DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0770
758
Pr aalschildering en en etsen van Schut
zou bewonderen. Dit gewrocht werd den kunstenaar m3
gulden betaald. Nu hij zijnen arbeid zoo ruim beloond zag,
liet hij de schijven ook mild rollen. Om de Violieren hunne
vertooning voor den Prins-Kardinaal luisterlijk te laten geven,
schonk Signor Cornelis Schut 200 gulden aan de Schilders-
Kamer, welke hem daarom levenslangen vrijdom van het
Dekenschap verleende. Toen Fernando eenige dagen later te
Gent zijne intrede deed, had onze -Schut daar insgelijks deel
aan de praalschilderingen genomen. Het Gentsche Magis-
traat gelastte hem al de versieringswerken uit te teekenen en
in plaat te laten snijden. Schut was zelve een behendig en
vruchtbaar etser. Hij leverde meer dan honderd keurig
geteekende en schilderachtige sterkwaterplaten, van welke
er vier en zestig berusten 111 de gravuurverzameling der stad
Antwerpen. Schut liet ook anderen naar zijne teekeningen
graveeren. Op i3 Maart 1637 nam hij den een en twintig-
jarigen Jan Vinck in zijnen dienst, om, gedurende drie jaren,
koperplaten te besnijden, aan i5o gulden voor het eerste, 200
voor het tweede en 450 voor het derde jaar. De tijdgenooten
noemden Cornelis Schut een kunstrijk schilder, weergaloos
door rijkdom van vinding en schikking. Zijne tafereelen
waren inderdaad zoo wijs en aantrekkelijk ontworpen, dat
Jan Popels, die in 1637 bij Schut werkte, er heimelijk een van
namaakte, om het als een gewrocht van eigene vinding uit
te stallen. Deze kunstdiefstal w7erd echter ontdekt. De Dekens
van Sint Lucas dwongen den ontrouwen medewerker tot
bekentenis, en het gesmokkeld stuk werd aangeslagen. Ten
jare 1643 ging Schut eenen kunstwedstrijd aan zonder weerga
in de geschiedenis onzer Schilderschool. De Gilde van den
Jongen Voetboog besloot een nieuw altaartafereel te laten
Pr aalschildering en en etsen van Schut
zou bewonderen. Dit gewrocht werd den kunstenaar m3
gulden betaald. Nu hij zijnen arbeid zoo ruim beloond zag,
liet hij de schijven ook mild rollen. Om de Violieren hunne
vertooning voor den Prins-Kardinaal luisterlijk te laten geven,
schonk Signor Cornelis Schut 200 gulden aan de Schilders-
Kamer, welke hem daarom levenslangen vrijdom van het
Dekenschap verleende. Toen Fernando eenige dagen later te
Gent zijne intrede deed, had onze -Schut daar insgelijks deel
aan de praalschilderingen genomen. Het Gentsche Magis-
traat gelastte hem al de versieringswerken uit te teekenen en
in plaat te laten snijden. Schut was zelve een behendig en
vruchtbaar etser. Hij leverde meer dan honderd keurig
geteekende en schilderachtige sterkwaterplaten, van welke
er vier en zestig berusten 111 de gravuurverzameling der stad
Antwerpen. Schut liet ook anderen naar zijne teekeningen
graveeren. Op i3 Maart 1637 nam hij den een en twintig-
jarigen Jan Vinck in zijnen dienst, om, gedurende drie jaren,
koperplaten te besnijden, aan i5o gulden voor het eerste, 200
voor het tweede en 450 voor het derde jaar. De tijdgenooten
noemden Cornelis Schut een kunstrijk schilder, weergaloos
door rijkdom van vinding en schikking. Zijne tafereelen
waren inderdaad zoo wijs en aantrekkelijk ontworpen, dat
Jan Popels, die in 1637 bij Schut werkte, er heimelijk een van
namaakte, om het als een gewrocht van eigene vinding uit
te stallen. Deze kunstdiefstal w7erd echter ontdekt. De Dekens
van Sint Lucas dwongen den ontrouwen medewerker tot
bekentenis, en het gesmokkeld stuk werd aangeslagen. Ten
jare 1643 ging Schut eenen kunstwedstrijd aan zonder weerga
in de geschiedenis onzer Schilderschool. De Gilde van den
Jongen Voetboog besloot een nieuw altaartafereel te laten