DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Wspomnienia pośmiertne
DOI Artikel:Taszycka, Maria: Anna Nowakowska-Krzysztofowiczowa: 1927-1972
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.48044#0092
WSPOMNIENIA POŚMIERTNE
kumentacji, gdzie przez lat kilka porządkowała i kata-
logowała archiwum fotograficzne. W r. 1960 korzysta-
jąc z nadarzającej się sposobności przeniosła się do
Działu Numizmatyki, w którym praca zaspokajała Jej
pragnienie bezpośredniego kontaktu z zabytkami, a
Jej podwójne przygotowanie zawodowe mogło być w
pełni wykorzystane. Porządkowała wraz z całym zes-
połem Działu złożone z wielu kolekcji zbiory numiz-
matyczne Muzeum Narodowego w Krakowie, następ-
nie zaś przypadło Jej w udziale zinwentaryzowanie
numizmatyki polskiej i opracowywanie dla niej kart
katalogu naukowego. Tę wieloletnią pracę, którą kon-
tynuowała jako starszy asystent Działu, a od r. 1971
jako adiunkt, Jej były kierownik scharakteryzuje we
wspomnieniu pośmiertnym jako „odpowiedzialną i so-
lidną”*. Poza porządkowaniem i inwentaryzacją zbio-
rów współpracowała przy urządzaniu wystaw organi-
zowanych przez Dział Numizmatyki {„Ludzie i bogo-
wie na monetach starogreckich”, „Moneta starożyt-
nego Rzymu”, „Moneta piastowska”, „Pieniądz Pol-
ski Ludowej”). Czynnie uczestniczyła także w szkole-
niu w zakresie numizmatyki studentów archeologii
i historii z krakowskiego uniwersytetu, brała udział
w akcji popularyzatorsko-oświatowej prowadzonej
przez Dział.
Mimo powoli lecz nieustąpliwie pogarszającego się
stanu zdrowia i licznych obowiązków rodzinnych,
Anna Krzysztofowiczowa dążyła stale do pogłębiania
przez pracę naukową swej wiedzy zawodowej.
W okresie, gdy zatrudniona była w Dziale Dokumen-
tacji MNK, zajmowała się historią Dobczyc. Przygo-
towała zarys dziejów tego miasta, który pozostał nie-
opublikowany. Pracowała ponadto w ramach zespo-
łu inwentaryzatorskiego przy katedrze Historii Sztu-
ki Nowożytnej UJ, gromadzącego materiały do kata-
logu zabytków Krakowa. Dla celów katalogu przepro-
wadziła inwentaryzację części kamienic krakowskie-
go śródmieścia przy ul. Szewskiej, św. Jana i Małym
Rynku. Na zlecenie konserwatora miejskiego zbiera-
ła równocześnie dokumentację naukową do przezna-
czonej do remontu kamienicy przy ul. Kanoniczej 7
oraz sporządziła zestawienie materiałów ikonograficz-
nych i archiwalnych do kościoła św. Wojciecha. Po
przejściu do Działu Numizmatyki opublikowała na
łamach periodyków specjalistycznych kilka artyku-
łów omawiających znaleziska numizmatyczne. W krę-
gach zawodowych uwagę zwrócono szczególnie na Jej
pracę z zakresu metrologii średniowiecznej na temat
odważników ołowianych odnalezionych na terenie
Krakowa podczas prac wykopaliskowych, jakie prze-
* S. SKOWRONEK, Anna Krzysztof owicz, „Wiadomości
Numizmatyczne” XVI 1972, z. 4, S. 256.
prowadzało krakowskie Muzeum Archeologiczne.
Ostatnie lata wypełniło Jej zbieranie materiałów do
rozprawy doktorskiej przygotowywanej na temat kró-
lewskiej donatywy polskiej. Pracowała nad tym za-
gadnieniem nieomal do samego końca życia przerwa-
nego w momencie, gdy przystąpić by już mogła do
redagowania zgromadzonego materiału.
