DOI article:
Małkiewicz, Adam: Włoskie odkrycie malarstwa kameduły o. Wenantego z Subiaco
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.48915#0218
213
ADAM MAŁKIEWICZ
Kraków, Instytut Historii Sztuki UJ
Włoskie odkrycie malarstwa kameduły
o. Wenantego z Subiaco
Wrgotyckim zamku hr. Guidich w Poppi
(prow. Arezzo) trwała od 5 sierpnia do 31
października 1995 roku wystawa Da Antive-
cluto delta Gramatica a Yenanzio 1’eremita, zaini-
cjowana i opracowana przez Lucillę Conigliello, flo-
rencką historyczkę sztuki, znaną już autorkę wystawy
Jacopa Ligozziego z roku 1992; nad gruntowną kon-
serwacją eksponowanych dzieł czuwała Laura Spe-
ranza z urzędu konserwatorskiego w Arezzo1.
Wystawie towarzyszył katalog2.
Wbrew tytułowi, sugerującemu diachroniczne uję-
cie wybranego nurtu malarstwa włoskiego 1. połowy
1 Wystawa została zorganizowana staraniem urzędu miej-
skiego w Poppi, Kongregacji Kamedulskiej Zakonu
św. Benedykta i urzędu konserwatorskiego w Arezzo
(Soprintendenza ai Beni Culturali, Architettonici, Artistici
e Storici di Arezzo). Recenzja wystawy: S. PISANI, Yenan-
zio 1’eremita a Camaldoli. „Weltkunst”, R. 65: 1995, nr 15,
s. 2025. Niniejszy tekst mógł powstać dzięki pobytowi
autora we Włoszech na stypendium Fundacji z Brzezia
Lanckorońskich.
2 Da Antiveduto delta Gramatica a Yenanzio 1’eremita. Nu-
ovi dipinti cararaggeschi a Camaldoli. A cura di L. CONI-
GLIELLO, Octavo. Franco Cantini Editore, Quaderni della
Rilliana 14 [Firenze 1995], ss. 96, il. barw. 20, il. cz.-b. 36.
Katalog składa się z następujących głównych części:
L. SPERANZA, I dipinti di Camaldoli esposti dopo il re-
stauro (s. 11-13), L. CONIGLIELLO, Da Antireduto della
Gramatica a Yenazio 1’eremita (s. 14-31), ilustracje (s. 33-
83), L. CONIGLIELLO, Schede dei dipinti (s. 84-88). Re-
lazioni sul restauro (s. 89-93), bibliografia (s. 94-95).
3 Założona według tradycji w roku 1012 przez św. Romual-
da, a w rzeczywistości ufundowana zapewne dopiero w roku
1027, wspólnota kamedulska w Camaldoli obejmowała
dwie społeczności: eremicką (pustelniczą) i cenobicką (mni-
szą). Każda zamieszkiwała odrębny zespół architektonicz-
ny, dostosowany do jej trybu życia, z osobnym kościołem.
Ta dwoistość przetrwała w Camaldoli mimo odłączenia się
w roku 1523 pustelniczej kongregacji Monte Corona.
