DOI Heft:
Nr. 2
DOI Artikel:Kalinowski, Konstanty: François Desportes - "Polowanie na niedźwiedzie"
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.41524#0265
DESPORTES
.POLOWANIE NA NIEDŹWIEDZIE'
II. 1. F. Desportes (?), Polowanie na niedźwiedzie, Poznań, Muzeum Narodowe. (Fot. L. Perz i F. Maćkowiak)
skierował je na tory realistycznego studium natury,
przede wszystkim zwierząt i scen myśliwskich w ty-
pie F. Snydersa, nie pozbawionych przy tym pewnych
walorów kolorystycznych. Flamandczyk wpoił w ucz-
nia zasadę wiernego kopiowania modelu, daleko po-
suniętego realizmu (graniczącego w słabszych rze-
czach z naturalizmem) i umiłowanie -prawdy życiowej,
którym to zasadom Desportes pozostał wierny przez
całą swą dalszą twórczość artystyczną.
W Paryżu Desportes nie zyskuje większej popu-
larności, s-ko-ro „w kilka lat po ożenku widząc się
bez zatrudnienia powziął myśl udania się do Polski
dokąd wzywany był przez kilku przyjaciół kraj ów
znających"5, jak -piisz-e we wspomnieniach o ojcu
Clauide Franęois Desportes. Uzyskawszy pozwolenie
królewskie wyjechał na początku 1695 r. d-o Polski6.
Kim byli przyjaciele wzywający artystę do Polski nie
wiemy. Możliwe, że mógł -nim być Abbe de P-oIi-gnac,
ambasador francuski, „któremu (Desportes) był już
5 Memoires inedits sur la vie et les ouvrages des Membres
de PAcadćmie Royale de Peinture et de Sculpture, Paris 1854,
II, s. 98—113; (La vie de M. Desportes par Claude Franęois
Desportes) wyjątki z tego życiorysu u Desallier d‘ Argen-
v i 11 e, Abrege de la vie des plus fameux peintres, Paris 1745,
II, s. 395 według E. Rastawieckiego, Słownik malarzów
polskich III, s. 184.
e Thieme-Becker, IX, 1913, s. 145.
przedtem znany"7, -teść króla — markiz d’Arquin,
lub któryś z panów polskich bawiących w Paryżu,
chociaż to ostatnie wy-daj-e >się mniej prawdopodobne,
ze względu na małą popularność artysty8.
W Polsce sytuacja Desporta zmienia się radykal-
nie. „Les manieres nobles Font toujours distingue
parmi ses confreres”9, jak mówi o nim współczesny
biograf, i przyjęty został przychylnie w domach ma-
gnatów polskich. Abbe de Polignac przedstawia arty-
stę królowi Sobieskiemu 10. Malarz dostaje szereg za-
mówień. Maluje portret królowej11 (który uzyskał peł-
ną jej aprobatę), portret jej ojca, dzieci królewskich12,
szereg wizerunków wojewodów i senatorów13, któ-
rych -niestety nie znamy.
W -okresie -swojej twórczości w Polsce jest Des-
portes przede wszystkim portrecistą, chociaż powsta-
ją (jak świadczy o tym nasz obraz) również obrazy
lub raczej szkice wg notatki scen myśliwskich i zwie-
rząt.
7 E. Rastawieckl, jw., s. 185.
8 T. Mańkowski, Malarstwo na dworze Jana III, „Biu-
letyn H. S.“ XII, 1950, nr 1—4, s. 249.
e Desallier d’Argenville, jw., s. 395.
10 E. Rastawieckl, jw., s. 185.
u T. Mańkowski, jw., s. 248—249.
12 T. Mańkowski, Jw., s. 251.
13 Tamże.
253
.POLOWANIE NA NIEDŹWIEDZIE'
II. 1. F. Desportes (?), Polowanie na niedźwiedzie, Poznań, Muzeum Narodowe. (Fot. L. Perz i F. Maćkowiak)
skierował je na tory realistycznego studium natury,
przede wszystkim zwierząt i scen myśliwskich w ty-
pie F. Snydersa, nie pozbawionych przy tym pewnych
walorów kolorystycznych. Flamandczyk wpoił w ucz-
nia zasadę wiernego kopiowania modelu, daleko po-
suniętego realizmu (graniczącego w słabszych rze-
czach z naturalizmem) i umiłowanie -prawdy życiowej,
którym to zasadom Desportes pozostał wierny przez
całą swą dalszą twórczość artystyczną.
W Paryżu Desportes nie zyskuje większej popu-
larności, s-ko-ro „w kilka lat po ożenku widząc się
bez zatrudnienia powziął myśl udania się do Polski
dokąd wzywany był przez kilku przyjaciół kraj ów
znających"5, jak -piisz-e we wspomnieniach o ojcu
Clauide Franęois Desportes. Uzyskawszy pozwolenie
królewskie wyjechał na początku 1695 r. d-o Polski6.
Kim byli przyjaciele wzywający artystę do Polski nie
wiemy. Możliwe, że mógł -nim być Abbe de P-oIi-gnac,
ambasador francuski, „któremu (Desportes) był już
5 Memoires inedits sur la vie et les ouvrages des Membres
de PAcadćmie Royale de Peinture et de Sculpture, Paris 1854,
II, s. 98—113; (La vie de M. Desportes par Claude Franęois
Desportes) wyjątki z tego życiorysu u Desallier d‘ Argen-
v i 11 e, Abrege de la vie des plus fameux peintres, Paris 1745,
II, s. 395 według E. Rastawieckiego, Słownik malarzów
polskich III, s. 184.
e Thieme-Becker, IX, 1913, s. 145.
przedtem znany"7, -teść króla — markiz d’Arquin,
lub któryś z panów polskich bawiących w Paryżu,
chociaż to ostatnie wy-daj-e >się mniej prawdopodobne,
ze względu na małą popularność artysty8.
W Polsce sytuacja Desporta zmienia się radykal-
nie. „Les manieres nobles Font toujours distingue
parmi ses confreres”9, jak mówi o nim współczesny
biograf, i przyjęty został przychylnie w domach ma-
gnatów polskich. Abbe de Polignac przedstawia arty-
stę królowi Sobieskiemu 10. Malarz dostaje szereg za-
mówień. Maluje portret królowej11 (który uzyskał peł-
ną jej aprobatę), portret jej ojca, dzieci królewskich12,
szereg wizerunków wojewodów i senatorów13, któ-
rych -niestety nie znamy.
W -okresie -swojej twórczości w Polsce jest Des-
portes przede wszystkim portrecistą, chociaż powsta-
ją (jak świadczy o tym nasz obraz) również obrazy
lub raczej szkice wg notatki scen myśliwskich i zwie-
rząt.
7 E. Rastawieckl, jw., s. 185.
8 T. Mańkowski, Malarstwo na dworze Jana III, „Biu-
letyn H. S.“ XII, 1950, nr 1—4, s. 249.
e Desallier d’Argenville, jw., s. 395.
10 E. Rastawieckl, jw., s. 185.
u T. Mańkowski, jw., s. 248—249.
12 T. Mańkowski, Jw., s. 251.
13 Tamże.
253