Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]
Biuletyn Historii Sztuki — 46.1984

DOI issue:
Nr. 1
DOI article:
Gołubiew, Zofia: W sześćdziesięciolecie Mieczysława Porębskiego
DOI article:
Żygulski, Zdzisław: VII międzynarodowy kongres sztuki tureckiej: Warszawa - Kraków 20-25 Wrzesień 1983
DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48709#0115

DWork-Logo
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
KRONIKA

Elżbieta Grabska, Lech Kalinowski, Piotr Krakowski,
Andrzej Kurz, Adam Małkiewicz, Henryk Markiewicz, Maria
Poprzęcka, Ryszard Stanisławski.
Te same osoby stanowiły też komitet, który wraz z Mu-
zeum Narodowym w Krakowie zorganizował uroczystości
jubileuszowe. Odbyły się one 12 czerwca 1981 roku. W samo
południe, w Galerii w Sukiennicach zgromadzili się liczni
goście przybyli z całego kraju. Jubilata i wszystkich zebranych
powitał Tadeusz Chruścicki, dyrektor Muzeum, przypomi-
nając, że właśnie w dniu 12 czerwca 1975 roku otwarto Ga-
lerię Malarstwa i Rzeźby w Sukiennicach w jej nowym kształ-
cie, autorem zaś nowego scenariusza Galerii był Kurator Po-
rębski. Dyrektor Chruścicki, omówiwszy szerzej związki
Profesora z Muzeum, wręczył Mu Księgę Jubileuszową wraz
z załączoną do niej Tabula Gratulatoria.
Kolejni mówcy przedstawiali Jubilata i Jego zasługi
w różnych dziedzinach badawczych: profesor Jan Białostocki
mówił o pracy i dorobku Autora Interregnum dla historii
sztuki, profesor Henryk Markiewicz — o Jego kontaktach
ze środowiskiem literaturoznawców i językoznawców oraz
o znaczeniu badań prowadzonych przez Niego dla tych
dyscyplin nauki, artysta — malarz Jerzy Nowosielski —
o serdecznych związkach Mieczysława Porębskiego ze środo-
wiskiem artystycznym i o znaczącej roli Jego działalności
krytycznej.
Pracy Profesora na uczelni i Jego kontaktów z pedago-
gami i studentami dotyczyła wypowiedź docenta Adama
Małkiewicza. Zabrała też glos jedna ze studentek historii
sztuki UJ, która w imieniu swoich kolegów złożyła wyrazy
podziękowania Profesorowi za Jego pracę pedagogiczną.

Obecna na uroczystości wiceprezydent miasta Krakowa
Barbara Guzik odczytała list gratulacyjny skierowany do
Jubilata przez prezydenta miasta, Józefa Gajewicza.
W serdecznych słowach dziękował Profesor Porębski
za wszystkie złożone Mu w tym dniu życzenia, a następnie
przedstawił swój bardzo osobisty stosunek do poszczególnycli
ról, jakie przypadło Mu w życiu pełnić, a o których mówili
Jego przedmówcy.
Licznie zgromadzeni w Sukiennicach artyści wręczyli
Jubilatowi swoje prace malarskie i graficzne jako wyraz
szacunku i przyjaźni, a także wdzięczności za to, że przez
wiele lat towarzyszył On ich twórczości swoim życzyliwym
komentarzem krytycznym. Byli to m.in.: Tadeusz Brzo-
zowski, Tadeusz Kantor, Janina Kraupe-Świderska, Jerzy
Nowosielski, Andrzej Strumiłło, Jerzy Tchórzewski i Ryszard
Winiarski.
Po południu, o godzinie 17, Jubilat i goście spotkali się
ponownie, tym razem w Galerii Grupy Krakowskiej w Krzy-
sztoforach. Studenci historii sztuki UJ przygotowali tam
wystawę rysunków Profesora (o których wspomniał profesor
Kalinowski w swoim tekście). Zaaranżowali też dowcipnie
„ołtarzyk", którego centralnym elementem był młodzieńczy
portret Mieczysława Porębskiego z książką, malowany przez
Janinę Kraupe-Świderską, wówczas studentkę.
Popołudniowa część uroczystości miała charakter swo-
bodnego spotkania towarzyskiego przyjaciół Jubilata. Od-
czytano wówczas liczne listy i depesze, jakie napłynęły w tym
dniu do Profesora Mieczysława Porębskiego z całej Polski
i spoza jej granic.
Zofia Golubiewowa

VII MIĘDZYNARODOWY KONGRES SZTUKI TURECKIEJ.
WARSZAWA - KRAKÓW 20-25 WRZESIEŃ 1983

W ciągu minionego ćwierćwiecza znacznie postąpiły
badania nad sztuką turecką. Kiedy w poprzednim stuleciu
inicjowano poważne studia nad islamem i jego kulturą, pro-
blematyka turecka w opracowaniach monograficznych trak-
towana była po macoszemu, w każdym razie zajmowała
dalsze miejsca po zagadnieniach perskich i arabskich. Byli
1 tacy, którzy sztuce tureckiej odmawiali siły twórczej i orygi-
nalności, ale poglądy nieustannie się modyfikowały, głównie
Wobec sensacyjnych odkryć w odwiecznych siedzibach tu-
reckich w Azji Środkowej, w rejonie Ałtaju, jeziora Bajkał
i rzeki Orehon. Szczególnie frapujące były znaleziska archeolo-
giczne obiektów sztuki koczowniczej w kurhanach Pazyryku,
datowane na V i IV w.p.n.e., przynajmniej w części wiązane
z Dawnymi Turkami. Odnaleziono też stele z runicznymi

napisami na cześć wodzów tureckich, liczne figury kamienne
pokonanych wrogów zwane balbal i podobne figury bab;
znane też z terenów polskich (Nieborów), przypisywane
Turkom-Połowcom. Zachowały się do naszych czasów frag-
menty fresków, wykonywanych przez Turków-Ujgurów
w Turfanie pomiędzy VI i IX wiekiem naszej ery, pod wyraź-
nym wpływem sztuki buddyjskiej i manichejskiej. Z tureckimi
koczownikami złączono wysokiej jakości sztukę kobierniczą,
złotnictwo i artystyczne kowalstwo, a także wytwórstwo
ozdobnej broni i ekwipunku jeździeckiego. W ten sposób
podstawa badawcza przedmuzułmańskiej sztuki tureckiej
rozszerzyła się na ogromne połacie Azji i rozciągnęła w czasie.
Podobny zresztą proces przebiegał w odniesieniu do kultury
tureckiej pod wpływem islamu. Podczas gdy dawniej uwagę

109
 
Annotationen