DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0661
De geldkas der Schilders-Kamer 649
3 voor de ziekbus en 1 voor de kerk moesten gemist worden.
Derhalve ontving de Gilde, voor haar aandeel, maar eens
van elk nieuw aangenomen lid de somme van 22 gulden.
Verder hoefde niemand haar ooit nog eenige bijdrage te be-
talen ; want de 5 stuivers keersgeld, die jaarlijks bij ieder
werden omgehaald, dienden enkel voor het licht des altaars,
terwijl de 4 stuivers, die werden in de bus gestort, aan niets
anders dan aan zieken mochten worden uitgekeerd. De inkom-
sten waren dus al te gering in verhoudingmet de groote uitgaven,
welke de Schilders-Kamer doen moest, vooral sedert« de Bloeme
der Violieren, tot verciercel ende recreatie van dese stadt,
was heropgericht. » Om daarin te voorzien, deed Breughel
en zijne medebestuurders op 12 Februari 1621 aan de stads-
regeering het voorstel, om het inkomgeld hunner nieuwe
leden tot 36 gulden te verhoogen; doch met bepaling, dat de
zonen der meesters slechts de helft der som zouden te betalen
hebben. Ons Magistraat onderzöcht de kwestie, doch wei-
gerde ditmaal ten stelligste den wensch van het gildebestuur
in te willigen. De Schepene Jonker Antoon de Tassis, die in
het Gollegie over het voorstel verslag moest doen, hield waar-
schijnlijk niet van de vrijpostige vertooningen der Violieren,
noch van de vroolijke dischfeesten in de trotsch gestoffeerde
Schilders-Kamer. De kunst bloeide wel is waar weelderig;
maar dat moest geene reden zijn, om hare jeugdige beoefe-
naars geld af te persen, dat dan toch maar in ijdele vermaken
verspild werd.
Nu het eigen kunstleven was heropgewekt en de Ant-
werpsche Schildersschool weer in vollen luister bloeide,
werden onze oude eigenaardige Meesters ook weer naar
waarde geschat en verheerlijkt. De groote Rubens zelf had
3 voor de ziekbus en 1 voor de kerk moesten gemist worden.
Derhalve ontving de Gilde, voor haar aandeel, maar eens
van elk nieuw aangenomen lid de somme van 22 gulden.
Verder hoefde niemand haar ooit nog eenige bijdrage te be-
talen ; want de 5 stuivers keersgeld, die jaarlijks bij ieder
werden omgehaald, dienden enkel voor het licht des altaars,
terwijl de 4 stuivers, die werden in de bus gestort, aan niets
anders dan aan zieken mochten worden uitgekeerd. De inkom-
sten waren dus al te gering in verhoudingmet de groote uitgaven,
welke de Schilders-Kamer doen moest, vooral sedert« de Bloeme
der Violieren, tot verciercel ende recreatie van dese stadt,
was heropgericht. » Om daarin te voorzien, deed Breughel
en zijne medebestuurders op 12 Februari 1621 aan de stads-
regeering het voorstel, om het inkomgeld hunner nieuwe
leden tot 36 gulden te verhoogen; doch met bepaling, dat de
zonen der meesters slechts de helft der som zouden te betalen
hebben. Ons Magistraat onderzöcht de kwestie, doch wei-
gerde ditmaal ten stelligste den wensch van het gildebestuur
in te willigen. De Schepene Jonker Antoon de Tassis, die in
het Gollegie over het voorstel verslag moest doen, hield waar-
schijnlijk niet van de vrijpostige vertooningen der Violieren,
noch van de vroolijke dischfeesten in de trotsch gestoffeerde
Schilders-Kamer. De kunst bloeide wel is waar weelderig;
maar dat moest geene reden zijn, om hare jeugdige beoefe-
naars geld af te persen, dat dan toch maar in ijdele vermaken
verspild werd.
Nu het eigen kunstleven was heropgewekt en de Ant-
werpsche Schildersschool weer in vollen luister bloeide,
werden onze oude eigenaardige Meesters ook weer naar
waarde geschat en verheerlijkt. De groote Rubens zelf had