DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0939
Theodoor Boeyermans
927
dunk van zijn talent, maar de Brugsche Sint Gilliskerk bezit
van hem een beter gewrocht : Sint Bernardus, die den
Hertog van Aquitania tot boetvaardigheid maant.
Garibaldo leefde als jongman en in welstand. Bij zijn
testament van 7 April 1673 liet hij zijn huis der Everdijstraat
en zijne meubelen aan zijne zuster; doch zijne schilderijen en
teekeningen, zijn zilverwerk, kleederen en lijnwaad moesten
gedeeld worden tusschen al zijne erfgenamen. Volgens
de Liggere der Sint Lucasgilde ontving meester Garibaldo in
1678 nog eenen leerling, en op 19 October van ditzelfde jaar,
verklaren zijne zusters in hun testament, dat zij binnen
Sint Jacobskerk willen begraven worden, op den voet gelijk
hun broeder Mare Anthonio Garibaldo is begraven.
Cornelis de Bie, welke tot zelfs vele onzer kleine mees-
ters in zijne kreupele verzen onvoorwaardelijk ophemelde,
beging de onvergeeflijke onachtzaamheid een onzer puikste
schilders van zijnen tijd geheel en al te vergeten. Die veron-
gelijkte is Theodoor Boeyermans, wiens beeltenis ook door
niet eenen onzer schilders of plaatsnijders aan het nageslacht is
overgeleverd. Zijn vader, Jan Boeyermans, Dirkszoon, wTas
een Haarlemmer, die zich vroegtijdig in onze stad vestigde.
Van stiel was hij een lijnwaadroller, en, als dusdanig ver-
bond hij zich met de Antwerpsche Agneta Leermans,
weduwe van Lenaart Lenaertsen, met welke hij den 2911 Oc-
tober 1619 huwelijksvoorwaarden maakte en op 3 November
binnen onze hoofdkerk in den echt trad. De gehuwden waren
in hun eigen huis, de Gulden Pers, nummer 2 der Cop pen hol-
straat, gevestigd, endaar verheugden zij zich op 10 November
1620 in de geboorte van onzen Theodoor, die een zoo uit-
stekend schilder zou worden. De vader mocht echter geen
927
dunk van zijn talent, maar de Brugsche Sint Gilliskerk bezit
van hem een beter gewrocht : Sint Bernardus, die den
Hertog van Aquitania tot boetvaardigheid maant.
Garibaldo leefde als jongman en in welstand. Bij zijn
testament van 7 April 1673 liet hij zijn huis der Everdijstraat
en zijne meubelen aan zijne zuster; doch zijne schilderijen en
teekeningen, zijn zilverwerk, kleederen en lijnwaad moesten
gedeeld worden tusschen al zijne erfgenamen. Volgens
de Liggere der Sint Lucasgilde ontving meester Garibaldo in
1678 nog eenen leerling, en op 19 October van ditzelfde jaar,
verklaren zijne zusters in hun testament, dat zij binnen
Sint Jacobskerk willen begraven worden, op den voet gelijk
hun broeder Mare Anthonio Garibaldo is begraven.
Cornelis de Bie, welke tot zelfs vele onzer kleine mees-
ters in zijne kreupele verzen onvoorwaardelijk ophemelde,
beging de onvergeeflijke onachtzaamheid een onzer puikste
schilders van zijnen tijd geheel en al te vergeten. Die veron-
gelijkte is Theodoor Boeyermans, wiens beeltenis ook door
niet eenen onzer schilders of plaatsnijders aan het nageslacht is
overgeleverd. Zijn vader, Jan Boeyermans, Dirkszoon, wTas
een Haarlemmer, die zich vroegtijdig in onze stad vestigde.
Van stiel was hij een lijnwaadroller, en, als dusdanig ver-
bond hij zich met de Antwerpsche Agneta Leermans,
weduwe van Lenaart Lenaertsen, met welke hij den 2911 Oc-
tober 1619 huwelijksvoorwaarden maakte en op 3 November
binnen onze hoofdkerk in den echt trad. De gehuwden waren
in hun eigen huis, de Gulden Pers, nummer 2 der Cop pen hol-
straat, gevestigd, endaar verheugden zij zich op 10 November
1620 in de geboorte van onzen Theodoor, die een zoo uit-
stekend schilder zou worden. De vader mocht echter geen