DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0347
Zijn sterfhuis
335
naar Oost-Vlaanderens hoofdstad. Na het kunststuk te hebben
beoordeeld en geschat, gingen zij aldaar ook te zamen zich de
keel verfrisschen, in de wijntaveerne « het Paradijs. » Toen
Bernaard de Rijckere van dit kleine uitstapje was terug
gekeerd, moet hij plotseling bedlegerig zijn geworden. Op
i Augustus daarna was hij bij den Antwerpschen notaris Ja-
cob de Kimpe ontboden, doch liet zich vruchteloos verbei-
den. Dertien dagen later komen zijne drie vermelde reismak-
kers voor denzelfden notaris nog eene getuigenis afleggen
betreffende het te Gent geschatte tafereel; doch Bernaard de
Rijckere bleef andermaal afwezig. 1 Zijn levensdraad was
afgesponnen. Op nieuwjaarsdag van 15go lag hij te zieltogen
en nam hij afscheid van zijne vrouw en zes minderjarige kin-
deren. 2 Zijn Abraham, die bijna vijf en twintig jaren telde en
reeds een knap schilder was geworden, nam in dit netelige
oogenblik de bestiering van het sterfhuis op zich. Met zijnen
oom Steven de Rijckere, werd hij op 3o Januari 1590 door
ons Magistraat aangesteld als voogd over zijne broeders en
zusters. Hunne moeder zond op 27 Juli i5go aan onze Wet-
houderen een vertoog, dat ook door haren zoon Abraham
werd onderteekend. In dit schrift smeekte zij, namens hare
kinderen, die allen met haar woonden, toch niet gedwongen
te worden, in de toen heerschende « benauwtheyt des tijts, »
tot het verkoopen der schilderijen en meubelen, die zich in
het sterfhuis bevonden. 3 Uit den inventaris, welke daarvan
werd opgemaakt, blijkt het, waarom er zoo weinige werken
van Bernaard de Rijckere gekend zijn. Hij schilderde eigent-
1 Protocollen ■dan den notaris Jacob de Kimpe, 1566-89.
- Weeskamer der stad Antwerpen, 27 November 1590.
3 Requestboek der stad Antwerpen, 1589-90, fol. 316.
335
naar Oost-Vlaanderens hoofdstad. Na het kunststuk te hebben
beoordeeld en geschat, gingen zij aldaar ook te zamen zich de
keel verfrisschen, in de wijntaveerne « het Paradijs. » Toen
Bernaard de Rijckere van dit kleine uitstapje was terug
gekeerd, moet hij plotseling bedlegerig zijn geworden. Op
i Augustus daarna was hij bij den Antwerpschen notaris Ja-
cob de Kimpe ontboden, doch liet zich vruchteloos verbei-
den. Dertien dagen later komen zijne drie vermelde reismak-
kers voor denzelfden notaris nog eene getuigenis afleggen
betreffende het te Gent geschatte tafereel; doch Bernaard de
Rijckere bleef andermaal afwezig. 1 Zijn levensdraad was
afgesponnen. Op nieuwjaarsdag van 15go lag hij te zieltogen
en nam hij afscheid van zijne vrouw en zes minderjarige kin-
deren. 2 Zijn Abraham, die bijna vijf en twintig jaren telde en
reeds een knap schilder was geworden, nam in dit netelige
oogenblik de bestiering van het sterfhuis op zich. Met zijnen
oom Steven de Rijckere, werd hij op 3o Januari 1590 door
ons Magistraat aangesteld als voogd over zijne broeders en
zusters. Hunne moeder zond op 27 Juli i5go aan onze Wet-
houderen een vertoog, dat ook door haren zoon Abraham
werd onderteekend. In dit schrift smeekte zij, namens hare
kinderen, die allen met haar woonden, toch niet gedwongen
te worden, in de toen heerschende « benauwtheyt des tijts, »
tot het verkoopen der schilderijen en meubelen, die zich in
het sterfhuis bevonden. 3 Uit den inventaris, welke daarvan
werd opgemaakt, blijkt het, waarom er zoo weinige werken
van Bernaard de Rijckere gekend zijn. Hij schilderde eigent-
1 Protocollen ■dan den notaris Jacob de Kimpe, 1566-89.
- Weeskamer der stad Antwerpen, 27 November 1590.
3 Requestboek der stad Antwerpen, 1589-90, fol. 316.