KRONIKA
II. 6. Stanisław Fijałkowski, Manipulacje, 1981, olej[płótno.
Własność artysty. Fot. Muz. Sztuki w Lodzi.
jakim była wystawa paryska, podkreśliłbym szczególnie —
z punktu widzenia praktyki wymiany kulturalnej z zagranicą
— znaczenie funkcjonowania zespołu polsko-francuskiego
w realizacji tego zadania. Zdołaliśmy w ten sposób uniknąć
stale, niestety, powtarzanego błędu w wymianie z zagranicą,
polegającego na jednostronnym przekonaniu o naszej własnej,
niepodważalnej kompetencji i odpowiedzialności meryto-
rycznej, a powodującego bierne stanowisko strony przyjmują-
cej. Ten właśnie fakt pozwolił wypełnić się nie tylko naszym
własnym ambicjom i celom, ale uruchomił te same uczucia
u naszych kolegów francuskich, którzy od samego początku,
tak jak i my, traktowali wystawę jako wspólne, a więc i swoje
dzieło, nie szczędząc, jak wykazała praktyka, ani sił, ani
środków dla najsprawniejszej i najpełniejszej jej realizacji,
a później promocji nawet w tak niesprzyjającym czasie.
Wystawa stała się dla nas pionierskim doświadczeniem
muzeograficznym, jeśli chodzi o sposób, w jaki została wcielona
w życie. Doświadczenie to, dla nas wszystkich, którzy w tym
procesie uczestniczyliśmy, pozostało niezapomniane, nie tylko
ze względu na ożywiający nas entuzjazm wobec wartości,
które w dziełach artystów na nowo odnajdywaliśmy, ale
i z powodu zdumiewającej kolierencji naszych zamierzeń.
Pragnę dodać, że zachowaliśmy też głęboką wdzięczność dla
wszystkich polskich muzeów, bibliotek, archiwów oraz osób
prywatnych, których nie sposób na tym miejscu wymienić,
a które zechciały wypożyczyć eksponaty na tę wystawę i bez
których najlepszej woli i współpracy pokaz paryski nie byłby
możliwy.
Ryszard Stanisławski
WYSTAWA W WIEDNIU: DWAJ POLSCY ROMANTYCY
- PIOTR MICHAŁOWSKI I ARTUR GROTTGER
Muzeum Narodowe w Krakowie, w ramach umowy
o współpracy kulturalnej między Austrią a Polską zorganizo-
wało wystawę obrazów, akwarel i rysunków Piotra Micha-
łowskiego (1800—1855) i Artura Grottgera (1837—1867).
Partnerem austriackim polskich organizatorów wystawy było
Kunsthistorisches Museum w Wiedniu, a miejscem ekspozycji
Kiinstlerhaus.
Austriackie Bundesministerium fur Wissenschaft und
Forschung wydało katalog wystawy przygotowany przez
dra Franciszka Stolota (wstęp), mgr Halinę Blak (biografie
artystów i katalog dziel) oraz dr Gabrielę Hammel, kustosza
Kunsthistorisches Museum (redakcja). Techniczną organi-
zacją ekspozycji zajęła się Gesellschaft der bildenden Kiinstler
Osterreichs Kiinstlerhaus (prezydent Hans Mayr, dyrektor
Otto Staininger, sekretarz Gerda Themel). Wystawę otworzyli:
prof. Kazimierz Żygulski, Minister Kultury i Sztuki Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej i dr Heinz Fischer, Federalny
Minister Nauki i Badań Republiki Austrii. Zobaczyło ją,
w dniach od 23 listopada 1983 do 22 stycznia 1984 roku,
ponad trzydzieści tysięcy osób.
