DOI Artikel:
Wierzbicka, Anna: [Rezension von: Aleksander Fedoruk, Wasyl Chmieluk]
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.48915#0277
272
Omówienia
swoje prace, a lata powojenne były okresem najwięk-
szych sukcesów i popularności artysty.
Chmieluk uprawiał przede wszystkim malarstwo
pejzażowe i portretowe. Często przedstawiał też mart-
we natury i kwiaty. Jego ekspresyjne obrazy, o grubo
nałożonej warstwie farby i ciemnych, brunatnych
kolorach, kojarzą się przede wszystkim z twórczością
Chaima Soutine’a, artysty, który przyjechał do Paryża
piętnaście lat wcześniej i którego Chmieluk, częsty
bywalec Montparnasse’u, niewątpliwie musiał znać.
Krajobrazy Wasyla Chmieluka przedstawiające naturę
o różnych porach roku, najczęściej jednak jesienią lub
zimą, utrzymane były początkowo w ciemnobrązowej,
czarnej i czerwonej tonacji, później paleta artysty nieco
rozjaśniała. Ich powierzchnia, tak jak i w portretach
pędzla artysty oraz obrazach Soutine’a, przypomina
relief. Jego martwe natury złożone są z konkretnych
przedmiotów - jarzyn, owoców, pater i talerzy,
ukazanych na bogatym, kolorowym tle, ulubione kwiaty
zaś, anemony, artysta wstawiał w dzbany o rozmaitych
formach, stojące na prostych, drewnianych stołach.
Pomimo udziału w wielu wystawach i przychylnych
recenzji malarz nie doczekał się monografii. Pierwszy
artykuł na temat jego twórczości, pióra autora niniejszej
publikacji, ukazał się dopiero w 1991 roku w piśmie
„Ukraina”. Omawiana książkajest więc tym cenniejsza,
że stanowi pierwsze szersze omówienie oeuvre artysty,
którego interesująca twórczość w pełni na to zasługuje.
Pierwsze trzy rozdziały publikacji przedstawiają
życie Chmieluka, jego rodzinę i miejsce zamieszkania,
pobyty w Krakowie, Pradze i Paryżu oraz udział
w wystawach. Pozostałe omawiają działalność artysty-
czną malarza podzieloną tematycznie na pejzaż, portret,
martwe natury i kwiaty. W ostatnim rozdziale autor
omawia słabo udokumentowaną twórczość graficzną
Chmieluka. Książka została bardzo starannie wydana,
wzbogacona o dwa streszczenia - angielskie i francu-
skie, cytaty z recenzji wystaw artysty w galerii Durand-
Ruel oraz wyczerpującą bibliografię.
Jej dodatkowym atutem jest dobry techniczny
poziom ilustracji, tak czarno-białych, jak i kolorowych
oraz wyraźna, czytelna czcionka. Takiej publikacji
mogłoby pozazdrościć niejedno polskie wydawnictwo.
Anna Wierzbicka
Omówienia
swoje prace, a lata powojenne były okresem najwięk-
szych sukcesów i popularności artysty.
Chmieluk uprawiał przede wszystkim malarstwo
pejzażowe i portretowe. Często przedstawiał też mart-
we natury i kwiaty. Jego ekspresyjne obrazy, o grubo
nałożonej warstwie farby i ciemnych, brunatnych
kolorach, kojarzą się przede wszystkim z twórczością
Chaima Soutine’a, artysty, który przyjechał do Paryża
piętnaście lat wcześniej i którego Chmieluk, częsty
bywalec Montparnasse’u, niewątpliwie musiał znać.
Krajobrazy Wasyla Chmieluka przedstawiające naturę
o różnych porach roku, najczęściej jednak jesienią lub
zimą, utrzymane były początkowo w ciemnobrązowej,
czarnej i czerwonej tonacji, później paleta artysty nieco
rozjaśniała. Ich powierzchnia, tak jak i w portretach
pędzla artysty oraz obrazach Soutine’a, przypomina
relief. Jego martwe natury złożone są z konkretnych
przedmiotów - jarzyn, owoców, pater i talerzy,
ukazanych na bogatym, kolorowym tle, ulubione kwiaty
zaś, anemony, artysta wstawiał w dzbany o rozmaitych
formach, stojące na prostych, drewnianych stołach.
Pomimo udziału w wielu wystawach i przychylnych
recenzji malarz nie doczekał się monografii. Pierwszy
artykuł na temat jego twórczości, pióra autora niniejszej
publikacji, ukazał się dopiero w 1991 roku w piśmie
„Ukraina”. Omawiana książkajest więc tym cenniejsza,
że stanowi pierwsze szersze omówienie oeuvre artysty,
którego interesująca twórczość w pełni na to zasługuje.
Pierwsze trzy rozdziały publikacji przedstawiają
życie Chmieluka, jego rodzinę i miejsce zamieszkania,
pobyty w Krakowie, Pradze i Paryżu oraz udział
w wystawach. Pozostałe omawiają działalność artysty-
czną malarza podzieloną tematycznie na pejzaż, portret,
martwe natury i kwiaty. W ostatnim rozdziale autor
omawia słabo udokumentowaną twórczość graficzną
Chmieluka. Książka została bardzo starannie wydana,
wzbogacona o dwa streszczenia - angielskie i francu-
skie, cytaty z recenzji wystaw artysty w galerii Durand-
Ruel oraz wyczerpującą bibliografię.
Jej dodatkowym atutem jest dobry techniczny
poziom ilustracji, tak czarno-białych, jak i kolorowych
oraz wyraźna, czytelna czcionka. Takiej publikacji
mogłoby pozazdrościć niejedno polskie wydawnictwo.
Anna Wierzbicka