Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (37.1975)

MADONNA TRONUJĄCA Z PORĘBY


II. 2. Poręba. Rzeźba Madonny Tronującej, przed kon-
serwacją. (Fot. S. Deptuszewski)


II. 3. Poręba. Rzeźba Madonny Tronującej, po konser-
wacji. (Fot. W. Wolny)

ciątka, siedzącego na lewym lub prawym kolanie
Marii, oraz form kontaktu z Matką (dotknięcie rącz-
ką Jej szyi, brody lub policzka, przytulenie do twarzy
Matki, objęcie Jej za szyję). Mniej liczne są przykła-
dy prezentowania Dzieciątka w pozycji stojącej, w
obrębie zaś tej grupy ustawienie Jezusa na prawym
kolanie Marii jest rzadkim ujęciem7.
Pod względem stylowym przedstawienie to należy

do grupy tzw. Madonn na Lwie, szeroko rozpowszech-
nionej na terenie Śląska i Pomorza w 2. połowie
XIV w.
Pewne związki formalne łączą rzeźbę porębską
z rzeźbami Madonny Tronującej datowanymi na 2.
połowę w. XIV z Orla, Piątku, Bodzanowie i Ra-
domia 8. W tych czterech rzeźbach wpół ubrane Dzie-
ciątko siedzi na prawym kolanie Matki, która przy-

7 Ibidem, s. 325.
s Orle, ok. 1370 (Katalog Zabytków, o.c., t. XI woj
bydgoskie, pod red. T. CHRZANOWSKIEGO i M. KORNEC-
KIEGO, z. 11 pow. Radziejów, Warszawa 1968, s. 9, il. 36); —
Piątek, 2. połowa XIV w. (ibidem, t. II woj. łódzkie, pod
red. J. Z. ŁOZIŃSKIEGO, z. 4 pow. Łęczyca, Warszawa

1953, s. 23, il. 60); — Bodzanowice, ok. 1380 (ibidem, t. VII
woj. opolskie, pod red. T. CHRZANOWSKIEGO i M. KOR-
NECKIEGO, z. 10 pow. Olesno, Warszawa 1960, s. 2, il. 46); —
Radom, koniec w. XIV (ibidem, t. III woj. kieleckie, pod
red. J. Z. ŁOZIŃSKIEGO i B. WOLFF (-ŁOZIŃSKIEJ),
z. 10 pow. Radom, Warszawa 1961, s. 24, il. 74).

85