DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0938
926
oMarc Anthonio Garibaldo
hoofdkerk werd. Uit hun huwelijk sproten vier zonen en zes
dochters, waarvan wij er eene met den schilder Alexander
van Bredael zullen zien trouwen. Huibrecht Sporckmans
verloor in 1678 zijne gade. Op 11 Mei 1685 meende hij haar
in de eeuwigheid te moeten volgen. In zijn testament maakte
hij dan zijnen zoon, den priester Jan Frans, eenen Nood
Gods van Antoon van Dijck, benevens zijn eigen portret
en dat zijner gade, geschilderd door Peter Thijs. De dood
liet zich echter nog wat wachten. Op 7 Januari 1688 her-
trouwde onze negen en zestig-jarige meester met Maria Anna
van den Broeck, weduwe van Melchior Rubin, die nog drie
volwassen dochters en eenen zoon in het huishouden bracht.
Dit tweede huwelijk schijnt onzen kunstenaar niet welgevallig
te zijn geweest. Den 3on Januari 1689 verklaart hij reeds bij
zijne eerste gade, inde kapel van het Heilig Kruis der Sint
Jacobskerk, begraven te willen worden, en op 14 Augustus
1690 werd er ook aan dit zijn verlangen voldaan. Behalve
zijn groot woonhuis, nummer 1 in de Sinte Annastraat, dat hij
zelf bouwde, liet hij nog vijf aanzienlijke huizen binnen onze
stad, verscheidene hoeven, landen en renten achter. Echter
waren al deze eigendommen voortkomstig van de grootouders
der eerste gade van onzen schilder.
Mare Anthonio Garibaldo behoorde tot eene Italiaansche
familie, welke zich van in de xvie eeuw te Antwerpen vestigde.
Onze schilder werd den 2111 Juni 1620 geboren. Het is wel
mogelijk, dat hij in het land,waarvan zijne familie afkomstig
was, zijne kunststudiën deed; want hij werd ten onzent niet
als leerling geboekt en kwam eerst ten jare i652 als vrijmees-
ter in onze Schilders-Kamer. Zijn paneel de Vlucht in
Egypte, dat ons museum bewaart, geeft geenen grooten
oMarc Anthonio Garibaldo
hoofdkerk werd. Uit hun huwelijk sproten vier zonen en zes
dochters, waarvan wij er eene met den schilder Alexander
van Bredael zullen zien trouwen. Huibrecht Sporckmans
verloor in 1678 zijne gade. Op 11 Mei 1685 meende hij haar
in de eeuwigheid te moeten volgen. In zijn testament maakte
hij dan zijnen zoon, den priester Jan Frans, eenen Nood
Gods van Antoon van Dijck, benevens zijn eigen portret
en dat zijner gade, geschilderd door Peter Thijs. De dood
liet zich echter nog wat wachten. Op 7 Januari 1688 her-
trouwde onze negen en zestig-jarige meester met Maria Anna
van den Broeck, weduwe van Melchior Rubin, die nog drie
volwassen dochters en eenen zoon in het huishouden bracht.
Dit tweede huwelijk schijnt onzen kunstenaar niet welgevallig
te zijn geweest. Den 3on Januari 1689 verklaart hij reeds bij
zijne eerste gade, inde kapel van het Heilig Kruis der Sint
Jacobskerk, begraven te willen worden, en op 14 Augustus
1690 werd er ook aan dit zijn verlangen voldaan. Behalve
zijn groot woonhuis, nummer 1 in de Sinte Annastraat, dat hij
zelf bouwde, liet hij nog vijf aanzienlijke huizen binnen onze
stad, verscheidene hoeven, landen en renten achter. Echter
waren al deze eigendommen voortkomstig van de grootouders
der eerste gade van onzen schilder.
Mare Anthonio Garibaldo behoorde tot eene Italiaansche
familie, welke zich van in de xvie eeuw te Antwerpen vestigde.
Onze schilder werd den 2111 Juni 1620 geboren. Het is wel
mogelijk, dat hij in het land,waarvan zijne familie afkomstig
was, zijne kunststudiën deed; want hij werd ten onzent niet
als leerling geboekt en kwam eerst ten jare i652 als vrijmees-
ter in onze Schilders-Kamer. Zijn paneel de Vlucht in
Egypte, dat ons museum bewaart, geeft geenen grooten