DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0293
De liefde weerhield hem
den herfst van 1569 bij de geboorte van hunnen eersteling,
die ook Frans werd geheeten, en zijnen talentvollen vader als
portretschilder verre voorbij zou streven. Hunne andere kin-
deren waren Peter en Sara, welke de meerderjarigheid niet
bereikten, en Suzanna, wie een langer levensgenot beschoren
was. ïn 1578 was hunne moeder reeds gestorven en hun
vader herhuwd met Anna Mahieu, ' meester Jans dochter.
Onze Frans Pourbus verwekte bij deze zijne tweede gade nog
eenen zoon, die Mozes werd geheeten, daar de ouders den
hervormden godsdienst waren toegedaan.
Meester Pourbus was toen slechts drie en dertig jaar oud,
en dus nog in volle levenskracht. Om zijn talent, zijn manne-
lijk voorkomen en tevens omzijn voorbeeldig karakter,— hij
« was zoo vriendlijck en lieflijck van omgang, dat hij de be-
leeftheyt zelf gheweest mocht wesen» — benoemde men hem
tot vaandrig der burgerlijke wacht. Eens had hij, bij het
optrekken ter wacht, door het gebruikelijke zwieren met het
vaandel, zich fel verhit. Hij legde zich in het wachthuis ter
ruste, niet verre van het ruimsel eener vuile goot, dat de
lucht als verpestte. Die onvoorzichtigheid haalde hem eene
doodelijke ziekte op het lijf. Den 1711 September 1581 lag hij
« kranck in den lichame » te bed, in zijn huis « Sint Joris »
der Everdijstraat. 2 De schilder voelde, dat zijn levenseinde
nabij was ; want hij had den notaris Jan Dries ontboden, om
zijnen uitersten wil te doen aanteekenen. « Aenmerckende
ende overdenkende der menschelicker natueren broosheytende
datter nyet sekerder en is op deser werelt dan de doot ende
* Haar naam wordt in de oorkonden ook wel Mahieus en Mahuysens geschreven.
2 Dit huis draagt thans nummer 31. Pourbus' eerste gade werd daarin geboren.
Hare ouders kochten het op 11 Maart 1549. Zij bewoonden het van dan af tot den dag
huns overlijdens.
den herfst van 1569 bij de geboorte van hunnen eersteling,
die ook Frans werd geheeten, en zijnen talentvollen vader als
portretschilder verre voorbij zou streven. Hunne andere kin-
deren waren Peter en Sara, welke de meerderjarigheid niet
bereikten, en Suzanna, wie een langer levensgenot beschoren
was. ïn 1578 was hunne moeder reeds gestorven en hun
vader herhuwd met Anna Mahieu, ' meester Jans dochter.
Onze Frans Pourbus verwekte bij deze zijne tweede gade nog
eenen zoon, die Mozes werd geheeten, daar de ouders den
hervormden godsdienst waren toegedaan.
Meester Pourbus was toen slechts drie en dertig jaar oud,
en dus nog in volle levenskracht. Om zijn talent, zijn manne-
lijk voorkomen en tevens omzijn voorbeeldig karakter,— hij
« was zoo vriendlijck en lieflijck van omgang, dat hij de be-
leeftheyt zelf gheweest mocht wesen» — benoemde men hem
tot vaandrig der burgerlijke wacht. Eens had hij, bij het
optrekken ter wacht, door het gebruikelijke zwieren met het
vaandel, zich fel verhit. Hij legde zich in het wachthuis ter
ruste, niet verre van het ruimsel eener vuile goot, dat de
lucht als verpestte. Die onvoorzichtigheid haalde hem eene
doodelijke ziekte op het lijf. Den 1711 September 1581 lag hij
« kranck in den lichame » te bed, in zijn huis « Sint Joris »
der Everdijstraat. 2 De schilder voelde, dat zijn levenseinde
nabij was ; want hij had den notaris Jan Dries ontboden, om
zijnen uitersten wil te doen aanteekenen. « Aenmerckende
ende overdenkende der menschelicker natueren broosheytende
datter nyet sekerder en is op deser werelt dan de doot ende
* Haar naam wordt in de oorkonden ook wel Mahieus en Mahuysens geschreven.
2 Dit huis draagt thans nummer 31. Pourbus' eerste gade werd daarin geboren.
Hare ouders kochten het op 11 Maart 1549. Zij bewoonden het van dan af tot den dag
huns overlijdens.