DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0794
782 Vondel prijst van Diepenbeeck
voorheen insgelijks ten onrechte op naam van Rubens stond.
In onze Sint Jacobskerk hangt een heerlijk Portret van
Cornelis Lantschot, beurtelings aan Antoon van Dijck
en Cornelis de Vos toegeschreven, terwijl het nu bewezen is,
dat wij het aan van Diepenbeeck verschuldigd zijn. Onze
hoofdkerk bewaart van Abraham van Diepenbeeck ook een
Sint Norbertus tusschen Engelen, die Bloemfes-
toenen houden, welke vroeger als een gewrocht van Simon
de Vos werd bewonderd. Al deze vergissingen zijn \ creërend
voor van Diepenbeeck. Hij bezat, wel is waar, niet de onuit-
puttelijke grootsche verbeelding, noch den kleurenschitter zijns
meesters; maar toch waardeert men in van Diepenbeecks
voornaamste tafereelen rijkdom, weelderige natuurlijkheid en
leven in de samenstelling, schoonheid van teekening, eenen
flinken penseeltoets, warme, aangename en harmonische
kleuren bij een overheerlijk licht. Het uitstekend talent des
schilders werd daarom ook reeds bij zijne tijdgenooten gepre-
zen. Toen hij te Amsterdam de Hoofdlieden der Saainering
was gaan konterfeiten, vereerde de groote Joost van den Von
del des schilders afbeelding mei dit bijschrift :
« Op den kunstrijcken Heer Abraham van Diepenbeeck.»
« Dus teekende Abraham zichzelven naer het leven.
Wij kennen hant en geest aen ommetrek en streeck.
Zij vloeien even rijck, gelijck een Diepe beeck.
't Welschicken, van Natuer aen weinigen gegeven,
Is 't vrije velt, waer in hij weit met zijn penseel.
De vont van 's mans vernuft ontziet geen zonnestralen,
Noch zelf Apelles'oogh, in kereken en in zalen.
Laet tuigen print en doeck, en koorglas en panneel. »
Thans bewondert, men nog alom tafereelen van den
geprezen Abraham van Diepenbeeck. Ons museum toont van
hem de Geestverrukking van Sint Bonaventura; het
voorheen insgelijks ten onrechte op naam van Rubens stond.
In onze Sint Jacobskerk hangt een heerlijk Portret van
Cornelis Lantschot, beurtelings aan Antoon van Dijck
en Cornelis de Vos toegeschreven, terwijl het nu bewezen is,
dat wij het aan van Diepenbeeck verschuldigd zijn. Onze
hoofdkerk bewaart van Abraham van Diepenbeeck ook een
Sint Norbertus tusschen Engelen, die Bloemfes-
toenen houden, welke vroeger als een gewrocht van Simon
de Vos werd bewonderd. Al deze vergissingen zijn \ creërend
voor van Diepenbeeck. Hij bezat, wel is waar, niet de onuit-
puttelijke grootsche verbeelding, noch den kleurenschitter zijns
meesters; maar toch waardeert men in van Diepenbeecks
voornaamste tafereelen rijkdom, weelderige natuurlijkheid en
leven in de samenstelling, schoonheid van teekening, eenen
flinken penseeltoets, warme, aangename en harmonische
kleuren bij een overheerlijk licht. Het uitstekend talent des
schilders werd daarom ook reeds bij zijne tijdgenooten gepre-
zen. Toen hij te Amsterdam de Hoofdlieden der Saainering
was gaan konterfeiten, vereerde de groote Joost van den Von
del des schilders afbeelding mei dit bijschrift :
« Op den kunstrijcken Heer Abraham van Diepenbeeck.»
« Dus teekende Abraham zichzelven naer het leven.
Wij kennen hant en geest aen ommetrek en streeck.
Zij vloeien even rijck, gelijck een Diepe beeck.
't Welschicken, van Natuer aen weinigen gegeven,
Is 't vrije velt, waer in hij weit met zijn penseel.
De vont van 's mans vernuft ontziet geen zonnestralen,
Noch zelf Apelles'oogh, in kereken en in zalen.
Laet tuigen print en doeck, en koorglas en panneel. »
Thans bewondert, men nog alom tafereelen van den
geprezen Abraham van Diepenbeeck. Ons museum toont van
hem de Geestverrukking van Sint Bonaventura; het