Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (40.1978)

KRONIKA STOWARZYSZENIA HISTORYKÓW SZTUKI

historycy sztuki wykazują silną
tendencję do skupiania się w du-
żych 'ośrodkach miejskich — na-
szym zdaniem, ze szkodą dla
mniejszych ośrodków.
Interesujące jest pochodzenie
społeczne respondentów. Okazało
się, że 74,8% ojców i 68,7% ma-
tek badanych osób ma ukończone
studia wyższe lub szkołę średnią.
Zaznacza się tu wyraźna przewaga
osób pochodzenia inteligenckiego.
Jednocześnie 7,82% ojców i 22,61%
matek osób badanych ukończyło
historię sztuki, architekturę lub
wyższe szkoły artystyczne. Tak
więc, w odniesieniu do około je-
dnej czwartej respondentów, ma-
my tu do czynienia ze zjawiskiem
kontynuacji zainteresowań swoich
rodziców. Ponad 74% współmał-
żonków osób biorących udział w
badaniu ukończyło wyższe studia,
z czego jedna trzecia to historycy
sztuki.
Okres studiów i ich oce-
na. Z punktu widzenia tematyki
badania, interesujące były motywy
podjęcia przez respondentów stu-
diów na kierunku historii sztuki.
41,21% badanych podało zaintere-
sowanie samą sztuką, jako główny
powód wyboru tego kierunku stu-
diów; 34,68% natomiast podało ja-
ko motyw zainteresowanie samą
historią sztuki jako zawodem. Te
dwa motywy zdecydowanie domi-
nowały wśród innych podanych
powodów. 7,03% badanych wybrało
historię sztuki z powodu chęci dal-
szego ogólnego kształcenia się, a
2,01% — z powodu konieczności
zdobycia jakiegoś zawodu. Na czo-
ło motywów wyboru historii sztu-
ki jako przedmiotu studiów wysu-
nięte zostały zainteresowania. Na
tej podstawie zaryzykować można
hipotezę zakładającą, że przeważa-
jąca część historyków sztuki chcia-
łaby połączyć uprawianie swojego
zawodu z tym, co potocznie nazy-
wamy hobby. Do tej hipotezy na-
wiązywać będziemy w dalszej częś-
ci rozważań.
Historia sztuki bywa często wy-
bierana jako drugi kierunek stu-

diów; w przypadku naszych res-
pondentów zjawisko to wystąpiło
u 43,5% osób badanych, przy
czym:
— 12,18% osób studiowało historię
sztuki równocześnie z innym kie-
runkiem studiów
— 16,52% osób przeniosło się z in-
nego kierunku studiów
— 13,91% osób podjęło studia po
ukończeniu innego kierunku. Taka
sytuacja jest na ogół rzadko spo-
tykana na innych kierunkach stu-
diów.
U 78,27% respondentów już w
trakcie studiów skrystalizowało się
zainteresowanie określoną epoką
historyczną lub dyscypliną sztuk
plastycznych. Jednocześnie 50,43%
osób odpowiedziało, że ich obecna
praca ma związek z tymi zainte-
resowaniami, które skrystalizowały
się u nich podczas studiów. U
72,17% badanych zainteresowania
zawodowe zadecydowały o wybo-
rze miejsca pracy. Tak więc, za-
równo praca zawodowa jak i po-
przedzający ją wybór studiów łą-
czą się u historyków sztuki przede
wszystkim z zaspokajaniem zainte-
resowań. To spostrzeżenie wiąże
się jeszcze z innymi wypowiedzia-
mi badanych. Otóż ponad 60%
osób podało, że pracuje naukowo
(jakkolwiek kryteria tego, co
uznaje się za pracę naukową, wy-
magałyby może osobnej dyskusji,
na którą nie btyło już miejsca przy
okazji omawianej ankiety).
Wśród respondentów znaleźli
się i tacy, którzy nie pracują ak-
tualnie jako historycy sztuki, je-
dnak nadal przejawiają zaintereso-
wanie przedmiotem studiów, które
ukończyli. 90,44% respondentów

stwierdziło, że również w czasie
wolnym nie odrywa się całkowicie
od spraw zawodowych. To czym
się wtedy zajmują, ilustruje poniż-
sza tabela nr 3.
Przeciętnie wybierano wię-
cej niż jedno zajęcie w cza-
sie wolnym, związane z pra-
cą zawodową. Przenikanie się cza-
su wolnego i pracy zawodowej jest
charakterystyczne dla osób o wy-
sokich kwalifikacjach zawodowych.
Trzeba jednocześnie dodać, że wol-
nego czasu nie pozostaje respon-
dentom dużo, bowiem ponad poło-
wa z nich pracuje zawodowo po-
nad siedem godzin dziennie, z cze-
go 11,31% osób — jedenaście
godzin.
Zanim przejdziemy do oceny
sytuacji społeczno-zawodowej do-
konanej przez respondentów warto
byłoby wiedzieć, jak ocenili glo-
balnie swoje studia. Pozytywnie
studia oceniło 59,2% respondentów,
negatywnie 6,0%, a pośrednio
34,8%.
Ocena sytuacji społecz-
no-zawodowej. Jak wynika
z wyżej zamieszczonych informacji,
praca zawodowa zabiera badanym
gros ich czasu. W związku z tym
interesujące jest, jakie aspekty tej
pracy są przez respondentów oce-
niane pozytywnie, a jakie nega-
tywnie. Badani dokonywali wybo-
ru z jedenastu podanych im pozy-
tywnych i negatywnych aspektów
wykonywańego zawodu. Na czoło
pozytywnie ocenionych aspektów
pracy historyka sztuki wysunięto
obcowanie z dziełami sztuki, sze-
rokie kontakty z ludźmi oraz mo-
żliwości popularyzowania wiedzy o
sztuce. Z negatywnych aspektów

Tabela 3

Rodzaj zajęcia
• Liczba wyborów
% osób
Zaabsorbowanie myśli zagadnieniami
zawodowymi
63
54.75
Planowanie i przygotowanie się do. pracy
70
60.87
Systematyczne samokształcenie
57
49.57
jnne zajęcia
41
35.65

216