Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (60.1998)

Recenzje

215


3. O. Wenanty z Subiaco, „Sensw. Romualda”, 1637(7).
Eremo Tuscolano koło Frascati, kościół kamedułów
3. Fr. Yenanti of Subiaco, ‘‘The Dream ofSt. Romołd”, 1637(7).
Eremo Tuscolano near Frascati, church of Camaldolite monks

Podstawowe informacje o życiu i twórczości
Wenantego z Subiaco zawdzięczamy monumentalnym
XVIII-wiecznym Rocznikom kamedulskim Giovannie-
go Battisty Mittarellego i Anselma Costadoniego5.

5 G. B. MITTARELLI, A. COSTADONI, Annales Camal-
dulenses Ordinis Sancti Benedicti. VIII, Venetiis 1764,
s. 261, 278 i 371.

Według nich Wenanty, pochodzący z Subiaco (La-
cjum), był już dojrzałym człowiekiem, od lat uprawia-
jącym zawód malarza, gdy w roku 1618 złożył
profesję zakonną w eremie Monte Corona koło
Umbertide (Umbria); zmarł w roku 1659 w wieku 80
lat. Liczne dzieła swej sztuki pozostawił w eremach
Monte Rua (koło Padwy), w Vicenzy, Bresci,
na Kahlenbergu (koło Wiednia) i w Polsce, gdzie
- przede wszystkim - ozdobił malowidłami cały erem