DOI Heft:
Nr. 2 en 3
DOI Artikel:Riemsdijk, B. W. F. van: Nog iets over den Schilder Nicolaes van Galen
DOI Artikel:Wildeman, M. G.: Niet Jacob van Campen maar Pieter Post
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.17411#0123
116
de bescheijden daarvan sijnde. Ist noot daerover recht te plegen voor alle
Heeren, Hoven, jugen, rechters ende gerechten soowel int eijsschen, als
verweren eitem te contesteren alle dagen van termijnen te observeren, ende
voorts in omnibus te procederen ten uijt van de saecke toe penningen te
ontfangen, van den ontfanch quitantie te geven, ende voor namaninge te
bevrijden ende generalijcken alles meer te doen ende verrigten wes van
node wescn sal cum potestate substituendi, gelovende te sullen approbeten
voor goet, vast ende van waerden te houden 't gunt bij de geconstitueerde
ofi" derselver gesubstitueerde dienaengaende gedaen ende verricht sal werden
op verbant als naer rechten, sonder bedroch consenterende hieraff acte.
Gedaen binnen Amsterdam enz. ter presentie van Willem van Veen ende
Samuel de Visscher als getuijgen hierover gestaen. Datum ut supra.
Vergelijken wij nu de handteekening van Galen onder dit stuk voor-
komende met die weergegeven in mijne mededeeling van September j. 1.
dan valt er niet aan te twijfelen of beide zijn met dezelfde hand geschreven,
waaruit dus volgt dat de van Galen in bovenstaande acte «schilder" genoemd
is de persoon over wien ik genealogische en andere bizonderheden mede-
deelde en die ik voor den vervaardiger van het fraaie Hasseltsche schilderij
houd. Nicolaes van Galen schijnt dus eenigen tijd in Kampen gewoond te
hebben maar zeker niet lang. want van hem is, na een expresselijk ingesteld
onderzoek, geen spoor in het Gemeentearchief van Kampen gevonden.
Uit bovenstaande acte leeren wij bovendien den naam van een Amster-
damschen kunstkooper, zekeren Jacob Ritsma, kennen die voor van Galen
stukken ter verkoop had, eene niet onaardige bijdrage dus voor de kennis
der kunsttoestanden in het midden der 17e eeuw in ons land.
B. W. F. van Riemsdijk.
Niet Jacob van Campen maar Pieter Post.
In de dezer dagen verschenen afl. 23/24 van het prachtwerk Amsterdam
in de zeventiende Eeuw, trof mij in het onderdeel Beeldhouwkunst (blz. 109)
de volgende tirade: »Een gedenkteeken op deze wijze behandeld (dit slaat
op het voorstellen van een gevallen held, liggende op een tombe), is dat
de bescheijden daarvan sijnde. Ist noot daerover recht te plegen voor alle
Heeren, Hoven, jugen, rechters ende gerechten soowel int eijsschen, als
verweren eitem te contesteren alle dagen van termijnen te observeren, ende
voorts in omnibus te procederen ten uijt van de saecke toe penningen te
ontfangen, van den ontfanch quitantie te geven, ende voor namaninge te
bevrijden ende generalijcken alles meer te doen ende verrigten wes van
node wescn sal cum potestate substituendi, gelovende te sullen approbeten
voor goet, vast ende van waerden te houden 't gunt bij de geconstitueerde
ofi" derselver gesubstitueerde dienaengaende gedaen ende verricht sal werden
op verbant als naer rechten, sonder bedroch consenterende hieraff acte.
Gedaen binnen Amsterdam enz. ter presentie van Willem van Veen ende
Samuel de Visscher als getuijgen hierover gestaen. Datum ut supra.
Vergelijken wij nu de handteekening van Galen onder dit stuk voor-
komende met die weergegeven in mijne mededeeling van September j. 1.
dan valt er niet aan te twijfelen of beide zijn met dezelfde hand geschreven,
waaruit dus volgt dat de van Galen in bovenstaande acte «schilder" genoemd
is de persoon over wien ik genealogische en andere bizonderheden mede-
deelde en die ik voor den vervaardiger van het fraaie Hasseltsche schilderij
houd. Nicolaes van Galen schijnt dus eenigen tijd in Kampen gewoond te
hebben maar zeker niet lang. want van hem is, na een expresselijk ingesteld
onderzoek, geen spoor in het Gemeentearchief van Kampen gevonden.
Uit bovenstaande acte leeren wij bovendien den naam van een Amster-
damschen kunstkooper, zekeren Jacob Ritsma, kennen die voor van Galen
stukken ter verkoop had, eene niet onaardige bijdrage dus voor de kennis
der kunsttoestanden in het midden der 17e eeuw in ons land.
B. W. F. van Riemsdijk.
Niet Jacob van Campen maar Pieter Post.
In de dezer dagen verschenen afl. 23/24 van het prachtwerk Amsterdam
in de zeventiende Eeuw, trof mij in het onderdeel Beeldhouwkunst (blz. 109)
de volgende tirade: »Een gedenkteeken op deze wijze behandeld (dit slaat
op het voorstellen van een gevallen held, liggende op een tombe), is dat