Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (40.1978)

KAZIMIERZ KUCZMAN


II. 2. Opłakiwanie Chrystusa, fragment ii. 1. (Fot. J. Langda)

jednak w kolorycie i fakturze piętno fałszujące w
dużym stopniu walory malarskie obrazu. Gruba, no-
wa warstwa farby pokrywa m.in. tło i narusza z
lekka kontury nimbów; dokonano też retuszy twa-
rzy, obdarzając Chrystusa „urodą” typową dla kon-
wencjonalnych wizerunków z okresu ostatniego stu-
lecia. Obraz domaga się odnowienia, które przywró-
ciłoby mu dawny blask kolorystyczny; za szybkim
podjęciem konserwacji przemawiają ponadto zaryso-

wujące się pęknięcia deski, odpryski kredowego
gruntu i starcie dużych partii złota.
Obraz, malowany temperą na desce, miejscami
złocony, ma kształt stojącego prostokąta o wym.
90 X 75 cm. Kompozycję zamyka u góry luk pół-
kolisty utworzony ze stylizowanej łodygi, której bieg
naruszają symetrycznie po obu stronach rozmiesz-
czone dwie gałązki, zaginające się ku narożnikom
obrazu, gdzie rozrastają się w sploty liściaste. Złota

106