DOI issue:
Nr. 3-4
DOI article:Recenzje - Książki
DOI article:Paszenda, Jerzy: [Rezension von: Vladimiras Zubovas, Tomas Žebrauskas ir jo mokiniai]
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.48734#0404
REC ENZJE — KSIĄŻKI
się do tego rozdziału Dawid Pilchowski, który
studiował literaturę a nie matematykę.
Z podsumowania wynika, że działalność Że-
browskiego miała znaczenie przede wszystkim
dla uniwersytetu, a mniej dla architektury. On
przygotował grunt dla nowego pokolenia ma-
tematyków, mechaników, inżynierów, astrono-
mów. Od niego zaczyna się specjalizacja w u-
niwersytecie. Pozostanie w pamięci głównie ja-
ko twórca obserwatorium astronomicznego, któ-
re w 1767 r. otrzymało tytuł „Obserwatorium
Królewskiego". Fundacja Elżbiety Puzyniny
dała mu niezależność od pustawej kasy Komi-
sji Edukacyjnej i pozwoliła przetrwać trudny
okres (obserwatoria jezuickie w Poznaniu i
Lwowie znikły jeszcze za życia swych założy-
cieli).
Korzystanie z książki ułatwiają (prócz ane-
ksów) streszczenia w języku rosyjskim i nie-
mieckim oraz „informacyjny" indeks osób. Po-
dano w nim nazwiska w formie litewskiej i
oryginalnej, daty życia i zwięzłe określenie za-
wodu, np.: Kopernikas, Copernicus (Kopernik),
Mikalojus (1473—1543), polski astronom, ma-
tematyk, ekonomista; Popliatekas, Poplatek,
Janas (1903—1955), historyk jezuitów polskich;
Żartu, Jartoux, Pjeras (1669—1720), francuski
astronom, matematyk, kartograf, czynny w
Chinach. Szkoda że nie dano indeksu miejsco-
wości.
Książka jest rzetelnym wkładem w historię
nauki i sztuki, daje kompletny (na obecnym
etapie badań) zbiór wiadomości o Żebrow-
skim. Główny rozdział tej książki (twórczość
architektoniczna) ukaże się w języku polskim
w „Lituano-Slavica Posnaniensia" w tomie II.
Warto też zwrócić uwagę na wydawane w
Rzymie dzieło ks. Ludwika Piechnika TJ Dzie-
je Akademii Wileńskiej, którego tom IV, obej-
mujący lata 1730—1773, ukazał się w 1990 r.
się do tego rozdziału Dawid Pilchowski, który
studiował literaturę a nie matematykę.
Z podsumowania wynika, że działalność Że-
browskiego miała znaczenie przede wszystkim
dla uniwersytetu, a mniej dla architektury. On
przygotował grunt dla nowego pokolenia ma-
tematyków, mechaników, inżynierów, astrono-
mów. Od niego zaczyna się specjalizacja w u-
niwersytecie. Pozostanie w pamięci głównie ja-
ko twórca obserwatorium astronomicznego, któ-
re w 1767 r. otrzymało tytuł „Obserwatorium
Królewskiego". Fundacja Elżbiety Puzyniny
dała mu niezależność od pustawej kasy Komi-
sji Edukacyjnej i pozwoliła przetrwać trudny
okres (obserwatoria jezuickie w Poznaniu i
Lwowie znikły jeszcze za życia swych założy-
cieli).
Korzystanie z książki ułatwiają (prócz ane-
ksów) streszczenia w języku rosyjskim i nie-
mieckim oraz „informacyjny" indeks osób. Po-
dano w nim nazwiska w formie litewskiej i
oryginalnej, daty życia i zwięzłe określenie za-
wodu, np.: Kopernikas, Copernicus (Kopernik),
Mikalojus (1473—1543), polski astronom, ma-
tematyk, ekonomista; Popliatekas, Poplatek,
Janas (1903—1955), historyk jezuitów polskich;
Żartu, Jartoux, Pjeras (1669—1720), francuski
astronom, matematyk, kartograf, czynny w
Chinach. Szkoda że nie dano indeksu miejsco-
wości.
Książka jest rzetelnym wkładem w historię
nauki i sztuki, daje kompletny (na obecnym
etapie badań) zbiór wiadomości o Żebrow-
skim. Główny rozdział tej książki (twórczość
architektoniczna) ukaże się w języku polskim
w „Lituano-Slavica Posnaniensia" w tomie II.
Warto też zwrócić uwagę na wydawane w
Rzymie dzieło ks. Ludwika Piechnika TJ Dzie-
je Akademii Wileńskiej, którego tom IV, obej-
mujący lata 1730—1773, ukazał się w 1990 r.