DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0135
Zijne muurschilderingen
123
die naar den hof leidde, schilderde hij de keizerlijke kolom-
men met Keizer Kareis leuze Plus Oultre op twee wimpels.
Te beginnen van boven de glasramen en boven de deur,
maakte hij eene waterverf-muurschildering in wit en zwart,
die gansch de kamer doorliep met krullen, bladeren en ranken,
waartusschen kinderkens rondeelen en ovalen ophielden met
bloemen en festoenen. Links in den hoek der kamer was
er, naast de hooge mantelkap van den wijden haard, een
vooruitspringend gaanderijken, en daarop maalde Quinten,
in volle kleuren, vier zittende figuurkens, die in akkoord op
fluiten speelden. De grijze Meester moet aan deze praal-
schildering wel veel zorg hebben besteed. Eerst zeven jaren
nadat hij die nieuwe woon betrokken had, legde hij de
laatste hand aan dit lievelingswerk, hetwelk hij besloot met
de jaarteekening : Anno i528.
Nu dit kunsttempeltje voltooid was, leefde er de grijsaard
met gade en kinderen, als van de wereld vergeten en afge-
sloten. Zijne kunstprinciepen werden niet meer gedeeld, en
zijne innige godsdienstige gevoelens strookten niet meer met
den geest van den tijd.
Gelijk in de kunsten en wetenschappen, werd er ook in
den godsdienst eene omwenteling teweeg gebracht. De Bijbel
was het studieboek des tijds geworden, en stoutmoedige schrift-
geleerden scholden de leiders en bedieners de oude Roomsch-
Katholieke kerk voor Phariseërs, die meer hun aardsch genot
1 Tenjare 1658 bestonden deze muurschilderingen nog, en het ijzeren beeld Sint
Quinten prijkte dan ook nog boven de huisdeur. Alexander van Fornenberg beschreef
toen beiden, en tevens getuigde hij, dat het te dien tijde nog algemeen gekend was, dat
Meester Matsijs eerst in de Huidenvettersstraat in het huis « de Simme y> en vervolgens
m het huis « Sint Quinten» der Schuttershofstraat gevestigd was.
123
die naar den hof leidde, schilderde hij de keizerlijke kolom-
men met Keizer Kareis leuze Plus Oultre op twee wimpels.
Te beginnen van boven de glasramen en boven de deur,
maakte hij eene waterverf-muurschildering in wit en zwart,
die gansch de kamer doorliep met krullen, bladeren en ranken,
waartusschen kinderkens rondeelen en ovalen ophielden met
bloemen en festoenen. Links in den hoek der kamer was
er, naast de hooge mantelkap van den wijden haard, een
vooruitspringend gaanderijken, en daarop maalde Quinten,
in volle kleuren, vier zittende figuurkens, die in akkoord op
fluiten speelden. De grijze Meester moet aan deze praal-
schildering wel veel zorg hebben besteed. Eerst zeven jaren
nadat hij die nieuwe woon betrokken had, legde hij de
laatste hand aan dit lievelingswerk, hetwelk hij besloot met
de jaarteekening : Anno i528.
Nu dit kunsttempeltje voltooid was, leefde er de grijsaard
met gade en kinderen, als van de wereld vergeten en afge-
sloten. Zijne kunstprinciepen werden niet meer gedeeld, en
zijne innige godsdienstige gevoelens strookten niet meer met
den geest van den tijd.
Gelijk in de kunsten en wetenschappen, werd er ook in
den godsdienst eene omwenteling teweeg gebracht. De Bijbel
was het studieboek des tijds geworden, en stoutmoedige schrift-
geleerden scholden de leiders en bedieners de oude Roomsch-
Katholieke kerk voor Phariseërs, die meer hun aardsch genot
1 Tenjare 1658 bestonden deze muurschilderingen nog, en het ijzeren beeld Sint
Quinten prijkte dan ook nog boven de huisdeur. Alexander van Fornenberg beschreef
toen beiden, en tevens getuigde hij, dat het te dien tijde nog algemeen gekend was, dat
Meester Matsijs eerst in de Huidenvettersstraat in het huis « de Simme y> en vervolgens
m het huis « Sint Quinten» der Schuttershofstraat gevestigd was.