DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Cuypers, P. H. J.: De restauratie van de St. Servaaskerk te Maastricht, [2]
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.17411#0135
128
de boogopening naar de deur zijn nog de overblijfselen van een gesmeed
ijzeren hekwerk gevonden.
De vloer van dezen gang van de grafcel is evenals die der oude krocht
een samenstel van steengruis, zand en cement, zooals men deze ook bij
de laat-Romeinsche bouwwerken
aantreft.
De oorspronkelijke kerk door
Monulphus gebouwd, bestond dus
uit een krocht aan de oostzijde, met
een rechthoekigen wand gesloten
terwijl de ingangen ter zijde zullen
geweest zijn. Deze krocht, welke
in de breedte in drie beuken ver-
deeld is, was overdekt zooals ook
thans weder door de 9 kruisgewel-
ven rustende op dé 4 middenpijlers
en de daarmede in verband staande
8 halve en 4 kwart wandpijlers of
pilasters, welke alle door gordel-
bogen aan elkander verbonden waren
en zoodoende aan de gewelven een
krachtigen steun verleenden. Deze
gordelbogen vertoonden nog ter
hoogte van het ruim 1 meter over-
gebleven gewelf aanvangen boven
de kapiteelen.
Door deze krocht kreeg men
toegang tot den overwelfden gang,
die naar de grafcel geleidde.
Boven deze krocht, wier
breedte door de fundamenten van
het middenschip bepaald is,
breidde zich de basilica uit naar het
westen met 1 3 bogen, gedragen door
12 vierkante pijlers, die aan den
voet van eene eenvoudige plint voor-
zien waren en onder het begin der
, ; n-in!" bogen eenvoudige schuine lijsten als
kapiteelen of imposten droegen
Platte grond der Kerk van Monulphus waarop de centers der bogen konden
(zonder Karolingische voorbouw). rusten. (Zie plan B hiernevens).
Deze middenbeuk van ruim 10 meter breed werd aan beide zijden geflan-
keerd door zijbeuken, die de helft der breedte hebben, en werd door zwaren
muren gesloten, waarin tegenover eiken boog een smal venster met
de boogopening naar de deur zijn nog de overblijfselen van een gesmeed
ijzeren hekwerk gevonden.
De vloer van dezen gang van de grafcel is evenals die der oude krocht
een samenstel van steengruis, zand en cement, zooals men deze ook bij
de laat-Romeinsche bouwwerken
aantreft.
De oorspronkelijke kerk door
Monulphus gebouwd, bestond dus
uit een krocht aan de oostzijde, met
een rechthoekigen wand gesloten
terwijl de ingangen ter zijde zullen
geweest zijn. Deze krocht, welke
in de breedte in drie beuken ver-
deeld is, was overdekt zooals ook
thans weder door de 9 kruisgewel-
ven rustende op dé 4 middenpijlers
en de daarmede in verband staande
8 halve en 4 kwart wandpijlers of
pilasters, welke alle door gordel-
bogen aan elkander verbonden waren
en zoodoende aan de gewelven een
krachtigen steun verleenden. Deze
gordelbogen vertoonden nog ter
hoogte van het ruim 1 meter over-
gebleven gewelf aanvangen boven
de kapiteelen.
Door deze krocht kreeg men
toegang tot den overwelfden gang,
die naar de grafcel geleidde.
Boven deze krocht, wier
breedte door de fundamenten van
het middenschip bepaald is,
breidde zich de basilica uit naar het
westen met 1 3 bogen, gedragen door
12 vierkante pijlers, die aan den
voet van eene eenvoudige plint voor-
zien waren en onder het begin der
, ; n-in!" bogen eenvoudige schuine lijsten als
kapiteelen of imposten droegen
Platte grond der Kerk van Monulphus waarop de centers der bogen konden
(zonder Karolingische voorbouw). rusten. (Zie plan B hiernevens).
Deze middenbeuk van ruim 10 meter breed werd aan beide zijden geflan-
keerd door zijbeuken, die de helft der breedte hebben, en werd door zwaren
muren gesloten, waarin tegenover eiken boog een smal venster met