RECENZJE
II. 1. Wit Stosz, św. Kilian przestrzega Gotzberta
ks. Frankonii, fragment ołtarza z Munnerstadt.
(Fot. Germanisches Nationalmuseum, Niirnberg)
II. 2. Wit Stosz, Męczeństwo św. Kiliana wraz z to-
warzyszami — śś. Totnanem i Kolonatem, fragment
ołtarza z Munnerstadt.
(Fot. Germanisches Nationalmuseum, Niirnberg)
nycih ekspresji i dramatycznego napięciaa. Stąd też
niejako kontrastem staje się w zestawieniu z omówio-
nym powyżej dziełem rekonstruowany przez Buchnera
i przypisany iStoszowi polipityik pochodzący z Fiissen
w południowej Bawarii (Allgau). Według opinii od-
krywcy, ołtarz ten miał wykonać mistrz Wit dla opac-
twa benedyktyńskiego St. Mang (św. Magnusa) w Fus-
sen, w tym samym mniej więcej czasie co malowidła
miinnerstackie. Wygląd retabulum odtwarza Buchner
następująco: w szafie ołtarzowej, zamykanej dwiema
parami pojedynczych ruchomych skrzydeł, zamieszczo-
na była pełnoplastyczna figura Matki Boskiej (ił. 13)
flankowana również pełnoplastycznymi rzeźbami śś.
2 Wysoka klasa przedstawienia tych dramatycznych scen
była powodem przypisania skrzydeł Grunewaldowi przez
Małgorzaty i Barbary (ii. 14). Wewnętrzną stronę pierw-
szej pary skrzydeł w ten sposób zrekonstruowanego
ołtarza zdobiły reliefy, których jedynie ślady zachowa-
ły się na odwrociach — zewnętrznych czterech malo-
wanych kwaterach z wyobrażeniami śś. Apostołów
i Orędowników (il. 5—8). Obrazy te skrócone są od
góry o 10 cm. Tak więc poliptyk przy zamkniętych
wewnętrznych skrzydłach przedstawiał malowane po-
stacie śś. Apostołów w czterech kwaterach, a śś. Orę-
downików w drugich czterech. Nie można tylko stwier-
dzić, czy górną strefę pól zajmowali Apostołowie, czy
też odwrotnie. Z czterech obrazów dwóch zewnętrz-
nych skrzydeł zachowała się tylko lewa dolna kwatera
H. Braunego (Grilnewald-Entdeckung, „Munchner Neue-
ste Nachrichten" 12 (7), 1927).
353
II. 1. Wit Stosz, św. Kilian przestrzega Gotzberta
ks. Frankonii, fragment ołtarza z Munnerstadt.
(Fot. Germanisches Nationalmuseum, Niirnberg)
II. 2. Wit Stosz, Męczeństwo św. Kiliana wraz z to-
warzyszami — śś. Totnanem i Kolonatem, fragment
ołtarza z Munnerstadt.
(Fot. Germanisches Nationalmuseum, Niirnberg)
nycih ekspresji i dramatycznego napięciaa. Stąd też
niejako kontrastem staje się w zestawieniu z omówio-
nym powyżej dziełem rekonstruowany przez Buchnera
i przypisany iStoszowi polipityik pochodzący z Fiissen
w południowej Bawarii (Allgau). Według opinii od-
krywcy, ołtarz ten miał wykonać mistrz Wit dla opac-
twa benedyktyńskiego St. Mang (św. Magnusa) w Fus-
sen, w tym samym mniej więcej czasie co malowidła
miinnerstackie. Wygląd retabulum odtwarza Buchner
następująco: w szafie ołtarzowej, zamykanej dwiema
parami pojedynczych ruchomych skrzydeł, zamieszczo-
na była pełnoplastyczna figura Matki Boskiej (ił. 13)
flankowana również pełnoplastycznymi rzeźbami śś.
2 Wysoka klasa przedstawienia tych dramatycznych scen
była powodem przypisania skrzydeł Grunewaldowi przez
Małgorzaty i Barbary (ii. 14). Wewnętrzną stronę pierw-
szej pary skrzydeł w ten sposób zrekonstruowanego
ołtarza zdobiły reliefy, których jedynie ślady zachowa-
ły się na odwrociach — zewnętrznych czterech malo-
wanych kwaterach z wyobrażeniami śś. Apostołów
i Orędowników (il. 5—8). Obrazy te skrócone są od
góry o 10 cm. Tak więc poliptyk przy zamkniętych
wewnętrznych skrzydłach przedstawiał malowane po-
stacie śś. Apostołów w czterech kwaterach, a śś. Orę-
downików w drugich czterech. Nie można tylko stwier-
dzić, czy górną strefę pól zajmowali Apostołowie, czy
też odwrotnie. Z czterech obrazów dwóch zewnętrz-
nych skrzydeł zachowała się tylko lewa dolna kwatera
H. Braunego (Grilnewald-Entdeckung, „Munchner Neue-
ste Nachrichten" 12 (7), 1927).
353