Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (36.1974)

WSPOMNIENIA

POŚMIERTNE

ANNA NOWAKOWSKA-KRZYSZTOFOWICZOWA
1927 — 1972

W dniu 11 lipca 1972 r. odeszła z naszego grona
mgr Anna Nowakowska-Krzysztofowiczowa, adiunkt
Muzeum Narodowego w Krakowie i wieloletni czło-
nek Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Wywołując z
pamięci sylwetkę zmarłej Koleżnaki, pragniemy w
drugą rocznicę śmierci „ocalić od zapomnienia” garść
faktów z Jej życia.
Urodziła się wf rodzinie inteligenckiej dn. 24.VIII.
1927 r. w miejscowości Górzno w powiecie garwoliń-
skim. Wkrótce potem rodzice Jej przenieśli się do
Warszawy, aby tu zamieszkać na stałe i gdzie przyszło
im przeżywać całą okupację hitlerowską. W życiu
okupowanego kraju Anna uczestniczyła jako uczenni-
ca tajnych kompletów organizowanych przez gim-
nazjum Heleny Rzeszotarskiej. Upadek Powstania
Warszawskiego wygnał rodzinę na wspólny mieszkań-
com stolicy tułaczy szlak, zakończony dla rodziców
Anny w Krakowie. Tutaj pozostali po wojnie i Anna
kontynuowała naukę w XI Państwowym Liceum
Ogólnokształcącym im. Józefy Joteyko. W r. 1947
złożyła egzamin dojrzałości, po którym chciała przy-
stąpić do realizowania swych młodzieńczych marzeń
o zawodzie lekarza. Przez dwa lata stawała do egza-
minów wstępnych na medycynę, zdając je z wyni-
kiem pozytywnym, lecz na studia n.ie została przyję-
ta. Dla zbliżenia się do upragnionego zawodu wstą-
piła do Państwowej Wyższej Szkoły Pielęgniarskiej w
Krakowie. Porzuciła ją po roku, gdy ostatecznie roz-
wiały się Jej nadzieje na studia medyczne. Szukając
po tych bolesnych dla młodej dziewczyny porażkach
miejsca w życiu, zwróciła się w kierunku nauk hu-
manistycznych. Studiowała historię i równolegle hi-
storię sztuki na Wydziale Historycznym Uniwersytetu’
Jagiellońskiego.
Zmuszona trudną sytuacją materialną rodziców do
podjęcia pracy zarobkowej jeszcze w czasie studiów,
odbyła praktykę w krakowskim Muzeum Uniwersy-
teckim. Uczestniczyła tam w porządkowaniu i inwen-
taryzowaniu kolekcji artystycznych, pracowała przy
katalogowaniu zbioru klisz. Na zlecenie Towarzystwa
Miłośników Historii i Zabytków Krakowa przeprowa-
dziła szeroko zakrojoną kwerendę archiwalną, doty-
czącą materiałów źródłowych do dziejów Krakowa
w. XVI i XVII. Z historią miasta związana była też
Jej praca magisterska przygotowywana pod kierun-
kiem prof. dra Jana Dąbrowskiego na temat Ludność
Krakowa w latach 1600—1650 — na podstawie ksiąg
metrykalnych chrztów i zaślubin z kościoła Naj-
świętszej Panny Marii.


W r. 1952 ukończyła studia uzyskując stopień ma-
gistra filozofii i wraz z dyplomem otrzymała nakaz
pracy, który skierował Ją do Muzeum Narodowego w
Warszawie. Pracowała tam przez trzy lata w Dziale
Dokumentacji i gdy po wygaśnięciu nakazu przenio-
sła się ze względów rodzinnych na powrót do Krako-
wa, swoich przełożonych i koleżanki z warszawskiego
Muzeum zachowała w serdecznej pamięci. Miasto zaś,
które po raz drugi opuściła, pozostało na zawsze w
Jej świadomości i sercu miastem rodzinnym, za któ-
rym do końca życia tęskniła, do którego często po-
wracała wspomnieniem.
W Krakowie losy zawodowe związały Ją z Mu-
zeum Narodowym, początkowo znów z Działem Do-

83