DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0346
334
Zijn eenigste bekend werk
Sint Martenskerk eene overeenkomst te treffen voor het malen
eener altaartafel. Het middenstuk zou 12 voeten hoog zijn,
op 10 breed, en moest voorstellen : Het zenden des hil-
lichs Gheest up de Appostelen ; de rechter luik : Daer
Godt almachtig den Gheest in Adam blaest ; de
linker : Daer Godt den Vader den heligen Gheest
zent up Christum, als Johannes doopte, en hunne
keerzijden : Sinte Salvator en Sinte Marten, in
grauwschildering. Dit alles moest gemaald worden « ter
excellenster conste, als den zeiven Bernaert doen ende ghe-
bruycken can, tot conservatie van zijnder eere ende consciën-
tie, metsgaders tot memorie van zijnder pratijc. » De prijs
werd bepaald op 200 ponden grooten Vlaamsen, en het heele
gewrocht zou binnen de twee jaren op het hoogaltaar moeten
geplaatst zijn. 1 Hoe de schilder de verbintenis nakwam en
binnen zijne geboortestad zijnen roem vestigde, is thans nog
na te gaan. Die voorname schepping is de eenigste, welke op
zijnen naam in heel de wereld bewaard bleef. Zij is oorspronke-
lijk van opvatting en natuurlijk van groepeering; verscheidene
figuren zijn waarlijk schoon afgebeeld, met levendige wezens-
trekken en de ongedwongen leden gehuld in flinkgeslagen
en rijkgekleurde draperijen.
In Juni 1589 kwam Jonker Jacob de Blazere, Voorschepen,
en Meester Antoon Schoormans, Raad-Pensionnaris van Gent,
Bernaard de Rijckere te zijnen huize verzoeken, om in hunne
stad het groote Laatste Oordeel van Raphaël van Coxcyen
te komen waardeeren. De volgende maand toog onze schil-
der met Marten de Vos, Ambrosius Francken en Gillis Mostart
1 Frans de Potter : Geschiedenis der stad Kortrijk, Gent, 1816, d. III. blz.94.
Zijn eenigste bekend werk
Sint Martenskerk eene overeenkomst te treffen voor het malen
eener altaartafel. Het middenstuk zou 12 voeten hoog zijn,
op 10 breed, en moest voorstellen : Het zenden des hil-
lichs Gheest up de Appostelen ; de rechter luik : Daer
Godt almachtig den Gheest in Adam blaest ; de
linker : Daer Godt den Vader den heligen Gheest
zent up Christum, als Johannes doopte, en hunne
keerzijden : Sinte Salvator en Sinte Marten, in
grauwschildering. Dit alles moest gemaald worden « ter
excellenster conste, als den zeiven Bernaert doen ende ghe-
bruycken can, tot conservatie van zijnder eere ende consciën-
tie, metsgaders tot memorie van zijnder pratijc. » De prijs
werd bepaald op 200 ponden grooten Vlaamsen, en het heele
gewrocht zou binnen de twee jaren op het hoogaltaar moeten
geplaatst zijn. 1 Hoe de schilder de verbintenis nakwam en
binnen zijne geboortestad zijnen roem vestigde, is thans nog
na te gaan. Die voorname schepping is de eenigste, welke op
zijnen naam in heel de wereld bewaard bleef. Zij is oorspronke-
lijk van opvatting en natuurlijk van groepeering; verscheidene
figuren zijn waarlijk schoon afgebeeld, met levendige wezens-
trekken en de ongedwongen leden gehuld in flinkgeslagen
en rijkgekleurde draperijen.
In Juni 1589 kwam Jonker Jacob de Blazere, Voorschepen,
en Meester Antoon Schoormans, Raad-Pensionnaris van Gent,
Bernaard de Rijckere te zijnen huize verzoeken, om in hunne
stad het groote Laatste Oordeel van Raphaël van Coxcyen
te komen waardeeren. De volgende maand toog onze schil-
der met Marten de Vos, Ambrosius Francken en Gillis Mostart
1 Frans de Potter : Geschiedenis der stad Kortrijk, Gent, 1816, d. III. blz.94.