KRONIKA NAUKOWA
Polski. Niestety, z rozmaitych przyczyn nie
udało się organizatorom wystawy pozyskać
wszystkich dzieł, o które zabiegali, jednakże
na tyle, na ile pozwoliły zebrane obiekty, pod-
jęty temat został ukazany w sposób wielo-
stronny i spójny. Ekspozycję zaaranżowano
przejrzyście, z umiejętnym rozłożeniem akcen-
tów na kluczowe zjawiska materialnego,
a zwłaszcza artystycznego życia miast. Odpo-
wiednio dobrane zabytki trafnie włączone w
kontekst całej wystawy przywołały splendor
średniowiecznej sztuki miast, ukazując bogac-
two jej form i treści oraz warunki, dzięki któ-
rym mogła ona powstać i pełnić swe zadania.
Otwarcie wystawy połączone było z X Se-
minarium Mediewistycznym Miastp jako cen-
trum kultury regionu, które odbyło się w
dniach 21 IX — 23 IX 1989 r. w gnieźnieńskim
muzeum. Organizatorami imprezy, oprócz gos-
podarzy, byli Poznańskie Towarzystwo Przy-
jaciół Nauk oraz Instytut Historii Sztuki Uni-
wersytetu im. Adama Mickiewicza w Pozna-
niu. W obradach o interdyscyplinarnym cha-
rakterze wzięli udział młodzi naukowcy z Pol-
ski oraz goście z Czechosłowacji, Francji, NRD,
RFN i Szwecji. Wygłoszone referaty dotyczyły
sztuki oraz artystycznego oddziaływania miast
takich jak m.in. Clermont, Aurillac i Puy we
Francji, Vadstena w Szwecji, Erfurt oraz Kra-
ków i Poznań. Omawiano także problemy zwią-
zane z literaturą, teatrem i działalnością
bractw średniowiecznych.
Andrzej Woziński
KULTURA ARTYSTYCZNA DAWNEJ LEGNICY. LEGNICA, 23 LISTOPADA 1989 ROKU
Dn. 23.11.89 r., odbyła się w Legnicy sesja
naukowa „Kultura artystyczna dawnej Leg-
nicy". Spotkanie zorganizowane staraniem leg-
nickiego oddziału Instytutu Śląskiego w Opolu
miało miejsce w Okręgowym Muzeum Miedzi
w Legnicy.
Otworzył je Jan Harasimowicz (Wrocław)
obszernym referatem Wkład Legnicy w kultu-
rę artystyczną kląska od średniowiecza do
XIX w., podnosząc niezwykle ważką w dzie-
jach Śląska kulturotwórczą rolę dworu Pias-
tów legnicko-brzeskich i dając przegląd naj-
znakomitszych realizacji powstałych dzięki
mecenatowi książęcemu i mieszczańskiemu.
Zwrócił także uwagę na znaczenie Legnicy
dla związków artystycznych Śląska i Polski,
szczególnie na przełomie XVI i XVII stulecia
oraz w XVIII w., gdy zamieszkiwali w tym
mieście architekci i rzeźbiarze wykonywali
wiele dzieł na terenie zach. i pd.-zach. Wielko-
polski.
Średniowieczny zamek legnicki został
wzniesiony zdaniem Jacka Witkowskiego
(Wrocław) przez warsztat cysterski z Lubiąża
u schyłku rządów Bolesława I Wysockiego
i na początku panowania Henryka I Brodatego.
Ten ostatni był także fundatorem kaplicy
zamkowej zbudowanej ok. 1220 r., której de-
koracja wykazuje związki z Trzebnicą oraz
sztuką saksońską (Magdeburg, Neuenburg).
Autor podkreślił znaczenie zamku jako jedne-
go z głównych na Śląsku ośrodków kultury
rycersko-dworskiej, omawiając m.in. malo-
widła „zielonej komnaty", datowane przezeń
na lata ok. 1508—1510.