Na wystawie pokazano: pięćdziesiąt cztery dzieła Mi-
chałowskiego (trzydzieści obrazów olejnych, dwadzieścia
akwarel i cztery rysunki) oraz sześćdziesiąt prac Grottgera
(dwadzieścia trzy obrazy, trzydzieści rysunków i siedem
akwarel). Prezentacja twórczości Michałowskiego, po raz
pierwszy w takim zakresie zrealizowana zagranicą, obejmowała
wszystkie jej nurty tematyczne, a więc studia oddziałów ka-
walerii, sceny bitew (m.in. Somosierra), wizerunki jeźdźców,
131
II. 6. Stanisław Fijałkowski, Manipulacje, 1981, olej[płótno.
Własność artysty. Fot. Muz. Sztuki w Lodzi.
jakim była wystawa paryska, podkreśliłbym szczególnie —
z punktu widzenia praktyki wymiany kulturalnej z zagranicą
— znaczenie funkcjonowania zespołu polsko-francuskiego
w realizacji tego zadania. Zdołaliśmy w ten sposób uniknąć
stale, niestety, powtarzanego błędu w wymianie z zagranicą,
polegającego na jednostronnym przekonaniu o naszej własnej,
niepodważalnej kompetencji i odpowiedzialności meryto-
rycznej, a powodującego bierne stanowisko strony przyjmują-
cej. Ten właśnie fakt pozwolił wypełnić się nie tylko naszym
własnym ambicjom i celom, ale uruchomił te same uczucia
u naszych kolegów francuskich, którzy od samego początku,
tak jak i my, traktowali wystawę jako wspólne, a więc i swoje
dzieło, nie szczędząc, jak wykazała praktyka, ani sił, ani
środków dla najsprawniejszej i najpełniejszej jej realizacji,
a później promocji nawet w tak niesprzyjającym czasie.
Wystawa stała się dla nas pionierskim doświadczeniem
muzeograficznym, jeśli chodzi o sposób, w jaki została wcielona
w życie. Doświadczenie to, dla nas wszystkich, którzy w tym
procesie uczestniczyliśmy, pozostało niezapomniane, nie tylko
ze względu na ożywiający nas entuzjazm wobec wartości,
które w dziełach artystów na nowo odnajdywaliśmy, ale
i z powodu zdumiewającej kolierencji naszych zamierzeń.
Pragnę dodać, że zachowaliśmy też głęboką wdzięczność dla
wszystkich polskich muzeów, bibliotek, archiwów oraz osób
prywatnych, których nie sposób na tym miejscu wymienić,
a które zechciały wypożyczyć eksponaty na tę wystawę i bez
których najlepszej woli i współpracy pokaz paryski nie byłby
możliwy.
Ryszard Stanisławski
WYSTAWA W WIEDNIU: DWAJ POLSCY ROMANTYCY
- PIOTR MICHAŁOWSKI I ARTUR GROTTGER
Muzeum Narodowe w Krakowie, w ramach umowy
o współpracy kulturalnej między Austrią a Polską zorganizo-
wało wystawę obrazów, akwarel i rysunków Piotra Micha-
łowskiego (1800—1855) i Artura Grottgera (1837—1867).
Partnerem austriackim polskich organizatorów wystawy było
Kunsthistorisches Museum w Wiedniu, a miejscem ekspozycji
Kiinstlerhaus.
Austriackie Bundesministerium fur Wissenschaft und
Forschung wydało katalog wystawy przygotowany przez
dra Franciszka Stolota (wstęp), mgr Halinę Blak (biografie
artystów i katalog dziel) oraz dr Gabrielę Hammel, kustosza
Kunsthistorisches Museum (redakcja). Techniczną organi-
zacją ekspozycji zajęła się Gesellschaft der bildenden Kiinstler
Osterreichs Kiinstlerhaus (prezydent Hans Mayr, dyrektor
Otto Staininger, sekretarz Gerda Themel). Wystawę otworzyli:
prof. Kazimierz Żygulski, Minister Kultury i Sztuki Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej i dr Heinz Fischer, Federalny
Minister Nauki i Badań Republiki Austrii. Zobaczyło ją,
w dniach od 23 listopada 1983 do 22 stycznia 1984 roku,
ponad trzydzieści tysięcy osób.
Na wystawie pokazano: pięćdziesiąt cztery dzieła Mi-
chałowskiego (trzydzieści obrazów olejnych, dwadzieścia
akwarel i cztery rysunki) oraz sześćdziesiąt prac Grottgera
(dwadzieścia trzy obrazy, trzydzieści rysunków i siedem
akwarel). Prezentacja twórczości Michałowskiego, po raz
pierwszy w takim zakresie zrealizowana zagranicą, obejmowała
wszystkie jej nurty tematyczne, a więc studia oddziałów ka-
walerii, sceny bitew (m.in. Somosierra), wizerunki jeźdźców,
131