DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0314
302
Gillis Mostart
Weenen toont thans nog, als door Frans Mostart gemaald,
twee rondeeltjes, het eene voorstellende : een Bergachtig
Landschap met eene rivier doorsneden en eene
Stad in het verschiet; het andere : een Landschap
met Water, waar Visschers bij Maneschijn hunne
Netten op den Oever trekken. Verder bezit die
verzameling van denzelfden meester ook een groot Land-
schap, waarin de Engel aanAgar de Fontein
wijst, die uit de Rots springt.
Gillis Mostart, die in 1554 vrijmeester van Sint Lucas
werd, beoefende insgelijks de landschapschildering. Bij voor-
keur maalde hij besneemvde velden, welke destijds gunstig
waren bekend onder den titel van « Winterkens van Gillis
Mostart, » Ook leverde hij wel eens rotsachtige oorden, door
hem zelf gestoffeerd met « de Vliedinge van Egypte,» benevens
zoo genaamde Capucinen Rotsen, Riviergezichten met Mane-
schijn, en Stadswijken met brandende gebouwen, waarover
hij, op zijn Jan Mandijns, de vlammen hun spookachtig licht
liet spreiden. Onze meester bepaalde zich nochtans niet bij
het landschap. Met voorliefde behandelde hij het figuur en
wel in de volkszedenschildering, waarin hij bijzonder moet
geslaagd zijn, vermits zijne gewezene kunstmakkers, ten jare
1621, eene zijner schilderijen « Boerenkermissen waardeer-
den op de buitengewoon groote som van 25o gulden. Ook
maalde hij verscheidene gewijde onderwerpen en zelfs por-
tretten. Eene gansche reeks zijner tafereelen werd aangekocht
door Philips van Valckenisse, een der voornaamste Ant-
werpsche kunstliefhebbers van omstreeks het begin der xvne
eeuw. Toen deze kunstvriend op 3 Maart 1614 overleden was,
hingen er in zijn huis der Minderbroedersstraat de volgende
Gillis Mostart
Weenen toont thans nog, als door Frans Mostart gemaald,
twee rondeeltjes, het eene voorstellende : een Bergachtig
Landschap met eene rivier doorsneden en eene
Stad in het verschiet; het andere : een Landschap
met Water, waar Visschers bij Maneschijn hunne
Netten op den Oever trekken. Verder bezit die
verzameling van denzelfden meester ook een groot Land-
schap, waarin de Engel aanAgar de Fontein
wijst, die uit de Rots springt.
Gillis Mostart, die in 1554 vrijmeester van Sint Lucas
werd, beoefende insgelijks de landschapschildering. Bij voor-
keur maalde hij besneemvde velden, welke destijds gunstig
waren bekend onder den titel van « Winterkens van Gillis
Mostart, » Ook leverde hij wel eens rotsachtige oorden, door
hem zelf gestoffeerd met « de Vliedinge van Egypte,» benevens
zoo genaamde Capucinen Rotsen, Riviergezichten met Mane-
schijn, en Stadswijken met brandende gebouwen, waarover
hij, op zijn Jan Mandijns, de vlammen hun spookachtig licht
liet spreiden. Onze meester bepaalde zich nochtans niet bij
het landschap. Met voorliefde behandelde hij het figuur en
wel in de volkszedenschildering, waarin hij bijzonder moet
geslaagd zijn, vermits zijne gewezene kunstmakkers, ten jare
1621, eene zijner schilderijen « Boerenkermissen waardeer-
den op de buitengewoon groote som van 25o gulden. Ook
maalde hij verscheidene gewijde onderwerpen en zelfs por-
tretten. Eene gansche reeks zijner tafereelen werd aangekocht
door Philips van Valckenisse, een der voornaamste Ant-
werpsche kunstliefhebbers van omstreeks het begin der xvne
eeuw. Toen deze kunstvriend op 3 Maart 1614 overleden was,
hingen er in zijn huis der Minderbroedersstraat de volgende