DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0201
Feest ter Schilders-Kamer
Daarna vertoonden onze Rederijkers hetzelfde stuk met
een ander : De Ganseman, door Jan van den Berghe,
nog op de Groote Markt voor het prachtig huis van den Ou-
den Voetboog, 1 waar de Ridders van het Gulden Vlies aan
een banket vereenigd waren.
De Antwerpsche Wethouders waren zoo uiterst voldaan
over onze kunstenaars, dat zij de vrijheid schonken aan eenen
hunner gezellen, die voor gewelddaden gekerkerd zat. Boven-
dien gaven zij der Sint Lucasgilde nog drie hameien en den
wijn als prijs voor de schoonste versiering. Het bestuur der
Gilde wilde even grootmoedig zijn. Bij die hameien en den
stadswijn voegde het nog al wat er noodig was om eens lekker
op te disschen. De heeren van het Magistraat en de makkers
der Goudbloem en van den Olijftak werden ter kamer op den
feestdisch verzocht, en de lustige poëten en gezellige schilders
« deden alle druck vergeten. »
In eenen algemeenen wedstrijd van tooneelkunde, ten
jare 1541, binnen de stad Diest geopend, hadden onze Violieren
het Landjuweel of hoogsten prijs gewonnen met hun « Esbat-
tement van Hanneken Lackertant.» Dien tengevolge was
het nu ook de beurt onzer gelauwerde rederijkers, om ins-
gelijks te Antwerpen eene dergelijke tooneelplechtigheid in te
richten. Reeds van over lang hadden onze schilders daartoe
willen besluiten ; maar, om dit feest waardig van eene kunst-
stad te maken, ontbraken hun de stoffelijke middelen. In 1557
nochtans begonnen de inkomsten hunner vereeniging plotse-
lings te vermeerderen. Te dien tijde was de muzikale geest
binnen Antwerpen reeds zeer opgewekt. In al onze voor-
naamste huizen en bij alle kunstlievende familiën bespeelde
1 Thans nummer 17,
Daarna vertoonden onze Rederijkers hetzelfde stuk met
een ander : De Ganseman, door Jan van den Berghe,
nog op de Groote Markt voor het prachtig huis van den Ou-
den Voetboog, 1 waar de Ridders van het Gulden Vlies aan
een banket vereenigd waren.
De Antwerpsche Wethouders waren zoo uiterst voldaan
over onze kunstenaars, dat zij de vrijheid schonken aan eenen
hunner gezellen, die voor gewelddaden gekerkerd zat. Boven-
dien gaven zij der Sint Lucasgilde nog drie hameien en den
wijn als prijs voor de schoonste versiering. Het bestuur der
Gilde wilde even grootmoedig zijn. Bij die hameien en den
stadswijn voegde het nog al wat er noodig was om eens lekker
op te disschen. De heeren van het Magistraat en de makkers
der Goudbloem en van den Olijftak werden ter kamer op den
feestdisch verzocht, en de lustige poëten en gezellige schilders
« deden alle druck vergeten. »
In eenen algemeenen wedstrijd van tooneelkunde, ten
jare 1541, binnen de stad Diest geopend, hadden onze Violieren
het Landjuweel of hoogsten prijs gewonnen met hun « Esbat-
tement van Hanneken Lackertant.» Dien tengevolge was
het nu ook de beurt onzer gelauwerde rederijkers, om ins-
gelijks te Antwerpen eene dergelijke tooneelplechtigheid in te
richten. Reeds van over lang hadden onze schilders daartoe
willen besluiten ; maar, om dit feest waardig van eene kunst-
stad te maken, ontbraken hun de stoffelijke middelen. In 1557
nochtans begonnen de inkomsten hunner vereeniging plotse-
lings te vermeerderen. Te dien tijde was de muzikale geest
binnen Antwerpen reeds zeer opgewekt. In al onze voor-
naamste huizen en bij alle kunstlievende familiën bespeelde
1 Thans nummer 17,