DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0913
Zijn levensverhaal
901
die hem in de hand kijkt, terwijl men daarnaast rechts den
hospes en eene groep, kinderen ontwaart. In 's meesters leven
waren zijne werken zeer talrijk, daar hij een vlijtig schilder
was, die in het beoefenen der kunst zijn genoegen schepte.
Als de voornaamste zijner verloren gewrochten kunnen wij
opgeven : de Vier Elementen, Ons Heer in het Hof-
ken van Oliveten, een groot doek: de boetende Maria
Magdalena, een Vonnis van Salomo, op koper, en
verscheidene zoogenaamde « Conversatiën. » Ook Rubens
bewaarde van Simon de Vos eene voorstelling van den
Verloren Zoon.
Het levensverhaal van onzen kunstenaar is zoo kort als
eenvoudig. Hij werd den 2811 October i6o3 geboren als zoon
van den Antwerpschen teerlingmaker Herman de Vos en van
Elisabeth van Oppen. Op zijn twaalfde jaar trad hij in het
werkhuis van den talentvollen portretschilder Cornelis de Vos,
die wel zijn naamgenoot, maar toch zijn bloedverwant
niet was. In 1620, toen onze Simon slechts zeventien jaren
telde, werd hij reeds vrijmeester van Sint Lucasgilde. Van
dan af arbeidde hij dapper voor eigene rekening, en van 1629
tot 1642 ontving hij zes leerlingen. Spoedig was hij een
weiingezeten burger. Zijn vader had hem reeds een goed ver-
mogen nagelaten, en zijne moeder gaf hem op 16 Juni 1637 en
29 Maart 1642 nog twee huizen in eigendom. Den 28n April van
dit laatste jaar kocht onze meester, op de Eiermarkt, het huis
« den Gulden Hert, » 1 dat hij betrok met zijne gade Catharina
van Utrecht,die hij op i3 Juni 1628 gehuwd had. Deze vrouw
1 Dit huis bevindt zich ongeveer nog in denzelfden staat als toen het onze schilder
bewoonde. Het is de oude gevel vast naast de poort,welke nummer 12 draagt, en nu met
het huis van Simon de Vos slechts éene woning uitmaakt.
901
die hem in de hand kijkt, terwijl men daarnaast rechts den
hospes en eene groep, kinderen ontwaart. In 's meesters leven
waren zijne werken zeer talrijk, daar hij een vlijtig schilder
was, die in het beoefenen der kunst zijn genoegen schepte.
Als de voornaamste zijner verloren gewrochten kunnen wij
opgeven : de Vier Elementen, Ons Heer in het Hof-
ken van Oliveten, een groot doek: de boetende Maria
Magdalena, een Vonnis van Salomo, op koper, en
verscheidene zoogenaamde « Conversatiën. » Ook Rubens
bewaarde van Simon de Vos eene voorstelling van den
Verloren Zoon.
Het levensverhaal van onzen kunstenaar is zoo kort als
eenvoudig. Hij werd den 2811 October i6o3 geboren als zoon
van den Antwerpschen teerlingmaker Herman de Vos en van
Elisabeth van Oppen. Op zijn twaalfde jaar trad hij in het
werkhuis van den talentvollen portretschilder Cornelis de Vos,
die wel zijn naamgenoot, maar toch zijn bloedverwant
niet was. In 1620, toen onze Simon slechts zeventien jaren
telde, werd hij reeds vrijmeester van Sint Lucasgilde. Van
dan af arbeidde hij dapper voor eigene rekening, en van 1629
tot 1642 ontving hij zes leerlingen. Spoedig was hij een
weiingezeten burger. Zijn vader had hem reeds een goed ver-
mogen nagelaten, en zijne moeder gaf hem op 16 Juni 1637 en
29 Maart 1642 nog twee huizen in eigendom. Den 28n April van
dit laatste jaar kocht onze meester, op de Eiermarkt, het huis
« den Gulden Hert, » 1 dat hij betrok met zijne gade Catharina
van Utrecht,die hij op i3 Juni 1628 gehuwd had. Deze vrouw
1 Dit huis bevindt zich ongeveer nog in denzelfden staat als toen het onze schilder
bewoonde. Het is de oude gevel vast naast de poort,welke nummer 12 draagt, en nu met
het huis van Simon de Vos slechts éene woning uitmaakt.