DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0365
353
zeld van den symbolischen Engel en Si nt Hu bert us.
Bisschop. Veel fraaier dan deze luiken ten minste is de
vleugeldeur van den tegenwoordigen Sint Lucasaltaar in onze
hoofdkerk, die ook door Ambrosius Francken gemaald werd,
en voorstelt : de Verwekking van den Zoon der We-
duwe van N a ï m .
Eer Ambrosius Francken zijne half Italiaansche werken
voltooide, moet hij stellig over de Alpen zijn geweest. Ook
zien wij hem op weg naar het Zuiden ; want van Mander
ontmoette hem in 1569 te Doornik, waar hij bij den Bisschop
verbleef, en op 27 Mei 1570 bevond hij zich bij Fontainebleau,
waar hij in de kerk van het dorp Avon een kind over de doop-
vont hield. 1 Ten jare 1573 was onze meester te Antwerpen
terug, en werd dan vrij schilder onzer Sint Lucasgilde. Zijn
roem steeg spoedig. Reeds op 23 September 1581 werd hij
door de stedelijke regeering tot Deken der Schilders-Kamer
benoemd, en van dan af ontving hij vele leerlingen en
aanzienlijke bestellingen. Alhoewel hij met vlijt en gemak
arbeidde, en onder al zijne kunstmakkers de meeste gelegenheid
had om met zijne penseelen schatten te vergaren, toch vond
hij een nog zekerder middel om spoedig fortuin te maken.
Op 27 December 1577 kocht hij het Antwerpsche poorter-
schap en vier dagen daarna teekende hij, voor den notaris
Domien van Cauwenberge, eene huwelijksvoorwaarde met
Barbara Reyns, die hem eenen goeden bruidschat en eene
nog betere nering aanbracht. Ongelukkiglijk hadden vijftig
winters de haren der bruid vergrijsd. Zij was reeds twee maal
weduwe en tevens ook grootmoeder van de kinderen harer
1 Th. van Lerius : Catalogue du Musée d'Anvers.
23
zeld van den symbolischen Engel en Si nt Hu bert us.
Bisschop. Veel fraaier dan deze luiken ten minste is de
vleugeldeur van den tegenwoordigen Sint Lucasaltaar in onze
hoofdkerk, die ook door Ambrosius Francken gemaald werd,
en voorstelt : de Verwekking van den Zoon der We-
duwe van N a ï m .
Eer Ambrosius Francken zijne half Italiaansche werken
voltooide, moet hij stellig over de Alpen zijn geweest. Ook
zien wij hem op weg naar het Zuiden ; want van Mander
ontmoette hem in 1569 te Doornik, waar hij bij den Bisschop
verbleef, en op 27 Mei 1570 bevond hij zich bij Fontainebleau,
waar hij in de kerk van het dorp Avon een kind over de doop-
vont hield. 1 Ten jare 1573 was onze meester te Antwerpen
terug, en werd dan vrij schilder onzer Sint Lucasgilde. Zijn
roem steeg spoedig. Reeds op 23 September 1581 werd hij
door de stedelijke regeering tot Deken der Schilders-Kamer
benoemd, en van dan af ontving hij vele leerlingen en
aanzienlijke bestellingen. Alhoewel hij met vlijt en gemak
arbeidde, en onder al zijne kunstmakkers de meeste gelegenheid
had om met zijne penseelen schatten te vergaren, toch vond
hij een nog zekerder middel om spoedig fortuin te maken.
Op 27 December 1577 kocht hij het Antwerpsche poorter-
schap en vier dagen daarna teekende hij, voor den notaris
Domien van Cauwenberge, eene huwelijksvoorwaarde met
Barbara Reyns, die hem eenen goeden bruidschat en eene
nog betere nering aanbracht. Ongelukkiglijk hadden vijftig
winters de haren der bruid vergrijsd. Zij was reeds twee maal
weduwe en tevens ook grootmoeder van de kinderen harer
1 Th. van Lerius : Catalogue du Musée d'Anvers.
23