STANISŁAW OCZKO
(1913—1983)
W dniu 8 sierpnia 1983 r. zmarł w Bielsku-Białej Stanisław
Oczko, urodzony 15 grudnia 1913 r. w Kozach k. Bielska,
historyk sztuki i muzeolog zasłużony dla regionu bielsko-
-bialskiego, członek krakowskiego oddziału Stowarzyszenia
Historyków Sztuki.
Studia z zakresu historii sztuki i archeologii na Uniwersy-
tecie Jagiellońskim, przerwane przez wybuch wojny, ukończył
w roku 1950 pod kierunkiem profesorów Tadeusza Dobro-
wolskiego i Adama Bochnaka. Pracę zawodową rozpoczął
w marcu 1945 r.; powierzono Mu wtedy referat kultury
i sztuki w ówczesnym Starostwie Powiatowym w Bielsku.
Następnie objąl dyrekcję reaktywowanego Muzeum Powia-
towego w Bielsku (obecnie Muzeum Okręgowe), pozostając
na tym stanowisku do końca lutego 1980 r. Prowadził inten-
sywną akcję zabezpieczania i gromadzenia dziel sztuki dla
tej placówki, zorganizował też ok. dwustu wystaw sztuki
dawnej i współczesnej, polskiej i obcej, dorobku kultury
i plastyki ludowej oraz twórczości amatorskiej. Opracował
scenariusze i katalogi dla wielu z tych ekspozycji (m.in.:
pośmiertne wystawy malarstwa St. Kamockiego (1946),
pokazów: Dziel Grupy Realistów, Warszawa (1947), Obrazów
Grupy Marynistów ze Szczecina (1948,) Prac malarzy bielsko-
-bialskich okresu międzywojennego, Fałata, Zitzmana, Glaz-
nera, Bunscha i Stanisława Oczki (1962,) Wystawy histo-
ryczno-artystycznej na siedemsetlecie Bielska-Białej (1964),
Malarstwa Ignacego Pieńkowskiego w dwudziestolecie zgonu
(1968), Pośmiertnej wystawy malarstwa i rzeźby Ryszarda
Sroczyńskiego, Wystawy grafiki Edwarda Biszorskiego
(1977).
Zasługą Stanisława Oczki było także roztoczenie opieki
nad domem Juliana Falata w Bystrej Śląskiej. Dzięki kon-
sekwentnej trosce i pracy kolekcjonerskiej oraz organizacyjnej
w latach 1945—1973 doprowadził do otwarcia tam Muzeum
Juliana Falata, jako oddziału Muzeum Okręgowego w Bielsku-
-Białej. Zaawansowane prace nad organizacją Muzeum Włó-
kiennictwa w Bielsku-Białej, jako oddziału Muzeum Okręgo-
wego, przerwała choroba.
Stanisław Oczko należał do Komisji Zakupów przy Muzeum
Okręgowym w Bytomiu (do 1974 r.), przy Muzeum Okręgowym
w Bielsku-Białej (1975—80), a także do Komisji Ocen i Wycen
PP. Dzieła Sztuki i Antyki „Desa" w Katowicach (1973—
79). Był również zaprzysiężonym rzeczoznawcą w zakresie
dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego (od 1946).
Niezależnie od innych licznych zajęć dzialal jako pedagog
szkolnictwa artystycznego. W 1945 r. założył Szkołę Ma-
larstwa, Rzeźby i Grafiki w Bielsku, kierując nią i wykładając
wiedzę o sztuce. W 1974 r. powołany został na stanowisko
dyrektora Liceum Technik Plastycznych w Bielsku-Białej
322
(1913—1983)
W dniu 8 sierpnia 1983 r. zmarł w Bielsku-Białej Stanisław
Oczko, urodzony 15 grudnia 1913 r. w Kozach k. Bielska,
historyk sztuki i muzeolog zasłużony dla regionu bielsko-
-bialskiego, członek krakowskiego oddziału Stowarzyszenia
Historyków Sztuki.
Studia z zakresu historii sztuki i archeologii na Uniwersy-
tecie Jagiellońskim, przerwane przez wybuch wojny, ukończył
w roku 1950 pod kierunkiem profesorów Tadeusza Dobro-
wolskiego i Adama Bochnaka. Pracę zawodową rozpoczął
w marcu 1945 r.; powierzono Mu wtedy referat kultury
i sztuki w ówczesnym Starostwie Powiatowym w Bielsku.
Następnie objąl dyrekcję reaktywowanego Muzeum Powia-
towego w Bielsku (obecnie Muzeum Okręgowe), pozostając
na tym stanowisku do końca lutego 1980 r. Prowadził inten-
sywną akcję zabezpieczania i gromadzenia dziel sztuki dla
tej placówki, zorganizował też ok. dwustu wystaw sztuki
dawnej i współczesnej, polskiej i obcej, dorobku kultury
i plastyki ludowej oraz twórczości amatorskiej. Opracował
scenariusze i katalogi dla wielu z tych ekspozycji (m.in.:
pośmiertne wystawy malarstwa St. Kamockiego (1946),
pokazów: Dziel Grupy Realistów, Warszawa (1947), Obrazów
Grupy Marynistów ze Szczecina (1948,) Prac malarzy bielsko-
-bialskich okresu międzywojennego, Fałata, Zitzmana, Glaz-
nera, Bunscha i Stanisława Oczki (1962,) Wystawy histo-
ryczno-artystycznej na siedemsetlecie Bielska-Białej (1964),
Malarstwa Ignacego Pieńkowskiego w dwudziestolecie zgonu
(1968), Pośmiertnej wystawy malarstwa i rzeźby Ryszarda
Sroczyńskiego, Wystawy grafiki Edwarda Biszorskiego
(1977).
Zasługą Stanisława Oczki było także roztoczenie opieki
nad domem Juliana Falata w Bystrej Śląskiej. Dzięki kon-
sekwentnej trosce i pracy kolekcjonerskiej oraz organizacyjnej
w latach 1945—1973 doprowadził do otwarcia tam Muzeum
Juliana Falata, jako oddziału Muzeum Okręgowego w Bielsku-
-Białej. Zaawansowane prace nad organizacją Muzeum Włó-
kiennictwa w Bielsku-Białej, jako oddziału Muzeum Okręgo-
wego, przerwała choroba.
Stanisław Oczko należał do Komisji Zakupów przy Muzeum
Okręgowym w Bytomiu (do 1974 r.), przy Muzeum Okręgowym
w Bielsku-Białej (1975—80), a także do Komisji Ocen i Wycen
PP. Dzieła Sztuki i Antyki „Desa" w Katowicach (1973—
79). Był również zaprzysiężonym rzeczoznawcą w zakresie
dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego (od 1946).
Niezależnie od innych licznych zajęć dzialal jako pedagog
szkolnictwa artystycznego. W 1945 r. założył Szkołę Ma-
larstwa, Rzeźby i Grafiki w Bielsku, kierując nią i wykładając
wiedzę o sztuce. W 1974 r. powołany został na stanowisko
dyrektora Liceum Technik Plastycznych w Bielsku-Białej
322