DOI article:
Żukowska, Maria: Współczesne rekonstrukcje tkanin zabytkowych i ich zastosowanie we wnętrzach pałacowych
DOI article:Wspomnienia pośmiertne
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.48233#0462
WSPÓŁCZESNE REKONSTRUKCJE TKANIN ZABYTKOWYCH
U. 7. Pokój Kąpielowy ks. I. Lubomirskiej w Wilanowie, po konserwacji.
(Fot. R. Kazimierski)
stowiecznych tkanin przechowywanych w magazynie
Muzeum Narodowego w Warszawie dwie próbki naj-
bardziej odpowiadające inwentarzowym opisom: prób-
kę jedwabnej lansowanej tkaniny w kolorze jasno
zielonym (tła) z charakterystycznym dla tkanin fran-
cuskich z lat sześćdziesiątych XVIII w. białym wzo-
rem w postaci tzw. „rzeki falistej” i bukietami kwia-
tów (il. 1); oraz próbkę podobnej pod względem tech-
nicznym tkaniny w kolorze wrzosowo-różowym ze
wzorem znacznie późniejszym, jeszcze z motywem
„rzeki” i kolorowych kwiatów, lecz już poprzedzie-
lanych pionowymi pasami charakterystycznymi dla
wzorzystych tkanin francuskich z lat osiemdziesią-
tych — dziewięćdziesiątych XVIII w. Z wybranych
próbek postanowiono sporządzić kopie. Zadanie to
okazało się jednak bardziej skomplikowane niż moż-
na to było przewidzieć. Wiele kłopotów sprawiło
przede wszystkim wyszukanie odpowiedniego wyko-
nawcy tkanin. Łódzkie fabryki państwowe ze wzglę-
du na własne plany pracy nie mogły podjąć się jed-
norazowego, niewielkiego w stosunku do swoich mo-
żliwości produkcyjnych, zamówienia, które wymaga-
ło nie tylko wysoko kwalifikowanych fachowców, ale
i specjalnego typu krosien oraz wielu bardzo czaso-
chłonnych prób. Sprowadzane w tym czasie przez
P.P. DESA tkaniny z Włoch i NRD, nie rozwiązy-
wały problemu, gdyż można było jedynie zakupić
gotowe już wyroby, bez możliwości zamówienia po-
trzebnych określonych rekonstrukcji. Dzięki dr Ada-
mowi Nahlikowi, który podjął się opracowania tech-
nologicznego kopii tkanin potrzebnych dla Wilano-
wa, życzliwemu ustosunkowaniu się Głównego Za-
rządu „Cepelia”4, a przede wszystkim zaangażowa-
nemu zespołowi Cepeliowskiej Spółdzielni „Rękodzie-
ło Artystyczne” w Łodzi zamówienie zostało przyję-
te. Na wykonawców czekało wiele trudnych, niejed-
4 Słowa specjalnego uznania należą si.ę Prezesowi Zarzą-
du Głównego „Cepelia” Panu Mgr Tadeuszowi Więckow-
skiemu za wyjątkowo serdeczne zainteresowanie się spra-
wami rekonstrukcji tkanin oraz za stałą opiekę i pomoc
Spółdzielni „Rękodzieło Artystyczne” w realizacji trudnych
zamówień.
447
U. 7. Pokój Kąpielowy ks. I. Lubomirskiej w Wilanowie, po konserwacji.
(Fot. R. Kazimierski)
stowiecznych tkanin przechowywanych w magazynie
Muzeum Narodowego w Warszawie dwie próbki naj-
bardziej odpowiadające inwentarzowym opisom: prób-
kę jedwabnej lansowanej tkaniny w kolorze jasno
zielonym (tła) z charakterystycznym dla tkanin fran-
cuskich z lat sześćdziesiątych XVIII w. białym wzo-
rem w postaci tzw. „rzeki falistej” i bukietami kwia-
tów (il. 1); oraz próbkę podobnej pod względem tech-
nicznym tkaniny w kolorze wrzosowo-różowym ze
wzorem znacznie późniejszym, jeszcze z motywem
„rzeki” i kolorowych kwiatów, lecz już poprzedzie-
lanych pionowymi pasami charakterystycznymi dla
wzorzystych tkanin francuskich z lat osiemdziesią-
tych — dziewięćdziesiątych XVIII w. Z wybranych
próbek postanowiono sporządzić kopie. Zadanie to
okazało się jednak bardziej skomplikowane niż moż-
na to było przewidzieć. Wiele kłopotów sprawiło
przede wszystkim wyszukanie odpowiedniego wyko-
nawcy tkanin. Łódzkie fabryki państwowe ze wzglę-
du na własne plany pracy nie mogły podjąć się jed-
norazowego, niewielkiego w stosunku do swoich mo-
żliwości produkcyjnych, zamówienia, które wymaga-
ło nie tylko wysoko kwalifikowanych fachowców, ale
i specjalnego typu krosien oraz wielu bardzo czaso-
chłonnych prób. Sprowadzane w tym czasie przez
P.P. DESA tkaniny z Włoch i NRD, nie rozwiązy-
wały problemu, gdyż można było jedynie zakupić
gotowe już wyroby, bez możliwości zamówienia po-
trzebnych określonych rekonstrukcji. Dzięki dr Ada-
mowi Nahlikowi, który podjął się opracowania tech-
nologicznego kopii tkanin potrzebnych dla Wilano-
wa, życzliwemu ustosunkowaniu się Głównego Za-
rządu „Cepelia”4, a przede wszystkim zaangażowa-
nemu zespołowi Cepeliowskiej Spółdzielni „Rękodzie-
ło Artystyczne” w Łodzi zamówienie zostało przyję-
te. Na wykonawców czekało wiele trudnych, niejed-
4 Słowa specjalnego uznania należą si.ę Prezesowi Zarzą-
du Głównego „Cepelia” Panu Mgr Tadeuszowi Więckow-
skiemu za wyjątkowo serdeczne zainteresowanie się spra-
wami rekonstrukcji tkanin oraz za stałą opiekę i pomoc
Spółdzielni „Rękodzieło Artystyczne” w realizacji trudnych
zamówień.
447