Jej żywa natura lubiąca szerokie kontakty z ludź-
mi predysponowała Ją do pracy społecznej. W czasie,
kiedy pracowała w Muzeum Narodowym w Warsza-
wie działała na terenie tamtejszej Rady Miejscowej
Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki.
Po przeniesieniu do Krakowa w latach 1959—61 czyn-
nie uczestniczyła w życiu krakowskiego oddziału Sto-
warzyszenia Historyków Sztuki, pomagając koleżan-
kom, które ówcześnie pełniły funkcje w zarządzie w
wypełnianiu ich obowiązków. Zmienione przez za-
mążpójście warunki życia rodzinnego odsunęły Ją na-
stępnie od działalności społecznej. W ostatnich latach
życia brała udział w pracach Sekcji Numizmatycznej
krakowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ar-
cheologicznego, sprawowała tam nawet przez czas pe-
wien urząd skarbnika.
Należała do licznego grona pracowników nauko-
wych naszych muzeów, których życie zawodowe, nie
ozłocone blaskiem wielkich wystaw, poświęcone po-
rządkowaniu i inwentaryzowaniu zbiorów, upływa w
zamknięciu działów*. Ta muzealna praca od podstaw,
niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania każdego
muzeum, kryje w sobie ziarno goryczy, którego smak
znała również Zmarła. Trudno jest bowiem wkładać
zdobytą wiedzę, ambicję i energię w pracę, która nie
staje się źródłem satysfakcji, gdyż nieefektowna, po-
zostaje zwykle niezauważona i niedoceniona. Życie,
przedwcześnie przerwane, nie dało Jej nawet zado-
wolenia z osobistych dokonań naukowych, nie pozwa-
lając doprowadzić do końca rozpoczętej pracy dok-
torskiej.
Była człowiekiem prawym i prostolinijnym, wy-
posażonym w naturę bezkompromisową i odwagę wy-
powiadania przekonań. W życzliwy sposób zaintereso-
wana otaczającym Ją światem chętnie, dopóki mogła,
szła z pomocą wszędzie, gdzie uznawała jej potrzebę.
Towarzyska, łatwo nawiązująca kontakty z ludźmi,
których przyciągało Jej pogodne usposobienie, solid-
nie podbudowane trzeźwym, rozumowym stosunkiem
do życia, pozostawała wierna dawnym znajomościom
i przyjaźniom. W upalny lipcowy dzień na krakow-
skim cmentarzu rakowickim żegnana była tłumnie,
a liczba tych, co przyszli, by towarzyszyć Jej w ostat-
niej drodze świadczyła, że należała do ludzi, których
„ślad na tych drogach” nie prędko zatrze czas.
Maria Taszycka
BIBLIOGRAFIA PUBLIKACJI ANNY NOWAKOWSKIEJ-KRZYSZTOFOWICZOWEJ **
1. Katalog wystawy Sztuka w Krakowie w latach
1350—1550 (praca zespołowa), Kraków 1964, Mone-
ty i medale, s. 215—235,
2. Skarb talarów z XVII w. z Okleśnej, pow. Chrza-
nów, „Wiadomości Numizmatyczne” 1966, z. 1,
s. 58—59,
3. Skarb denarów jagiellońskich z w. XV z Czernej
** Wykaz publikacji podaję za cytowanym wspomnieniem
pośmiertnym S. Skowronka.
k/Krzeszowic, „Wiadomości Numizmatyczne” 1966,
z. 2, s. 125,
4. Polska donatywa królewska, „Biuletyn Numizma-
tyczny” 1968, z. 32, s. 603—<605,
5. Znalezisko odważników wczesnośredniowiecznych
na terenie Krakowa, „Materiały Archeologiczne”
(Kraków) 1969, t. X, s. 195—204,
6. Znaleziska monet średniowiecznych z Kielecczyzny
ze zbioru ks. Stanisława Skurczyńskiego, „Wiado-
mości Numizmatyczne” 1969, z. 4, s. 234, 236.