XVII wieku (od Antiveduta do Wenantego), ekspozy-
cja objęła tylko czemaście obrazów z eremu (Sacro
Eremo) i klasztoru {Arcicenobio) kamedułów w Ca-
maldoli3, dotychczas niemal zupełnie nie znanych na-
uce, a przez Conigliello atrybuowanych o. Wenantemu
z Subiaco i datowanych na rok 1640. Trzon wystawy
stanowił cykl siedmiu dużych (ok. 175x122 cm) płó-
cien z refektarza eremu, ukazujących na ciemnym,
7. O. Wenanty z Subiaco, „ŚŚ. Sylwester 1 i Paweł
Pustelnik”, 1640, Camaldoli, kościół eremu
1. Fr. Yenanti of Subiaco,
“Sts. Sylvester I and Paul the Hermit”, 1640,
Camaldoli, the hermitage church
ADAM MAŁKIEWICZ
Kraków, Instytut Historii Sztuki UJ
Włoskie odkrycie malarstwa kameduły
o. Wenantego z Subiaco
Wrgotyckim zamku hr. Guidich w Poppi
(prow. Arezzo) trwała od 5 sierpnia do 31
października 1995 roku wystawa Da Antive-
cluto delta Gramatica a Yenanzio 1’eremita, zaini-
cjowana i opracowana przez Lucillę Conigliello, flo-
rencką historyczkę sztuki, znaną już autorkę wystawy
Jacopa Ligozziego z roku 1992; nad gruntowną kon-
serwacją eksponowanych dzieł czuwała Laura Spe-
ranza z urzędu konserwatorskiego w Arezzo1.
Wystawie towarzyszył katalog2.
Wbrew tytułowi, sugerującemu diachroniczne uję-
cie wybranego nurtu malarstwa włoskiego 1. połowy
1 Wystawa została zorganizowana staraniem urzędu miej-
skiego w Poppi, Kongregacji Kamedulskiej Zakonu
św. Benedykta i urzędu konserwatorskiego w Arezzo
(Soprintendenza ai Beni Culturali, Architettonici, Artistici
e Storici di Arezzo). Recenzja wystawy: S. PISANI, Yenan-
zio 1’eremita a Camaldoli. „Weltkunst”, R. 65: 1995, nr 15,
s. 2025. Niniejszy tekst mógł powstać dzięki pobytowi
autora we Włoszech na stypendium Fundacji z Brzezia
Lanckorońskich.
2 Da Antiveduto delta Gramatica a Yenanzio 1’eremita. Nu-
ovi dipinti cararaggeschi a Camaldoli. A cura di L. CONI-
GLIELLO, Octavo. Franco Cantini Editore, Quaderni della
Rilliana 14 [Firenze 1995], ss. 96, il. barw. 20, il. cz.-b. 36.
Katalog składa się z następujących głównych części:
L. SPERANZA, I dipinti di Camaldoli esposti dopo il re-
stauro (s. 11-13), L. CONIGLIELLO, Da Antireduto della
Gramatica a Yenazio 1’eremita (s. 14-31), ilustracje (s. 33-
83), L. CONIGLIELLO, Schede dei dipinti (s. 84-88). Re-
lazioni sul restauro (s. 89-93), bibliografia (s. 94-95).
3 Założona według tradycji w roku 1012 przez św. Romual-
da, a w rzeczywistości ufundowana zapewne dopiero w roku
1027, wspólnota kamedulska w Camaldoli obejmowała
dwie społeczności: eremicką (pustelniczą) i cenobicką (mni-
szą). Każda zamieszkiwała odrębny zespół architektonicz-
ny, dostosowany do jej trybu życia, z osobnym kościołem.
Ta dwoistość przetrwała w Camaldoli mimo odłączenia się
w roku 1523 pustelniczej kongregacji Monte Corona.
XVII wieku (od Antiveduta do Wenantego), ekspozy-
cja objęła tylko czemaście obrazów z eremu (Sacro
Eremo) i klasztoru {Arcicenobio) kamedułów w Ca-
maldoli3, dotychczas niemal zupełnie nie znanych na-
uce, a przez Conigliello atrybuowanych o. Wenantemu
z Subiaco i datowanych na rok 1640. Trzon wystawy
stanowił cykl siedmiu dużych (ok. 175x122 cm) płó-
cien z refektarza eremu, ukazujących na ciemnym,
7. O. Wenanty z Subiaco, „ŚŚ. Sylwester 1 i Paweł
Pustelnik”, 1640, Camaldoli, kościół eremu
1. Fr. Yenanti of Subiaco,
“Sts. Sylvester I and Paul the Hermit”, 1640,
Camaldoli, the hermitage church