DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.7761#0353
L I B E R X. C A P. I. II.
271
habent opportunitates. Itaque incipiemus de his, qxiae
raro veniunt ad manus, nt riota sint, explicare.
C A P U T II. (vulgo II. III. IV. V. VI. VII.)
D e macliinis t r a c t oriis.
;X'' b" '"• '.::,';rr!t>.'t'r'.""''. niij'ifiij^3
Primumque instituemus de his, quae aedihus sa-1
cris ad operumque puhlicorum perfectionem necessi-
tate comparantur, quae fiunt ita. Tigna tria ad one-
rum magnitudinem ratione expediuntur, a capite filmla
coniuncta et in imo divaricata eriguntur, funihus in
capitibus collocatis et circa dispositis erecta retinen-
tnr: alligatur in summo trochlea, quem etiam non-
nulli recharnum dicunt. In trochleam induntur orhi-
culi duo per axiculos versationes habentes; per orhi-
culum summum traiicitur ductarius funis, deinde de-
mittitur et traducitur circa orbiculum trochleae infe-
rioris; refertur autem ad orbiculum imum trochleaei
superioris, et ita descendit ad inferiorem, et in fora-
mine eius religatur: altera pars funis refertur inter
imas machinae partes. In quadris autem tignorum 2
posterioribus, quo loci sunt divaricata, figuntur che-
lonia, in quae coniiciuntur sucularum capita, ut faci-
liter axes versentur. Eae suculae proxirne capita ha-
bent foramina bina ita temperata, ut vectes in ea
convenire possint. Ad rechamum autem imum ferrei
forfices religantur, quorum dentes in saxa forata ac-
commodantur. Cum autem funis habet caput ad su-
culam religatum et vectes ducentes eam versant, funis
involvendo circum suculam extenditur, et ita sublevat
onera ad altitudinem et operum collocationes. Haec 3
autem ratio machinationis, quod per tres orbiculos
271
habent opportunitates. Itaque incipiemus de his, qxiae
raro veniunt ad manus, nt riota sint, explicare.
C A P U T II. (vulgo II. III. IV. V. VI. VII.)
D e macliinis t r a c t oriis.
;X'' b" '"• '.::,';rr!t>.'t'r'.""''. niij'ifiij^3
Primumque instituemus de his, quae aedihus sa-1
cris ad operumque puhlicorum perfectionem necessi-
tate comparantur, quae fiunt ita. Tigna tria ad one-
rum magnitudinem ratione expediuntur, a capite filmla
coniuncta et in imo divaricata eriguntur, funihus in
capitibus collocatis et circa dispositis erecta retinen-
tnr: alligatur in summo trochlea, quem etiam non-
nulli recharnum dicunt. In trochleam induntur orhi-
culi duo per axiculos versationes habentes; per orhi-
culum summum traiicitur ductarius funis, deinde de-
mittitur et traducitur circa orbiculum trochleae infe-
rioris; refertur autem ad orbiculum imum trochleaei
superioris, et ita descendit ad inferiorem, et in fora-
mine eius religatur: altera pars funis refertur inter
imas machinae partes. In quadris autem tignorum 2
posterioribus, quo loci sunt divaricata, figuntur che-
lonia, in quae coniiciuntur sucularum capita, ut faci-
liter axes versentur. Eae suculae proxirne capita ha-
bent foramina bina ita temperata, ut vectes in ea
convenire possint. Ad rechamum autem imum ferrei
forfices religantur, quorum dentes in saxa forata ac-
commodantur. Cum autem funis habet caput ad su-
culam religatum et vectes ducentes eam versant, funis
involvendo circum suculam extenditur, et ita sublevat
onera ad altitudinem et operum collocationes. Haec 3
autem ratio machinationis, quod per tres orbiculos