DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0952
940
Jan de Duyts
Nederland altaarstukken en mythologische tafereelen vervaar-
digde, waaruit blijkt, dat de meester rijk is in verbeelding,
de doorzichtkunde uitnemend verstaat, vast en geestig teekent
en zeer bevallig het naakte weergeeft, als bij voorbeeld in zijne
Diana in het Bad of Venus ingesluimert met Cu-
pido. De hier bedoelde Venus bevindt zich heden nog in
het Brunswijksche museum, en dit doek draagt des schilders
handteeken. Het Haagsche museum toont in eerie kunstgalerij,
gestoffeerd door verscheidene schilders, een tafereeltje met
Nymphen van onzen meester. In de kerk van Wommel-
ghem, nabij onze stad, prijkt van Jan de Duyts ook een
Christus van het Kruis gedaan en beweend door
Onze-Lie ve-Vrou w , Maria-M agdal ena en Joannes,
zoodat de beide vakken, welke onze schilder zoo lofwaar-
dig behandelde, nog zijn vertegenwoordigd. Echter onder-
scheidde hij zich tevens als portretschilder; want in het Gul-
den Cabinet van de Bie komt het afbeeldsel voor van Artus
Quellin den Jonge, dat geteekend is : J. de Duyts pinxit.
De meester huwde op 22 September 1653 met Elisabeth Huy-
brechts, en drie zonen en evenveel dochters sproten uit hun-
nen echt. Van den 911 Januari 1670 bezat en bewoonde Jan
de Duyts het huis de Roos, nummer 141 in de Lange Nieuw-
straat en daar overleed hij, gelijktijdig met zijne vrouw Elisa-
beth Huybrechts, in den herfst van 1676.
Tusschen onze historieschilders der laatste helft van de
xvne eeuw wist Jan Erasm Quellin den meesten ophef te ma-
ken. Hij werd den in December 1634 in onze hoofdkerk ge-
doopt en leerde het kunstvak bij zijnen vader, Erasm Quellin,
wiens degelijke hoedanigheden hij zich echter niet eigen
maakte. Eventwel onderscheidde de jongen zich spoedig als
Jan de Duyts
Nederland altaarstukken en mythologische tafereelen vervaar-
digde, waaruit blijkt, dat de meester rijk is in verbeelding,
de doorzichtkunde uitnemend verstaat, vast en geestig teekent
en zeer bevallig het naakte weergeeft, als bij voorbeeld in zijne
Diana in het Bad of Venus ingesluimert met Cu-
pido. De hier bedoelde Venus bevindt zich heden nog in
het Brunswijksche museum, en dit doek draagt des schilders
handteeken. Het Haagsche museum toont in eerie kunstgalerij,
gestoffeerd door verscheidene schilders, een tafereeltje met
Nymphen van onzen meester. In de kerk van Wommel-
ghem, nabij onze stad, prijkt van Jan de Duyts ook een
Christus van het Kruis gedaan en beweend door
Onze-Lie ve-Vrou w , Maria-M agdal ena en Joannes,
zoodat de beide vakken, welke onze schilder zoo lofwaar-
dig behandelde, nog zijn vertegenwoordigd. Echter onder-
scheidde hij zich tevens als portretschilder; want in het Gul-
den Cabinet van de Bie komt het afbeeldsel voor van Artus
Quellin den Jonge, dat geteekend is : J. de Duyts pinxit.
De meester huwde op 22 September 1653 met Elisabeth Huy-
brechts, en drie zonen en evenveel dochters sproten uit hun-
nen echt. Van den 911 Januari 1670 bezat en bewoonde Jan
de Duyts het huis de Roos, nummer 141 in de Lange Nieuw-
straat en daar overleed hij, gelijktijdig met zijne vrouw Elisa-
beth Huybrechts, in den herfst van 1676.
Tusschen onze historieschilders der laatste helft van de
xvne eeuw wist Jan Erasm Quellin den meesten ophef te ma-
ken. Hij werd den in December 1634 in onze hoofdkerk ge-
doopt en leerde het kunstvak bij zijnen vader, Erasm Quellin,
wiens degelijke hoedanigheden hij zich echter niet eigen
maakte. Eventwel onderscheidde de jongen zich spoedig als