DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48709#0461
Note: This is an additional scan to display the colour reference chart and scalebar.
0.5
1 cm
PAŁAC BOGUSŁAWA LESZCZYŃSKIEGO W WARSZAWIE
II. 8. Willa Doria Pamphili w Rzymie. Repr. Z. Bieniewski wg sztychu (obecnie zaginionego) z Gabinetu Rycin
BUW.
intymną strefę przestrzenną, z jednej strony zamkniętą ga-
lerią (bp
paradn
arcliite
partert
założen
ketów
na plai
zbiegaj
W
Lompo:
ogrodo'
samym
dem re —
też chi
^S?
go jako £
to dekoi
on zostać
go Palach
generalia i =
roku 164
z końca .
tował T.
skiego. 21
543.
CM
0
O
^dziedzińcem
Leczyła się
fi& ilacowego
11 o bokach
£m wne bos-
la oparta
em alejek
a salonie.
^u został
( z trzech
i również
ująć tym
od wzglę-
dny został
neji pocl-
iszczyńskie-
1642, kiedy
wieczniony
rardowskie-
7ielgopolską
w Poznaniu
pierwodruku
at interpre-
k Twardow-
2, s. 527-
miejskiej, w której sprowadzone do przyziemia apartamenty
wzorem wspomnianej włoskiej casa di willa miały bliski
kontakt z otaczającą je przyrodą.
Wydaje się, że tego typu rozwiązanie siedziby Leszczyń-
slriego inspirowane było nie tyle palladiańskimi wzorcami
wiejskich rezydencji, co rzymską ideą willa sub urbana. Ten
modny wówczas typ willi podmiejskiej, łączący się też z po-
jęciem starożytnej willa praetorium32 dobrze był znany
Gisleniemu, rzymianinowi nie tylko z urodzenia i studiów,
ale również z nieprzerwanych w czasie pobytu w Polsce
kontaktów z Wiecznym Miastem i jego środowiskiem artys-
tycznym33. Jest więc najzupełniej prawdopodobne, że znał
on m.in. projekt Algardiego willi Doria Pamphili (1644—
1648), która miała pierwotnie otrzymać niższe od części
centralnej długie galerie, łączące korpus główny z piętrowymi,
dostawionymi pod kątem prostym i zwieńczonymi wieżami,
pawilonami bocznych skrzydeł (il. 8). W planie odpowiadało
30 MIKS-RUDKOWSKA, Theatrum in exequiis..., o.c.; — taż sa-
rn a, Niektóre projekty dekoracji scenograficznych G. B. Gisleniego na dworze
Wazów [w:] Opera w Dawnej Polsce na Dworze Władysława IV i Królów
Saskich, „Studia Staropolskie", t. XXXV, 1973, s. 8—24, tabl. 1—14.
31 Na planie Tirregaille'a, pas ten jest szczególnie widoczny. Dziś
od tej strony pałacu znajduje się strefa ogrodowego parteru, niższa od dalszej
strefy dawnego ogrodu (obecnie skweru publicznego).
32 J. KOWALCZYK, Wille w Polsce w XVI i 1 połowie XVII stulecia,
„Kwart. Arch. i Urb." XXI, 1976, z.4, s. 282.
33 Był w Rzymie m.in. w 1648, 1650 i nast. (od 1656 członek rzymskiej
Akademii św. Łukasza), zob. MIKS-RUDKOWSKA, Gisleni Giovanni
Battista [w:] Słownik..., o.c., s. 350—352.
197
E
O
II. 8. Willa Doria Pamphili w Rzymie. Repr. Z. Bieniewski wg sztychu (obecnie zaginionego) z Gabinetu Rycin
BUW.
intymną strefę przestrzenną, z jednej strony zamkniętą ga-
lerią (bp
paradn
arcliite
partert
założen
ketów
na plai
zbiegaj
W
Lompo:
ogrodo'
samym
dem re —
też chi
^S?
go jako £
to dekoi
on zostać
go Palach
generalia i =
roku 164
z końca .
tował T.
skiego. 21
543.
CM
0
O
^dziedzińcem
Leczyła się
fi& ilacowego
11 o bokach
£m wne bos-
la oparta
em alejek
a salonie.
^u został
( z trzech
i również
ująć tym
od wzglę-
dny został
neji pocl-
iszczyńskie-
1642, kiedy
wieczniony
rardowskie-
7ielgopolską
w Poznaniu
pierwodruku
at interpre-
k Twardow-
2, s. 527-
miejskiej, w której sprowadzone do przyziemia apartamenty
wzorem wspomnianej włoskiej casa di willa miały bliski
kontakt z otaczającą je przyrodą.
Wydaje się, że tego typu rozwiązanie siedziby Leszczyń-
slriego inspirowane było nie tyle palladiańskimi wzorcami
wiejskich rezydencji, co rzymską ideą willa sub urbana. Ten
modny wówczas typ willi podmiejskiej, łączący się też z po-
jęciem starożytnej willa praetorium32 dobrze był znany
Gisleniemu, rzymianinowi nie tylko z urodzenia i studiów,
ale również z nieprzerwanych w czasie pobytu w Polsce
kontaktów z Wiecznym Miastem i jego środowiskiem artys-
tycznym33. Jest więc najzupełniej prawdopodobne, że znał
on m.in. projekt Algardiego willi Doria Pamphili (1644—
1648), która miała pierwotnie otrzymać niższe od części
centralnej długie galerie, łączące korpus główny z piętrowymi,
dostawionymi pod kątem prostym i zwieńczonymi wieżami,
pawilonami bocznych skrzydeł (il. 8). W planie odpowiadało
30 MIKS-RUDKOWSKA, Theatrum in exequiis..., o.c.; — taż sa-
rn a, Niektóre projekty dekoracji scenograficznych G. B. Gisleniego na dworze
Wazów [w:] Opera w Dawnej Polsce na Dworze Władysława IV i Królów
Saskich, „Studia Staropolskie", t. XXXV, 1973, s. 8—24, tabl. 1—14.
31 Na planie Tirregaille'a, pas ten jest szczególnie widoczny. Dziś
od tej strony pałacu znajduje się strefa ogrodowego parteru, niższa od dalszej
strefy dawnego ogrodu (obecnie skweru publicznego).
32 J. KOWALCZYK, Wille w Polsce w XVI i 1 połowie XVII stulecia,
„Kwart. Arch. i Urb." XXI, 1976, z.4, s. 282.
33 Był w Rzymie m.in. w 1648, 1650 i nast. (od 1656 członek rzymskiej
Akademii św. Łukasza), zob. MIKS-RUDKOWSKA, Gisleni Giovanni
Battista [w:] Słownik..., o.c., s. 350—352.
197
E
O