84
kumentacji, gdzie przez lat kilka porządkowała i kata-
logowała archiwum fotograficzne. W r. 1960 korzysta-
jąc z nadarzającej się sposobności przeniosła się do
Działu Numizmatyki, w którym praca zaspokajała Jej
pragnienie bezpośredniego kontaktu z zabytkami, a
Jej podwójne przygotowanie zawodowe mogło być w
pełni wykorzystane. Porządkowała wraz z całym zes-
połem Działu złożone z wielu kolekcji zbiory numiz-
matyczne Muzeum Narodowego w Krakowie, następ-
nie zaś przypadło Jej w udziale zinwentaryzowanie
numizmatyki polskiej i opracowywanie dla niej kart
katalogu naukowego. Tę wieloletnią pracę, którą kon-
tynuowała jako starszy asystent Działu, a od r. 1971
jako adiunkt, Jej były kierownik scharakteryzuje we
wspomnieniu pośmiertnym jako „odpowiedzialną i so-
lidną”*. Poza porządkowaniem i inwentaryzacją zbio-
rów współpracowała przy urządzaniu wystaw organi-
zowanych przez Dział Numizmatyki {„Ludzie i bogo-
wie na monetach starogreckich”, „Moneta starożyt-
nego Rzymu”, „Moneta piastowska”, „Pieniądz Pol-
ski Ludowej”). Czynnie uczestniczyła także w szkole-
niu w zakresie numizmatyki studentów archeologii
i historii z krakowskiego uniwersytetu, brała udział
w akcji popularyzatorsko-oświatowej prowadzonej
przez Dział.
Mimo powoli lecz nieustąpliwie pogarszającego się
stanu zdrowia i licznych obowiązków rodzinnych,
Anna Krzysztofowiczowa dążyła stale do pogłębiania
przez pracę naukową swej wiedzy zawodowej.
W okresie, gdy zatrudniona była w Dziale Dokumen-
tacji MNK, zajmowała się historią Dobczyc. Przygo-
towała zarys dziejów tego miasta, który pozostał nie-
opublikowany. Pracowała ponadto w ramach zespo-
łu inwentaryzatorskiego przy katedrze Historii Sztu-
ki Nowożytnej UJ, gromadzącego materiały do kata-
logu zabytków Krakowa. Dla celów katalogu przepro-
wadziła inwentaryzację części kamienic krakowskie-
go śródmieścia przy ul. Szewskiej, św. Jana i Małym
Rynku. Na zlecenie konserwatora miejskiego zbiera-
ła równocześnie dokumentację naukową do przezna-
czonej do remontu kamienicy przy ul. Kanoniczej 7
oraz sporządziła zestawienie materiałów ikonograficz-
nych i archiwalnych do kościoła św. Wojciecha. Po
przejściu do Działu Numizmatyki opublikowała na
łamach periodyków specjalistycznych kilka artyku-
łów omawiających znaleziska numizmatyczne. W krę-
gach zawodowych uwagę zwrócono szczególnie na Jej
pracę z zakresu metrologii średniowiecznej na temat
odważników ołowianych odnalezionych na terenie
Krakowa podczas prac wykopaliskowych, jakie prze-
* S. SKOWRONEK, Anna Krzysztof owicz, „Wiadomości
Numizmatyczne” XVI 1972, z. 4, S. 256.
prowadzało krakowskie Muzeum Archeologiczne.
Ostatnie lata wypełniło Jej zbieranie materiałów do
rozprawy doktorskiej przygotowywanej na temat kró-
lewskiej donatywy polskiej. Pracowała nad tym za-
gadnieniem nieomal do samego końca życia przerwa-
nego w momencie, gdy przystąpić by już mogła do
redagowania zgromadzonego materiału.
