Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (40.1978)

„OPŁAKIWANIE CHRYSTUSA” Z 1519 ROKU W KRAKOWIE


II. 5. Marcantonio Raimondi, Opłakiwanie Chrystusa, sztych wg rysunku Ra-
faela, Amsterdam, Rijksprentenkabinet, wg Hofstede’a. (Repr. S. Michta)

choć o w miarę ustalonych wersjach można mówić
tylko w odniesieniu do Włoch; brak sięgającej w głąb
średniowiecza tradycji przedstawieniowej w krajach
północnych prowadził do czerpania od początku in-
spiracji z Półwyspu Apenińskiego. Italskie wpływy
dają o sobie znać np. w niektórych Opłakiwaniach
pędzla Petrusa Christusa (m.in. w nowojorskim Me-
tropolitan Museum), który ukazuje Matkę Boską ja-

ko mdlejącą (we Włoszech takie ujęcie stosuje m.in.
Mistrz z Figline9; Cambridge, Fogg Art Museum),
w Niemczech zaś, zwłaszcza w w. XVI, widoczne są

o Ibidem, ryc. 128. Malarz ten bywa też określany jako
Mistrz Piety Fogg (F. ANTAL von, Dis Florentinische Ma-
lerei, Berlin 1958, ryc. 29).

109