Joost Suttermans

hij zich te Parijs in het kunstvak volmaken bij eenen anderen
beroemden Antwerpschen meester, Frans Pourbiis II. In
plaats van daarna weder naar zijne geboortestad terug te keeren,
ging Suttermans den weg op naar Italië. Hij vestigde zich te
Florentië, waar hij de Hofschilder der Groothertogen van
Toskanen werd en veel roem en fortuin inoogstte.' Voor ons
was hij eventwel verloren; want nooit kwam eene zijner schil-
derijen te Antwerpen. Deze meesterstukken, in van Dijcks
stijl gemaald, prijken nu nog meerendeels in de bijzondere
Italiaansche verzamelingen. Het museum van Florentië
bewaart van hem : de Flo rent ij nsche Senators ge-
trouwheid zwerende aan het Kind den Groother-
tog Ferdinand II, het portret van Prinses Claudia,
dochter van Ferdinand I, twee voorname dames voorgesteld
als Sin te Maria Magdalena en Sin te Margaretha,
benevens twee andere Portretten. In het Turijnsche mu-
seum hangt van Joost Suttermans een afbeeldsel van Vic-
toria de 11a Rovere, en in het Belvedère van Weenen:
de Aartshertogin Claudia, gemalin van Leopold V
van Oostenrijk.

Ten jare 1623 werd Joost Suttermans naar Weenen af-
gevaardigd, om den Keizer en de Keizerin te konterfeiten.
Toen hij op 1 October 1624 hun Hof verliet, was hij om zijn
talent tot den adelstand verheven. Zijn broeder, Jan Sutter-
mans, bleef toen schilder aan het Hof van Oostenrijk; doch,
buiten het portret van eene oude Vrouw, in het Belve-
dère, is er van dezen meester geen gewrocht bekend. Twee
andere broeders van onzen Joost waren insgelijks aan het
Hof van Weenen verbonden. Cornelis Suttermans, die ten

Edooard Fètis • Les artUtés Belgen a l'élranger, Bruxelles, 1.851, tom*!, p. 557

6l