Jej żywa natura lubiąca szerokie kontakty z ludź-
mi predysponowała Ją do pracy społecznej. W czasie,
kiedy pracowała w Muzeum Narodowym w Warsza-
wie działała na terenie tamtejszej Rady Miejscowej
Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki.
Po przeniesieniu do Krakowa w latach 1959—61 czyn-
nie uczestniczyła w życiu krakowskiego oddziału Sto-
warzyszenia Historyków Sztuki, pomagając koleżan-
kom, które ówcześnie pełniły funkcje w zarządzie w
wypełnianiu ich obowiązków. Zmienione przez za-
mążpójście warunki życia rodzinnego odsunęły Ją na-
stępnie od działalności społecznej. W ostatnich latach
życia brała udział w pracach Sekcji Numizmatycznej
krakowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ar-
cheologicznego, sprawowała tam nawet przez czas pe-
wien urząd skarbnika.
Należała do licznego grona pracowników nauko-
wych naszych muzeów, których życie zawodowe, nie
ozłocone blaskiem wielkich wystaw, poświęcone po-
rządkowaniu i inwentaryzowaniu zbiorów, upływa w
zamknięciu działów*. Ta muzealna praca od podstaw,
niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania każdego
muzeum, kryje w sobie ziarno goryczy, którego smak
znała również Zmarła. Trudno jest bowiem wkładać
zdobytą wiedzę, ambicję i energię w pracę, która nie
staje się źródłem satysfakcji, gdyż nieefektowna, po-
zostaje zwykle niezauważona i niedoceniona. Życie,
przedwcześnie przerwane, nie dało Jej nawet zado-
wolenia z osobistych dokonań naukowych, nie pozwa-
lając doprowadzić do końca rozpoczętej pracy dok-
torskiej.
Była człowiekiem prawym i prostolinijnym, wy-
posażonym w naturę bezkompromisową i odwagę wy-
powiadania przekonań. W życzliwy sposób zaintereso-
wana otaczającym Ją światem chętnie, dopóki mogła,
szła z pomocą wszędzie, gdzie uznawała jej potrzebę.
Towarzyska, łatwo nawiązująca kontakty z ludźmi,
których przyciągało Jej pogodne usposobienie, solid-
nie podbudowane trzeźwym, rozumowym stosunkiem
do życia, pozostawała wierna dawnym znajomościom
i przyjaźniom. W upalny lipcowy dzień na krakow-
skim cmentarzu rakowickim żegnana była tłumnie,
a liczba tych, co przyszli, by towarzyszyć Jej w ostat-
niej drodze świadczyła, że należała do ludzi, których
„ślad na tych drogach” nie prędko zatrze czas.
Maria Taszycka
BIBLIOGRAFIA PUBLIKACJI ANNY NOWAKOWSKIEJ-KRZYSZTOFOWICZOWEJ **
1. Katalog wystawy Sztuka w Krakowie w latach
1350—1550 (praca zespołowa), Kraków 1964, Mone-
ty i medale, s. 215—235,
2. Skarb talarów z XVII w. z Okleśnej, pow. Chrza-
nów, „Wiadomości Numizmatyczne” 1966, z. 1,
s. 58—59,
3. Skarb denarów jagiellońskich z w. XV z Czernej
** Wykaz publikacji podaję za cytowanym wspomnieniem
pośmiertnym S. Skowronka.
k/Krzeszowic, „Wiadomości Numizmatyczne” 1966,
z. 2, s. 125,
4. Polska donatywa królewska, „Biuletyn Numizma-
tyczny” 1968, z. 32, s. 603—<605,
5. Znalezisko odważników wczesnośredniowiecznych
na terenie Krakowa, „Materiały Archeologiczne”
(Kraków) 1969, t. X, s. 195—204,
6. Znaleziska monet średniowiecznych z Kielecczyzny
ze zbioru ks. Stanisława Skurczyńskiego, „Wiado-
mości Numizmatyczne” 1969, z. 4, s. 234, 236.
84