DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0155
Hij komt terug in dAntjverpen 143
hebben gehadt der ordinantiën Onzen Heeren des Keysers
op 't stuck van heresien oft dwaelinge in den geloove ge-
maect. » Dit verzoek werd toen ingewilligd; maar het
duurde toch nog jaren, vooraleer hij zonder levensgevaar den
vaderlandschen bodem mocht betreden. Den 27" September
1553 erft zijne verlatene vrouw eenige roerende goederen van
hare zuster, en dan stellen de Antwerpsche Schepenen in
den akt der deeling, dat Jan Matsijs van « over vele jaren,
midts sekere sijne misdaden, desen landen voertvluchtich is
geweest ende alnoch is. » Zelfs op 11 Januari 1554 staat hij
nog aangeteekend als « van heresien voertvluchtich ende ge-
bannen, » en eerst op 16 April 1558 vinden wij hem weer
onvervolgd, tusschen zijne broeders en zusters, voor het
Magistraat der stad Antwerpen.
Terwijl Jan Matsijs uit zijne geboortestad verjaagd was,
zwierf hij de wijde wereld rond, en verbleef ook eenigen tijd in
Italië. Gedurende die veertien jaren, dat hij aldus omdoolde,
was hij luttel werkzaam, en het weinige wat hij in den
vreemden deed, was nog in het nadeel van zijn Vlaamsch
kunstkarakter. Nu hij terug in Antwerpen was, vestigde hij
zich weer bij vrouw en kroost in een huis met uitgestrekten
tuin der Lange Gasthuisstraat, thans nummer 21. Voorzeker
besloot hij al den verloren tijd in te winnen ; want in dit
zelfde jaar schilderde hij reeds zijne Geweigerde Gastvrij-
heid aan Maria en Jozef. 1
De verkoop zijner gewrochten was echter niet zoo groot
als zijn iever. Terwijl hij met zijne broeders en zusters in
1 Dit tafereel hangt in ons museum onder nummer 251 en het is onderteekend
1558 Joanes Massiis.
hebben gehadt der ordinantiën Onzen Heeren des Keysers
op 't stuck van heresien oft dwaelinge in den geloove ge-
maect. » Dit verzoek werd toen ingewilligd; maar het
duurde toch nog jaren, vooraleer hij zonder levensgevaar den
vaderlandschen bodem mocht betreden. Den 27" September
1553 erft zijne verlatene vrouw eenige roerende goederen van
hare zuster, en dan stellen de Antwerpsche Schepenen in
den akt der deeling, dat Jan Matsijs van « over vele jaren,
midts sekere sijne misdaden, desen landen voertvluchtich is
geweest ende alnoch is. » Zelfs op 11 Januari 1554 staat hij
nog aangeteekend als « van heresien voertvluchtich ende ge-
bannen, » en eerst op 16 April 1558 vinden wij hem weer
onvervolgd, tusschen zijne broeders en zusters, voor het
Magistraat der stad Antwerpen.
Terwijl Jan Matsijs uit zijne geboortestad verjaagd was,
zwierf hij de wijde wereld rond, en verbleef ook eenigen tijd in
Italië. Gedurende die veertien jaren, dat hij aldus omdoolde,
was hij luttel werkzaam, en het weinige wat hij in den
vreemden deed, was nog in het nadeel van zijn Vlaamsch
kunstkarakter. Nu hij terug in Antwerpen was, vestigde hij
zich weer bij vrouw en kroost in een huis met uitgestrekten
tuin der Lange Gasthuisstraat, thans nummer 21. Voorzeker
besloot hij al den verloren tijd in te winnen ; want in dit
zelfde jaar schilderde hij reeds zijne Geweigerde Gastvrij-
heid aan Maria en Jozef. 1
De verkoop zijner gewrochten was echter niet zoo groot
als zijn iever. Terwijl hij met zijne broeders en zusters in
1 Dit tafereel hangt in ons museum onder nummer 251 en het is onderteekend
1558 Joanes Massiis.