O gotyckiej rzeźbie kamiennej w Legnicy,
skoncentrowanej po ubiegłowiecznych trans-
lokacjach w kościele św. Piotra i Pawła mówił
Romuald Kaczmarek (Wrocław), dając zebra-
216
Polski. Niestety, z rozmaitych przyczyn nie
udało się organizatorom wystawy pozyskać
wszystkich dzieł, o które zabiegali, jednakże
na tyle, na ile pozwoliły zebrane obiekty, pod-
jęty temat został ukazany w sposób wielo-
stronny i spójny. Ekspozycję zaaranżowano
przejrzyście, z umiejętnym rozłożeniem akcen-
tów na kluczowe zjawiska materialnego,
a zwłaszcza artystycznego życia miast. Odpo-
wiednio dobrane zabytki trafnie włączone w
kontekst całej wystawy przywołały splendor
średniowiecznej sztuki miast, ukazując bogac-
two jej form i treści oraz warunki, dzięki któ-
rym mogła ona powstać i pełnić swe zadania.
Otwarcie wystawy połączone było z X Se-
minarium Mediewistycznym Miastp jako cen-
trum kultury regionu, które odbyło się w
dniach 21 IX — 23 IX 1989 r. w gnieźnieńskim
muzeum. Organizatorami imprezy, oprócz gos-
podarzy, byli Poznańskie Towarzystwo Przy-
jaciół Nauk oraz Instytut Historii Sztuki Uni-
wersytetu im. Adama Mickiewicza w Pozna-
niu. W obradach o interdyscyplinarnym cha-
rakterze wzięli udział młodzi naukowcy z Pol-
ski oraz goście z Czechosłowacji, Francji, NRD,
RFN i Szwecji. Wygłoszone referaty dotyczyły
sztuki oraz artystycznego oddziaływania miast
takich jak m.in. Clermont, Aurillac i Puy we
Francji, Vadstena w Szwecji, Erfurt oraz Kra-
ków i Poznań. Omawiano także problemy zwią-
zane z literaturą, teatrem i działalnością
bractw średniowiecznych.
Andrzej Woziński
KULTURA ARTYSTYCZNA DAWNEJ LEGNICY. LEGNICA, 23 LISTOPADA 1989 ROKU
Dn. 23.11.89 r., odbyła się w Legnicy sesja
naukowa „Kultura artystyczna dawnej Leg-
nicy". Spotkanie zorganizowane staraniem leg-
nickiego oddziału Instytutu Śląskiego w Opolu
miało miejsce w Okręgowym Muzeum Miedzi
w Legnicy.
Otworzył je Jan Harasimowicz (Wrocław)
obszernym referatem Wkład Legnicy w kultu-
rę artystyczną kląska od średniowiecza do
XIX w., podnosząc niezwykle ważką w dzie-
jach Śląska kulturotwórczą rolę dworu Pias-
tów legnicko-brzeskich i dając przegląd naj-
znakomitszych realizacji powstałych dzięki
mecenatowi książęcemu i mieszczańskiemu.
Zwrócił także uwagę na znaczenie Legnicy
dla związków artystycznych Śląska i Polski,
szczególnie na przełomie XVI i XVII stulecia
oraz w XVIII w., gdy zamieszkiwali w tym
mieście architekci i rzeźbiarze wykonywali
wiele dzieł na terenie zach. i pd.-zach. Wielko-
polski.
Średniowieczny zamek legnicki został
wzniesiony zdaniem Jacka Witkowskiego
(Wrocław) przez warsztat cysterski z Lubiąża
u schyłku rządów Bolesława I Wysockiego
i na początku panowania Henryka I Brodatego.
Ten ostatni był także fundatorem kaplicy
zamkowej zbudowanej ok. 1220 r., której de-
koracja wykazuje związki z Trzebnicą oraz
sztuką saksońską (Magdeburg, Neuenburg).
Autor podkreślił znaczenie zamku jako jedne-
go z głównych na Śląsku ośrodków kultury
rycersko-dworskiej, omawiając m.in. malo-
widła „zielonej komnaty", datowane przezeń
na lata ok. 1508—1510.
O gotyckiej rzeźbie kamiennej w Legnicy,
skoncentrowanej po ubiegłowiecznych trans-
lokacjach w kościele św. Piotra i Pawła mówił
Romuald Kaczmarek (Wrocław), dając zebra-
216