Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (20.1958)

PLASTYKA NAGROBNA WILHELMA VAN DEN BLOCKE

kie wrażenie na królu, świadczy jego testament: Stefan
Batory domaga się nagrobka „quod simile fiat sepul-
chro fraiiriis mai nuper me alte erecto...“ 17.
W r. 1584 Wilhelm van den Blocke decyduje się
osiedlić w Gdańsku i w piśmie z 18 czerwca poleca się
Radzie 'Miejskiej, powołując się na wykonany dla Ba-
torego nagrobek18. Istnieją podstawy ku temu aby
17 Pawlński, jw., t. XI, Akta metryki koronnej...
1576—86, Warszawa 1882, s. 297.
18 Ehrenberg, j.w., s. 137, przyp. 463 cytuje fragment
tego dokumentu. Ze względu na ograniczoną Ilość miejsca jaką
dysponuje ,,Biuletyn", nie wydawało się słusznym podawanie
pełnych wypisów bibliograficznych etc. Opublikowanie pełnej
dokumentacji archiwalnej, bibliograficznej etc. nastąpi w przy-

przypuszczać, że artysto uzyskał od króla pismo po-
lecające. Tym bowiem jedynie można sobie wytłuma-
czyć niezwykle przychylne stanowisko' Rady, która ze-
zwala mu na wolne wykonywanie zawodu bez potrze-
by przyjmowania obywatelstwa miejskiego19. Uzyskuje
wyjątkowo uprzywilejowaną pozycję społeczną — nie
podlega jurysdykcji miejskiej, nie jest krępowany
gotowywanej obecnie monografii Wilhelma van den Blocke.
19 Potwierdzeniem posiadania dokumentu królewskiego są
słowa Wilhelma w piśmie do Rady wystosowanym w związku
z zatargiem z artystami cechowymi: „dle mir das werk gern
legen und das Stelnhauen verbleten wollten, welche Freichelt
mir vom Rat auf gnadlge Furbitte Kongl. Majestat Stephanl
sel. gegónnt", Cuny, j.w., s. 75—76.


IZ. 6. Epitafium Christiana i Jana Strobandów, 1590. Toruń, kościół Mariacki.
(Fot. wg Semraua)

277