artysty jest niewątpliwie słabszy od obu poprzed-
nich, konwencjonalnie pomyślany, płytki w charak-
terystyce i, jeśli można sądzić ze szkicu, brzydko
malowany. To portret romantycznej miłości Napo-
zeum w Lublinie nr s/63/M. L. Na odwrocie tektury, na któ-
rą naklejony Jest rysunek, napis z I poł. XIX w.: „Dessln
orlginal ćxćcutć au crayon d’apres naturę par Gerard 1’annće
1804 i Parls, comme pprojet pour le tableau qul a śte
ezecute ensuite de grandeur naturelle & 1’hulle, de la Com-
tesse Sophie Zamoyska, nee Prlncesse Czartoryska, avec ses
deux flis Constantin et Ladlslas Zamoyski" (pisownia ory-
ginału). Na ruchomym zapleczu oprawy napis ten powtórzono
po polsku. Muzeum w Lublinie posiada ponadto owalny olej-
ny portret Zamoyskiej, francuski, wykazujący pewne analogie
ze sztuką Gerarda, choć nie oryginalny —• nr s/218/M. L„
również z Kozłówki.
34 Olej, płótno, 276X193 cm. Zamek w Łańcucie, nr S 1211.
Obraz również pochodzi z Kozłówki. Kopię wykonał na zle-
cenie Konstantego Zamoyskiego jakiś malarz wiedeński
w ostatniej ćwierci XIX w.
leona — Mari z Łączyńskich Walewskiej (1786—1817).
Właśnie on, oczywiście ze względu na przedstawioną
osobę, był w swoim czasie najgłośniejszy. Miał po-
wstać, według drukowanych wzmianek, w r. 1812.
Ale data ta nie wydaje się pewna. W pamiętniku Po-
tockiej 38 przedrukowała autorka kartkę Charles de
Flahault: „Czy pozwoli mi Pani towarzyszyć sobie
jutro rano do atelier Gerarda? Wszyscy tam biegną
oglądać portret pani Walewskiej". Wiemy zaś, że
Anetka przyjechała do Paryża w marcu 1810 r., że
bawiła tu tylko kilka miesięcy, że w 1811 r. była już
z powrotem w Polsce, przede wszystkim zajęta Nato-
linem i że pozostała w kraju i w latach następ-
nych 39. Pani Walewska opuszcza Paryż właśnie wte-
35 Artysta zmarł w 1823 r. Mezzotinta 53,3X42,6 z napi-
sem „L’orlginal se trouve en Pologne dans le Cabinet de son
Excellence Monsieur le Comte Stanislas Ordinat Zamoyski";
Spis rycin .... Jw., nr 2169. Repr. w katalogu Wildera nr 15,
tabl. 7. Rycina ma zbliżony format do wymienionego ry-
sunku, który może pozostaje z nią w Jakimś związku.
36 Przy nazwisku malarza data 1806. Spis rycin .... Jw., nr
2166; E. Fiszer 1 D. Wrotnowska, Catalogue des estam-
pes, Bibl. Polonaise de Paris, cz. I, t. 2, Paris, 1948, nr 2.352.
37 Heliogr. Dujardin, Eudes et Chassepot Imp. Heliogra-
wiurę tę wykonano raczej z ryciny Dlckinsona, niż z obrazu.
38 Memoires de ... Potocka, jw., s. 264.
30 Bawiła jeszcze przelotnie w lipcu 1811 r. w Paryżu, ale
w 1812 nie opuszczała Polski. Por. AGAD, nr 294, Archiwum
publiczne Potockich.
245