Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (20.1958)

RECENZJE


II. 3. Wit Stosz, Księżna Gailana zaprzysięga morder-
ców św. Kiliana, fragment ołtarza z Munnerstadt.
(Fot. Germanisches Nationalmuseum, Nurnberg)

z przedstawieniem czterech Orędowniczek: śś. Barba-
ry, Katarzyny, 'Małgorzaty i Doroty (ił. 19), zaś na jej
odwrociu — wyobrażenie św. Augustyna w celi (iii. 10).
Należy zastanowić się, czy podana rekonstrukcja re-
tabulum jest słuszna. Ołtarz pierwotnie, jak wynika
z wymiarów kwater, powinien mieć około 2 do 245 m
wysokości — doliczywszy jeszcze raimę dzielącą pola3.
Tymczasem wysokość rzekomo pochodzących z tego oł-
tarza figur Matki Boskiej, śś. Małgorzaty i Barbary
wynosi Około 130 cm. Niewątpliwie zaś rzeźby te nie
3 Nienaruszone wymiary kwatery śś. Barbary, Katarzyny,
Małgorzaty i Doroty, znajdującej się w zbiorach prywatnych

stały na tak wysokich cokołach, które zmniejszały by
dość Znaczne dysproporcje kompozycji szafy, a ewen-
tualnie istniejący lambrekin maswerkowy z pewnością
nie zakrywał od góry przeszło jednej czwartej wnętrza
szafy. Nie należy też przypuszczać, aby występował tu
przypadek kompozycji liczącej się, ze względu na loka-
lizację ołtarza, z oglądaniem retabulum z dołu, ze
znacznym skrótem perspektywicznym, który w danym
razie usprawiedliwiałby tak niewyważoną kompozycję
szafy. Tej ewentualności przeczą same rzeźby nie wy-
w Monachium wynoszą 96X77 cm. Należy zatem przyjąć, że
wysokość każdej z kwater wynosiła około 95 cm.

354