DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0604
Anthonio de Succa
verklaarde de Antwerpsche Regeering, op 27 Juli i6o3, dat
Anthonio de Succa tot ouden en hoogen Italiaanschen adel
behoorde. Hij was een zevende zoon van Guglielmo de Succa
en Catharina van Mierop, werd te Antwerpen geboren, doch
verbleef in zijne jeugd veeltijds te Brecht, op het hof zijner
familie. Na in onze stad vrijschilder te zijn geworden, trad hij
daar, op 3 Augustus 1599, in den echt met freule Magdalena
de Cocquiel. Hun huwelijk werd met vijf zonen en drie
dochters gezegend. Dat de Succa zoo rijk was als zijne afkomst
het zou doen vermoeden, gelooven wij niet. Echter kocht hij,
op 20 Augustus 1604, in de Pompstraat, het huis, Sint
Andries, (thans nummer 12) dat hij ook betrok, om er te
schilderen en eene galerij van portretten te openen. Van lang
te voren legde hij zich als levenstaak op eene volledige verza-
meling te maken van al de afbeeldsels der Vorsten en
Vorstinnen van Oostenrijk, Burgondië, Brabant en Vlaan-
deren.
Hij doorzocht jaren lang oude kunstverzamelingen, ver-
lichte handschriften en printen, en daaruit konterfeitte hij al
de Vorsten « gansch getrouw, trek voor trek, zoo in wezen als
in kleeding, zonder er iets bij of af te doen. » Voor zoo veel
blijken van geduld en nauwgezetheid verwierf hij den titel van
portret-stamboommaker der Aartshertogen, terwijl hij door
hunnen openen brief van 11 October 1600 werd aangesteld
en gemachtigd, om vorstelijke geslachtsboomen in beelte-
nissen te vervaardigen en uit te geven. Zoodra hij dit voor-
recht had verworven, sloot hij in onze stad eene overeenkomst
met Jan Baptist de Vriendt voor het snijden, drukken en
uitgeven van eenen Boek van de Hertogen van Brabant.
Op 11 Januari 1607 leverde hij ook een geheel stel kopijen
verklaarde de Antwerpsche Regeering, op 27 Juli i6o3, dat
Anthonio de Succa tot ouden en hoogen Italiaanschen adel
behoorde. Hij was een zevende zoon van Guglielmo de Succa
en Catharina van Mierop, werd te Antwerpen geboren, doch
verbleef in zijne jeugd veeltijds te Brecht, op het hof zijner
familie. Na in onze stad vrijschilder te zijn geworden, trad hij
daar, op 3 Augustus 1599, in den echt met freule Magdalena
de Cocquiel. Hun huwelijk werd met vijf zonen en drie
dochters gezegend. Dat de Succa zoo rijk was als zijne afkomst
het zou doen vermoeden, gelooven wij niet. Echter kocht hij,
op 20 Augustus 1604, in de Pompstraat, het huis, Sint
Andries, (thans nummer 12) dat hij ook betrok, om er te
schilderen en eene galerij van portretten te openen. Van lang
te voren legde hij zich als levenstaak op eene volledige verza-
meling te maken van al de afbeeldsels der Vorsten en
Vorstinnen van Oostenrijk, Burgondië, Brabant en Vlaan-
deren.
Hij doorzocht jaren lang oude kunstverzamelingen, ver-
lichte handschriften en printen, en daaruit konterfeitte hij al
de Vorsten « gansch getrouw, trek voor trek, zoo in wezen als
in kleeding, zonder er iets bij of af te doen. » Voor zoo veel
blijken van geduld en nauwgezetheid verwierf hij den titel van
portret-stamboommaker der Aartshertogen, terwijl hij door
hunnen openen brief van 11 October 1600 werd aangesteld
en gemachtigd, om vorstelijke geslachtsboomen in beelte-
nissen te vervaardigen en uit te geven. Zoodra hij dit voor-
recht had verworven, sloot hij in onze stad eene overeenkomst
met Jan Baptist de Vriendt voor het snijden, drukken en
uitgeven van eenen Boek van de Hertogen van Brabant.
Op 11 Januari 1607 leverde hij ook een geheel stel kopijen