Van den Branden, Frans Jozef Peter: Geschiedenis der Antwerpsche schilderschool (Antwerpen, 1883)

Zijne iverken

689

Lucas wel zelf de stoffeering in zijne landschappen malen.
Hij was een vindingrijk en uitmuntend teekenaar, zooals
het bijzonder blijkt uit de talrijke prachtige etsen, die hij
ons naliet. Van Udens' afzonderlijke Landschappen,
met eigen flinke stoffage, zijn nog talrijk in de museums. In
dat onzer stad vindt men het Gezicht der Abdij van
Sint Bernardus bij de Schelde (475); een Land-
schap met Watermolen (476), en een Bergachtig
Landschap met Rivier (477). Te Dresden bestaan nog
negen zijner Landschappen; te Weenen zeven; te Ma-
drid, te Brunswijk en te Parijs twee; te Gent, Londen en
Munchen éen, en dan zijn er nog verscheidene in bijzondere
verzamelingen van verschillige steden. De gewrochten van
onzen meester gelden nu geene groote sommen meer. Vroeger
nochtans hadden zij eene hooge Avaarde. In het sterfhuis van
Rubens bevonden zich twee Landschappen van van Uden.
Zij werden geschat het éene op 200, het andere op 100 gulden.
Ook vonden wij dat Lucas van Uden, naar het voorbeeld zijns
grootvaders, tapijtpatronen maalde en dat die kunststukken
insgelijks landschappen voorstelden. Zonder grondeigenaar
te worden, leefde van Uden toch in welstand en hij woonde
beurtelings in de Korte Gasthuisstraat en op den Wapper.
Den 24n October 1620 werd er van onzen landschapschilder
en van'Agatha Musson een bastaardzoon Lucas gedoopt;
doch op 14 Februari 1627 huwde hij Anna van Woelput, en
zij baarde hem acht kinderen : Adriaan, Lucas, Maria,
Joanna, Jan Baptist, Lodewijk, Anna en Catharina. Zijne
twee eerste zonen kwamen vóór de echtverbintenis ter wereld.
Ook na het sluiten zijns huwelijks werd Lucas van Uden
vader van een onecht kind. De moeder daarvan, Willemijntje

44