Nieuwe Landheeren

289

len doordrong, diende er, zonder langer verwijl, hulp uit den
vreemde op te dagen. Willem de Zwijger sloeg zijnen arends-
blik in Europa rond. Op de oogenblikkelijke krachtdadige
ondersteuning van het machtige protestantsche Engeland
mocht toen nog luttel gerekend worden. Daarom zou hij
pogen het krijgshaftige Frankrijk voor ons gemeenebest in de
bres te doen springen. Ons volk nochtans mistrouwde deze
Natie, welke zich jegens Vlaanderen zoo dikwijls meineedig
gedroeg. Maar het gerucht liep, dat Franco is de Valois, de
broeder van Frankrijks Koning, beter gekend onder den
naam van Hertog van Anjou en Alencon, in huwelijk ging
treden met de Koningin van Engeland, 1 en met dezen
Prins het Hertogschap van Brabant op te dragen, verzekerde
Nederland zich derhalve de ongeveinsde bescherming zijner
noord- en zuiderburen. De argelooze Matthias werd bijgevolg
afgedankt, maar met zoo veel omzichtige beleefdheid, dat hij
er niet eens om gebelgd was. In tegenwoordigheid der Prin-
cesse van Oranje en vele groote Heeren, nam hij, den 27"
October 1581, op het stadhuis van Antwerpen, zijne « schey-
demaeltijd » en onze Markgraaf Simon van den Werve met
den Ambtman Jan van Stralen deden hem uitgeleide naar
Duitschland.

Op Vrijdag 1911 Februari 1582 deed de Fransche Prins
te Antwerpen zijne blijde intrede als Flertog van Brabant. Des
morgends tusschen 9 en 10 uren landde hij aan op het Kiel,

1 Eene bepaalde, doch valsche tijding, betreffende dit huwelijk, werd te Antwerpen
ontvangen. De volgende post der stadsrekening van 1581-82 bewijst zulks : « Boudewijn
de Gonde, soldaet van Sijne Excellentie, de somme van twelff ponden Artois, voor 't port
van sekere brieven van advertissemente van 't houwelyck tusschen den Hertoge van
Anjou ende de Coninginne van Engelant, volgende d'acte Collegiael in date prima
Decembris Anno LXXXI, ordonnantie ende quitantie.........XII lt>.