DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0585
Rubens Heerlijkheid van Steen 5j3
die hem hoe langer hoe wreeder pijnigde. De kwaal had
reeds toegenomen tot dien graad, welke de vliegende jicht
wordt genoemd. De dokters rieden den gefolterden meester,
zich minder in het werkhuis te vermoeien en meer rust en
verpoozing te zoeken in den milderen dampkring van het
vlakke veld. De kille polderlucht van zijn buitengoed te
Eekeren zou eer na- dan voordeelig werken op zijn koorts- en
zenuwachtig lichaamsgestel. Daarom was het geraadzaam een
hooger en droger gelegen hof te kiezen. Hopende dat eene
gunstigere buitenlucht zijn bloed verfrisschen zou, kocht
Rubens, op 12 Mei 1635, voor 93,000 gulden, te Elewijt,
tusschen Mechelen en Vilvoorde, « de Heerlijkheid van Steen.»
Dit goed bestond uit een prachtig middeleeuwsch ridderslot,
omringd door eenen lusthof, lange dreven, dichte bosschen en
uitgestrekte landerijen. Rubens deed groote veranderingen
aan zijn nieuw verblijf verrichten, zoodat het eerst in de
lente van het volgende jaar gereed kon zijn, om den kranken
kunstenaar met zijne familie en zijne voorname vrienden te
ontvangen. Niet lang kon de vlijtige man zich daar onledig
houden. Nauwelijks had zijn rustig verkeer in de milde natuur
hem nieuwe krachten verschaft, of hij begon zich te vermaken
met lezen en teekenen. Dan deed hij zijnen schilderezel onder
den blooten hemel brengen, en hij ontwierp of maalde er de
landschappen, van welke wij vroeger gewaagden. In de tus-
schenpoozen zijner immer wederkeerende lichamelijke smarten
verkreeg Rubens nog dikwijls al zijne vroegere geesteskracht,
en dan was hij weer moedig en ondernemend. Een deel van
den zomer van 1637 verwaarloosde hij naar zijn buitengoed te
gaan, om groote werken te voltooien, en dan aanvaardde hij ook
nog gewichtige bestellingen, als het altaarstuk voor de Sint Pe-
die hem hoe langer hoe wreeder pijnigde. De kwaal had
reeds toegenomen tot dien graad, welke de vliegende jicht
wordt genoemd. De dokters rieden den gefolterden meester,
zich minder in het werkhuis te vermoeien en meer rust en
verpoozing te zoeken in den milderen dampkring van het
vlakke veld. De kille polderlucht van zijn buitengoed te
Eekeren zou eer na- dan voordeelig werken op zijn koorts- en
zenuwachtig lichaamsgestel. Daarom was het geraadzaam een
hooger en droger gelegen hof te kiezen. Hopende dat eene
gunstigere buitenlucht zijn bloed verfrisschen zou, kocht
Rubens, op 12 Mei 1635, voor 93,000 gulden, te Elewijt,
tusschen Mechelen en Vilvoorde, « de Heerlijkheid van Steen.»
Dit goed bestond uit een prachtig middeleeuwsch ridderslot,
omringd door eenen lusthof, lange dreven, dichte bosschen en
uitgestrekte landerijen. Rubens deed groote veranderingen
aan zijn nieuw verblijf verrichten, zoodat het eerst in de
lente van het volgende jaar gereed kon zijn, om den kranken
kunstenaar met zijne familie en zijne voorname vrienden te
ontvangen. Niet lang kon de vlijtige man zich daar onledig
houden. Nauwelijks had zijn rustig verkeer in de milde natuur
hem nieuwe krachten verschaft, of hij begon zich te vermaken
met lezen en teekenen. Dan deed hij zijnen schilderezel onder
den blooten hemel brengen, en hij ontwierp of maalde er de
landschappen, van welke wij vroeger gewaagden. In de tus-
schenpoozen zijner immer wederkeerende lichamelijke smarten
verkreeg Rubens nog dikwijls al zijne vroegere geesteskracht,
en dan was hij weer moedig en ondernemend. Een deel van
den zomer van 1637 verwaarloosde hij naar zijn buitengoed te
gaan, om groote werken te voltooien, en dan aanvaardde hij ook
nog gewichtige bestellingen, als het altaarstuk voor de Sint Pe-