Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (40.1978)

ANNA SIERADZKA



II. 14. Portret żony na tle makaty z Pegazem, 1913,
ol. pł. (Muzeum Sztuki w Łodzi)

U. 15. Portret żony na tle makaty z Pegazem, 1913,
ol. pł. (Wł. prywatna)

stosowując je do stworzonych przez siebie secesyj-
nych wnętrz12. Proponował też podzielenie ubioru
kobiecego na trzy rodzaje: domowy, wyjściowy i od-
świętny, przy czym tylko ten ostatni miał być dosto-
sowany do aktualnie panującej mody13. Starał się
więc czynnie ingerować w sprawy kobiecego stroju
i współtworzyć jego nowe formy. Inspiracje Mehof-
fera ograniczały się do wybierania kolorystyki stro-
ju, pasującego do całości kompozycji fW Laurowej
sali), czy zestawiania dodatków niemodnych, ale cie-
kawych w formie, ze strojem aktualnie noszonym
przez żonę (Portret żony na tle makaty z Pegazem).
Nie umniejsza to, oczywiście, jego roli jako znako-

mitego rejestratora zmienności form kobiecego stro-
ju. Porównując twórczość Mehoffera z portretami
kobiet, malowanych przez innych artystów tej epoki,
zauważamy, że on właśnie najsilniej reagował na
różnorodność ówczesnej mody. Niekiedy sprawa
przedstawienia stroju staje się dla Mehoffera waż-
niejsza, niż charakterystyka samej modelki.
Dzięki takim zainteresowaniom artysty zyskaliśmy,
prócz cennych osiągnięć malarskich, ciekawy mate-
riał do badań kostiumologicznych nad modą okresu
modernizmu. Modą, która przez swoją różnorodność
i fantazyjność równie nas dzisiaj frapuje, jak prze-
kazującego nam jej kształty artystę.

12 K. H. HUTER, Henry Van Ce Velde, Berlin 1367, s.
82—83.

13 Ibidem, s. 84.

436