DOI issue:
Nr. 1-2
DOI article:Recenzje - Ksiąyżki
DOI article:Grzybkowska, Teresa: W odpowiedzi na polemikę Ewy Śnieżyńskiej-Stolot
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.48734#0200
RECENZJE — KSIĄŻKI
zajmowanie się nim sprawiało mi wielką przy-
jemność. Pytanie Ewy Śnieżyńskiej-Stolot
skłania mnie do jeszcze jednego intymnego
wyznania. Piszę, ponieważ lubię dzielenie się
swymi myślami z innymi. Naukę pojmuję ja-
ko bezinteresowną miłość prawdy, przyjem-
ność, sposób życia, stałą lekcję tolerancji wo-
bec siebie i innych, wobec cudzych poglądów.
Uważam, że wszystko można wyrazić, byle w
odpowiedniej formie. Wtedy zajmowanie się
nauką sprawia wiele radości i osobistego za-
dowolenia. Nie upieram się też przy swoich
poglądach i przekonana chętnie zmieniam.
Napisałam swój artykuł o ikonie Matki
Boskiej Częstochowskiej, ponieważ — jak nie-
skromnie sądzę — spojrzałam na to dzieło z
innego niż dotychczas punktu widzenia. Oczy-
ma jakby cudzoziemca zainteresowanego po-
lityczną funkcją świętych obrazów, antropolo-
gią fizyczną i kulturową, nie stosowaną dotych-
czas w polskiej historii sztuki.
W pracy naukowej — jak sądzę — nie
zawsze liczy się wynik jednoznaczny i pozy-
tywny, raczej rzadki w naukach humanistycz-
nych. Natomiast interesującą jest droga, spo-
sób dochodzenia do celu. Twórcze wydaje się
zaprezentowanie innego, odmiennego od do-
tychczasowego stanowiska. Odmienność i ob-
cość działa pobudzająco. W moim artykule o
jasnogórskim obrazie nastręczającym tyle py-
tań i wątpliwości, starałam się zaprezentować
taki właśnie nowy punkt widzenia. O wartości
pracy decyduje też czasami jej konstrukcja,
sposób stawiania pytań, na które odpowiedź
może przyjść po latach. W pisanych artyku-
łach interesuje mnie również ich forma, dra-
maturgia stawianych problemów. Już Arysto-
teles uczył, że twierdzenia naukowe należy
traktować filozoficznie i że forma będąca
czymś bardziej ogólnym powinna poprzedzać
bardziej szczegółowe treści. Ważne jest więc
zachowanie stałej harmonii między tym co lo-
giczne, a co niesie formę oraz tym co dialek-
tyczne i co stanowi treść. Elegancja formy li-
czy się zawsze, wynik sportowy, zwycięstwo
jest tym cenniejsze, gdy uzyskane w pełnym
wdzięku stylu. W Anglii istnieje prawdziwy
kult pięknej prozy naukowej.
Napisałam więc mój artykuł ponieważ
wówczas problem mnie fascynował. Sądziłam,
że mam coś nowego do ofiarowania, a możli-
wość dedykowania go cenionej i miłej mi oso-
bie sprawiała satysfakcję. W pewnym stopniu
i sama Autorka odpowiedziała na postawione
mi pytanie, pisząc pracę tak erudycyjną, posu-
wającą znacznie naszą wiedzę o tym budzącym
tyle gorących uczuć obrazie. Przeczytałam
tekst z prawdziwym zainteresowaniem i po-
dziwem dla wiedzy Autorki w tym zakresie
i gdyby nie Jej ciekawość dotycząca powodu
mojej pracy nie zabierałabym głosu w tej dys-
kusji, ponieważ teraz interesują mnie już zu-
pełnie inne problemy.
zajmowanie się nim sprawiało mi wielką przy-
jemność. Pytanie Ewy Śnieżyńskiej-Stolot
skłania mnie do jeszcze jednego intymnego
wyznania. Piszę, ponieważ lubię dzielenie się
swymi myślami z innymi. Naukę pojmuję ja-
ko bezinteresowną miłość prawdy, przyjem-
ność, sposób życia, stałą lekcję tolerancji wo-
bec siebie i innych, wobec cudzych poglądów.
Uważam, że wszystko można wyrazić, byle w
odpowiedniej formie. Wtedy zajmowanie się
nauką sprawia wiele radości i osobistego za-
dowolenia. Nie upieram się też przy swoich
poglądach i przekonana chętnie zmieniam.
Napisałam swój artykuł o ikonie Matki
Boskiej Częstochowskiej, ponieważ — jak nie-
skromnie sądzę — spojrzałam na to dzieło z
innego niż dotychczas punktu widzenia. Oczy-
ma jakby cudzoziemca zainteresowanego po-
lityczną funkcją świętych obrazów, antropolo-
gią fizyczną i kulturową, nie stosowaną dotych-
czas w polskiej historii sztuki.
W pracy naukowej — jak sądzę — nie
zawsze liczy się wynik jednoznaczny i pozy-
tywny, raczej rzadki w naukach humanistycz-
nych. Natomiast interesującą jest droga, spo-
sób dochodzenia do celu. Twórcze wydaje się
zaprezentowanie innego, odmiennego od do-
tychczasowego stanowiska. Odmienność i ob-
cość działa pobudzająco. W moim artykule o
jasnogórskim obrazie nastręczającym tyle py-
tań i wątpliwości, starałam się zaprezentować
taki właśnie nowy punkt widzenia. O wartości
pracy decyduje też czasami jej konstrukcja,
sposób stawiania pytań, na które odpowiedź
może przyjść po latach. W pisanych artyku-
łach interesuje mnie również ich forma, dra-
maturgia stawianych problemów. Już Arysto-
teles uczył, że twierdzenia naukowe należy
traktować filozoficznie i że forma będąca
czymś bardziej ogólnym powinna poprzedzać
bardziej szczegółowe treści. Ważne jest więc
zachowanie stałej harmonii między tym co lo-
giczne, a co niesie formę oraz tym co dialek-
tyczne i co stanowi treść. Elegancja formy li-
czy się zawsze, wynik sportowy, zwycięstwo
jest tym cenniejsze, gdy uzyskane w pełnym
wdzięku stylu. W Anglii istnieje prawdziwy
kult pięknej prozy naukowej.
Napisałam więc mój artykuł ponieważ
wówczas problem mnie fascynował. Sądziłam,
że mam coś nowego do ofiarowania, a możli-
wość dedykowania go cenionej i miłej mi oso-
bie sprawiała satysfakcję. W pewnym stopniu
i sama Autorka odpowiedziała na postawione
mi pytanie, pisząc pracę tak erudycyjną, posu-
wającą znacznie naszą wiedzę o tym budzącym
tyle gorących uczuć obrazie. Przeczytałam
tekst z prawdziwym zainteresowaniem i po-
dziwem dla wiedzy Autorki w tym zakresie
i gdyby nie Jej ciekawość dotycząca powodu
mojej pracy nie zabierałabym głosu w tej dys-
kusji, ponieważ teraz interesują mnie już zu-
pełnie inne problemy.