DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0543
Hij wordt de vertrouweling der Landvoogdes 531
door resolutiën der Staten-Generaal van Holland, welke hem
oorlof verleenden, om van Antwerpen te gaan tot zijn hof te
Eekeren, waarbij destijds het oorlogstooneel was gelegen.
Rubens mocht niet lang de afleiding en rust van het landelijk
leven genieten. Sedert de Aartshertog Albert, op i3 Juli 1621,
slechts drie maanden na het eindigen van het twaalfjarig
bestand, overleden was, had onze Landvoogdes Isabella
haren Hofschilder herhaalde malen bij zich geroepen, om in
staatsaangelegenheden van dienst te zijn. Zijne erkende
schranderheid, zijn helder doorzicht, zijne welsprekendheid
en voorzichtige bescheidenheid, hadden hem tot haren ver-
trouweling gemaakt. Van daar zijn heen en weer rijden naar
Brussel, zijn oponthoud aan het Hof en de geheime zendin-
gen, welke wij hem zagen vervullen. Voor deze diensten,
welke hij der Landvoogdes en dus ook den Koning bewees,
verleende Isabella onzen Rubens, op 3o September 1623,
een maandgeld van 10 kronen op de krijgsbegrooting van het
kasteel van Antwerpen. Den 5n Juni 1624 verwierf Rubens
van Spanjes Koning den titel van adeldom voor hem en zijne
afstammelingen, en onze Landvoogdes Isabella benoemde
hem « Edelman van den Huyse van Haere Hoocheyt met
particuliere permissie van, niettegenstaende sijne residencie
binnen de stadt Antwerpen, te genieten sulckdanigen vrijdom
als sijn genietende deghene die resorteren bij Haeren Door-
luchtichsten persoon.
Tusschen het gevolg der Engelsche afgevaardigden, die
te Parijs het huwelijk van Henriette Marie met- Karei I
bijwoonden, had Rubens eenen kunstmakker aangetroffen
in den Middelburgenaar Balthazar Gerbier. Evenals onze
beroemde schilder, had ook Gerbier een zwak om zich met
door resolutiën der Staten-Generaal van Holland, welke hem
oorlof verleenden, om van Antwerpen te gaan tot zijn hof te
Eekeren, waarbij destijds het oorlogstooneel was gelegen.
Rubens mocht niet lang de afleiding en rust van het landelijk
leven genieten. Sedert de Aartshertog Albert, op i3 Juli 1621,
slechts drie maanden na het eindigen van het twaalfjarig
bestand, overleden was, had onze Landvoogdes Isabella
haren Hofschilder herhaalde malen bij zich geroepen, om in
staatsaangelegenheden van dienst te zijn. Zijne erkende
schranderheid, zijn helder doorzicht, zijne welsprekendheid
en voorzichtige bescheidenheid, hadden hem tot haren ver-
trouweling gemaakt. Van daar zijn heen en weer rijden naar
Brussel, zijn oponthoud aan het Hof en de geheime zendin-
gen, welke wij hem zagen vervullen. Voor deze diensten,
welke hij der Landvoogdes en dus ook den Koning bewees,
verleende Isabella onzen Rubens, op 3o September 1623,
een maandgeld van 10 kronen op de krijgsbegrooting van het
kasteel van Antwerpen. Den 5n Juni 1624 verwierf Rubens
van Spanjes Koning den titel van adeldom voor hem en zijne
afstammelingen, en onze Landvoogdes Isabella benoemde
hem « Edelman van den Huyse van Haere Hoocheyt met
particuliere permissie van, niettegenstaende sijne residencie
binnen de stadt Antwerpen, te genieten sulckdanigen vrijdom
als sijn genietende deghene die resorteren bij Haeren Door-
luchtichsten persoon.
Tusschen het gevolg der Engelsche afgevaardigden, die
te Parijs het huwelijk van Henriette Marie met- Karei I
bijwoonden, had Rubens eenen kunstmakker aangetroffen
in den Middelburgenaar Balthazar Gerbier. Evenals onze
beroemde schilder, had ook Gerbier een zwak om zich met