DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Karkucińska, Wanda: Zidentyfikowane portrety Radziwiłłowskie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.48709#0433
WANDA KARKUCIŃSKA
ZIDENTYFIKOWANE PORTRETY RADZIWIŁŁOWSKIE
W roku 1980 ukazał się w wydawnictwie „Belorus"
w Mińsku (BSRR) album Żypopis Belarusi XII-
—XVIII stagodzjał. Freska, abraz, portret. Opubli-
kowano w nim wiele cennych poloniców, obrazów
z dawnej galerii Radziwiłłowskiej w Nieświeżu. Część
portretów, zdaniem autorów albumu, przedstawia wi-
zerunki nieznanych osób.
Artykuł niniejszy, powstały zresztą na marginesie
pracy o mecenacie Anny z Sanguszków Radziwiłło-
wej, jest próbą identyfikacji sportretowanych postaci,
która pozwala na nieco dokładniejsze datowanie dzieł.
Większe trudności sprawia określenie autorstwa o-
brazów — choć i w tym przypadku pozwolić sobie
można chyba na pewne sugestie.
Przypuszczalnie twórcom albumu nie był znany
zestaw portretów Radziwiłłowskich — rytych w bla-
sze przez Herszka Leybowicza, a zamieszczonych w
Icones Familiae Ducalis Radinilianae ex originalibus
in gazophylacio ordinationis ab antiquo servatis pic-
turis desumptae. inscriptionibus historico-genealogiis
esc documentis authenticis compendiose illustrate ab
anno virginei partus 1346 ad 1758. Deductae Nespisii.
In Typographia Privilegiata Ducali Radipiliana Col-
legii Societatis Jesu1. Pozycja ta, jak i autor szty-
chów, mają swoją literaturę — dość przypomnieć
artykuł Hanny Widackiej2.
Owo wyrażenie ex originalibus in gazophylacio
ordinationis ab antiguo można rozumieć dosłownie,
jako że Radziwiłłowie przechowywali w skarbcu
Xięgi dwie, w iedney obrazy Xiążąt Radziwiłłów,
a w drugiey akcye domu Radziwiłłowskiego3. Znacz-
na część portretów (powstałych do roku 1758) musia-
ła być jednak przerytowana nie z owej księgi. Do-
dajmy, że przy okazji programowo użytego terminu
M EMORI A L'E 'T U U M
In GENERATIONEM Et GENERATIONEM
Jfolmo jot v!
De C&lo Dclplrcus Ate, omnh ten tulit,
Rciguc Deni geftas, & fiu belU canio
11. 1. Herb Radziwiłłów i deskrypcje na odwrocie
karty tytułowej „Icones Familiae Ducalis Radivi-
lianae". Fot. Stacja Mikrofilmowa PAN w Pozna-
niu.
1 Książka wydana prawdopodobnie ok. 1760 roku. Wstęp
napisał M. WOBE, Locumentens judex milit. Praesidiat.
Ordinatlonlsque Gazophylacij Provisor. Wykonawca blacho-
rytów podpisał się przy tabl. 165 przedstawiającej Karola III
Stanisława Radziwiłła: — H. Leybowicz — Nesuisit in
MDL (!).
* H. WIDACKA, Działalność Hlrsza Leybowicza i in-
nych rytowników na dworze nieświeskim Michała Kazimie-
rza Radziwiłła „Rybeńkl" w świetle badań archiwalnych,
„Biul. Hist. Sztuki" XXXIX, 1977, nr 1, s. 62—72.
* AGAD, Archiwum Radziwiłłowskie (dalej: AR), dz.
XXVI, 176. Regestr różnych galanteryl w skarbcach będą-
cych z roku 1721, księgi te są zresztą wymieniane i w in-
nych spisach. W owym regestrze, uporządkowanym alfabe-
tycznie spisano zawartość pudeł, w których znajdowały się
pieczęci, klejnoty etc. Wśród ksiąg przechowywanych w
419
ZIDENTYFIKOWANE PORTRETY RADZIWIŁŁOWSKIE
W roku 1980 ukazał się w wydawnictwie „Belorus"
w Mińsku (BSRR) album Żypopis Belarusi XII-
—XVIII stagodzjał. Freska, abraz, portret. Opubli-
kowano w nim wiele cennych poloniców, obrazów
z dawnej galerii Radziwiłłowskiej w Nieświeżu. Część
portretów, zdaniem autorów albumu, przedstawia wi-
zerunki nieznanych osób.
Artykuł niniejszy, powstały zresztą na marginesie
pracy o mecenacie Anny z Sanguszków Radziwiłło-
wej, jest próbą identyfikacji sportretowanych postaci,
która pozwala na nieco dokładniejsze datowanie dzieł.
Większe trudności sprawia określenie autorstwa o-
brazów — choć i w tym przypadku pozwolić sobie
można chyba na pewne sugestie.
Przypuszczalnie twórcom albumu nie był znany
zestaw portretów Radziwiłłowskich — rytych w bla-
sze przez Herszka Leybowicza, a zamieszczonych w
Icones Familiae Ducalis Radinilianae ex originalibus
in gazophylacio ordinationis ab antiquo servatis pic-
turis desumptae. inscriptionibus historico-genealogiis
esc documentis authenticis compendiose illustrate ab
anno virginei partus 1346 ad 1758. Deductae Nespisii.
In Typographia Privilegiata Ducali Radipiliana Col-
legii Societatis Jesu1. Pozycja ta, jak i autor szty-
chów, mają swoją literaturę — dość przypomnieć
artykuł Hanny Widackiej2.
Owo wyrażenie ex originalibus in gazophylacio
ordinationis ab antiguo można rozumieć dosłownie,
jako że Radziwiłłowie przechowywali w skarbcu
Xięgi dwie, w iedney obrazy Xiążąt Radziwiłłów,
a w drugiey akcye domu Radziwiłłowskiego3. Znacz-
na część portretów (powstałych do roku 1758) musia-
ła być jednak przerytowana nie z owej księgi. Do-
dajmy, że przy okazji programowo użytego terminu
M EMORI A L'E 'T U U M
In GENERATIONEM Et GENERATIONEM
Jfolmo jot v!
De C&lo Dclplrcus Ate, omnh ten tulit,
Rciguc Deni geftas, & fiu belU canio
11. 1. Herb Radziwiłłów i deskrypcje na odwrocie
karty tytułowej „Icones Familiae Ducalis Radivi-
lianae". Fot. Stacja Mikrofilmowa PAN w Pozna-
niu.
1 Książka wydana prawdopodobnie ok. 1760 roku. Wstęp
napisał M. WOBE, Locumentens judex milit. Praesidiat.
Ordinatlonlsque Gazophylacij Provisor. Wykonawca blacho-
rytów podpisał się przy tabl. 165 przedstawiającej Karola III
Stanisława Radziwiłła: — H. Leybowicz — Nesuisit in
MDL (!).
* H. WIDACKA, Działalność Hlrsza Leybowicza i in-
nych rytowników na dworze nieświeskim Michała Kazimie-
rza Radziwiłła „Rybeńkl" w świetle badań archiwalnych,
„Biul. Hist. Sztuki" XXXIX, 1977, nr 1, s. 62—72.
* AGAD, Archiwum Radziwiłłowskie (dalej: AR), dz.
XXVI, 176. Regestr różnych galanteryl w skarbcach będą-
cych z roku 1721, księgi te są zresztą wymieniane i w in-
nych spisach. W owym regestrze, uporządkowanym alfabe-
tycznie spisano zawartość pudeł, w których znajdowały się
pieczęci, klejnoty etc. Wśród ksiąg przechowywanych w
419