MARIA KAŁAMAJSKA-SAEED
U. 4. Michał Wauters, Gobelin z serii ,,Dzieje Eneasza i Dydony”, ok. 1674.
(Repr. wg katalogu „Antwerpse Wandtapijten”, U. 16)
w omawianym przypadku zachodzi zbieżność w trak-
towaniu rysunku girlandy, który jest dość suchy,
operuje wyraźnym, czystym konturem, natomiast
pozbawiony jest malarskiej mięsistości modelunku.
Na cokołach kolumn umieszczono główki puttów
równie „graficznie” traktowane.
Z warsztatu Michała Wautersa pochodzi też se-
ria Dzieje Marka Aureliusza,13 wykonana w 3. ćwier-
ci XVII w. według kartonów Abrahama van Diep-
penbecka (il. 5), w której uderza podobieństwo ka-
nonu postaci i zbliżony sposób traktowania draperii.
13 Repr. ibidem, s. 64, kat. 29, il. 18.
14 Repr. w H. C. MARILLIER, English tapesteries of the
eighteenth century. A Handbook to the post-Mortlake pro-
Do naszego gobelinu najbardziej zbliżona cecha-
mi indywidualnego stylu jest jednak seria Królo-
wej Zenobii14 według kartonów Jana von Hoebrac-
ken (il. 6), tkana w warsztacie drugiego z braci —
Filipa Wautersa — odnotowana w 1676 r. w doku-
mentach handlowych Forchoudtów.
Wszystkie z przytoczonych przykładów stanowią
zatem serie wykonane około 1675 r., a zbieżność ta-
ka ma już cechy znamienności, upoważniającej jak
sądzę do datowania na ten sam czas serii Dziejów
Samsona. Źródłem pomocniczym dla potwierdzenia
duction of English wetwers, London 1930, il. 48 a-b; — na
temat tej serii por. również DUYERGER, WALGRAYE.
O.C., S. 75, kat. 40, il. 27.
250
U. 4. Michał Wauters, Gobelin z serii ,,Dzieje Eneasza i Dydony”, ok. 1674.
(Repr. wg katalogu „Antwerpse Wandtapijten”, U. 16)
w omawianym przypadku zachodzi zbieżność w trak-
towaniu rysunku girlandy, który jest dość suchy,
operuje wyraźnym, czystym konturem, natomiast
pozbawiony jest malarskiej mięsistości modelunku.
Na cokołach kolumn umieszczono główki puttów
równie „graficznie” traktowane.
Z warsztatu Michała Wautersa pochodzi też se-
ria Dzieje Marka Aureliusza,13 wykonana w 3. ćwier-
ci XVII w. według kartonów Abrahama van Diep-
penbecka (il. 5), w której uderza podobieństwo ka-
nonu postaci i zbliżony sposób traktowania draperii.
13 Repr. ibidem, s. 64, kat. 29, il. 18.
14 Repr. w H. C. MARILLIER, English tapesteries of the
eighteenth century. A Handbook to the post-Mortlake pro-
Do naszego gobelinu najbardziej zbliżona cecha-
mi indywidualnego stylu jest jednak seria Królo-
wej Zenobii14 według kartonów Jana von Hoebrac-
ken (il. 6), tkana w warsztacie drugiego z braci —
Filipa Wautersa — odnotowana w 1676 r. w doku-
mentach handlowych Forchoudtów.
Wszystkie z przytoczonych przykładów stanowią
zatem serie wykonane około 1675 r., a zbieżność ta-
ka ma już cechy znamienności, upoważniającej jak
sądzę do datowania na ten sam czas serii Dziejów
Samsona. Źródłem pomocniczym dla potwierdzenia
duction of English wetwers, London 1930, il. 48 a-b; — na
temat tej serii por. również DUYERGER, WALGRAYE.
O.C., S. 75, kat. 40, il. 27.
250